หญิงที่เคยแต่งงานมีลูกแล้วแต่แอบชอบผู้หญิงนี่แปลกไหมค่ะ

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา อาจจะเขียน งง ไปนิดนะคะ  เริ่มเลยละกันเนอะ  เราเป็นผู้หญิงที่เคยแต่งงานและมีลูกแล้ว แต่ตอนนี้เรากับแฟนแยกกันอยู่เกือบปีแล้วค่ะ ที่แยกกันอยู่ไม่ใช่เพราะเราชอบผู้หญิงนะคะ มันคือปัญหาโลกแตกทั่วๆไปของหญิงชายอะค่ะ  เราคิดว่าเราชอบผู้หญิงมานานแล้ว แต่ว่าเราคงไม่กล้ามากกว่า เพราะส่วนมากเราจะชอบมองผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย แต่ที่แต่งงานมีลูกกับผู้ชาย เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ถามว่ารักไหม ก็ไม่เคยพูดได้เต็มปากนะคะว่ารัก  เราเคยชอบพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง เมื่อ 9ปีก่อน อยู่กับเค้าแล้วทำให้เรามีความสุข อยากไปไหนกับเค้า อยากอยู่ใกล้ๆเค้า อยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเค้า จนมีปัญหากับแฟนเราไปครั้งหนึ่ง แต่ด้วยที่พี่เค้าไม่ได้ชอบผู้หญิง เค้าชอบผู้ชาย ตอนที่เค้าท้องเราไม่รู้ทำไง เราเลยประชดด้วยการท้องเหมือนกัน แต่ลูกค้นนี้เราก็รักนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่รัก พอเรารู้ว่าทุกอย่างไม่ได้เป็นแบบที่เราคิดเราก็เลิกไปและพี่เค้าก็คบกับผู้ชายคนใหม่ด้วย และลาออกจากที่ทำงานไป แต่เราก็ยังทัก ยังคุยกันนะ เพราะเค้าคงไม่รู้หรอกว่าเราชอบ ปัจจุบันเราก็กลายเป็นพี่น้องกันไป มีอะไรก็ปรึกษากัน ปรับทุกกัน นั่นคือเรื่องเมื่อ 9ปีที่แล้ว มาถึงเรื่องปัจจุบัน เรามาเจอผู้หญิงคนนี่ที่โรงเรียนลูก คือเค้าเป็นครูประจำชั้นลูกเรานั่นเอง เทอมแรกแทบไม่ได้คุยกันเลย แถมมีอาการเคืองเค้าด้วยนะคะที่มาว่าเราผ่านลูกชาย พอเทอม2 ได้คุยกันมากขึ้นเพราะลูกชายจะจบป.6 แล้วจึงต้องติดต่อกันมากขึ้น จนลูกชายจบป.6 เราก็คุยกันนะ ตอนแรกก็คุยกันในฐานะ ผปค.กับครู พอคุยกันไปมา ถามเค้าว่าเรียนจบปีไหน จ๊ะเอ๋สิค่ะ เอ้าเราจบป.ตรีปีเดียวกัน แต่คนละสถาบันกันค่ะ หลังจากนั้นเรารู้ว่าเราอายุเท่ากัน เราเลยบอกเค้าว่าไม่ต้องเรียกเราว่าแม่แล้ว ให้เรียกชื่อเล่นเราไปเลย เค้าก็โอเคนะคะ แล้วบอกว่างั้นไม่ต้องเรียกเค้าว่าครูอีก เราก็เอ้าาาาา ไม่ให้เรียกครูแล้วจะให้เรียกว่าไงหล่ะค่ะ ก็ครูเป็นครูนิ เค้าก็บอกว่าให้เราเรียกชื่อเค้าเฉยๆ เหมือนกัน เราก็โอเคนะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอด คุยกันทุกวัน เค้าชอบเรียกเราว่า "ตัวเอง" ชอบส่งสติ๊กเกอร์บอกรักมาให้ มันยิ่งทำให้เราใจละลายเลยสิคะ  เราลืมบอก ว่าตอนนี้เค้ามีแฟนแล้ว แฟนเค้าเป็นทอม เพราะเค้าไม่ชอบผู้ชาย เวลาเราทักหาเค้านะ บางทีก็แอบกลัวๆ แฟนเค้าจะว่าเค้าอะ กลัวเค้าจะมีปัญหากัน แต่ลึกๆ เราอยากทักเค้าไปทุกวันเลย พอเราทักไปนะ ช่วงแรกๆเค้าจะตอบกลับมาแบบเร็วมาก ยิ่งถ้าเค้ากลับบ้านเค้านะ รู้สึกว่าเค้ามีเวลาคุยกับเรามากกกกกกกก พิมพ์ไปก็ตอบเลย จนบางทีขี้เกียจพิมพ์เค้าก็คอลมา ใจเรานิเต้นแรงมาก ดีใจมาก แต่พักหลังๆมานี้รู้สึกว่าเค้าจะนานๆตอบที อาจจะเป็นเพราะเค้าอยู่กับแฟนเค้าแระ อาจจะปิดการแจ้งเตือนที่ไลน์ เพราะเราเคยถามเค้านะ ว่าที่เราคุยกันทุกๆวันแบบนี้แฟนเค้าไม่ว่าหรอ เค้าก็บอกว่าไม่นะ แต่อาจจะมีดูอยู่บ้างว่าคุยอะไรกับผู้ปกครองนักเรียนคนนี้นักหนา คือเราไม่อยากให้เค้ามีปัญหา แต่เราก็อยากทักคุยกับเค้าทุกวัน มันรู้สึกมีความสุขมากนะ เราไปวิ่งตอนเย็นทุกวัน เราก็จะชวนเค้ามาวิ่งด้วยกัน มาลดน้ำหนักด้วยกัน แต่เค้ายังไม่พร้อม เลื่อนเราไปตลอด แต่ล่าสุดบอกเราว่าหลังสงกรานต์นี้จะมาวิ่งด้วยกัน ที่ชวนไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ คือแค่อยากอยู่ใกล้ๆเค้าไง แต่ไม่รู้จะทำไงงี้ วิธีนี้นิแระดีที่สุด คนอื่นๆอาจจะว่าเค้าเฉยๆนะ แต่เราว่าเค้าน่ารักที่สุดเลย เค้าไม่ยอมแอดเฟสเราเพราะบอกว่าเฟสเค้าเอาไว้ซื้อของ แต่เราฟอลโลไอจีกัน ก็จะมีรูปเค้าจากไอจีนี่แระ แอบเซฟเก็บไว้ด้วยค่ะ วันเกิดเค้าเดือนที่ผ่านมา เราก็ทำของขวัญให้เค้า พอเค้าได้รับนะ รีบวีดิโอคอลมาเลย เรานิตกใจมาก อยากคุยนะแต่ก็แอบอายค่ะ เค้าชอบของที่เราทำให้ เราก็ยิ่งดีใจสิค่ะ เราไม่กล้าบอกเค้าหรอกว่าชอบเค้า กลัวว่าอะไรหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไป กลัวจะไม่ได้ทัก กลัวว่าจะไม่ได้คุยกันแบบนี้ เพราะอยากอยู่รบกวนเค้าไปแบบนี้เรื่องๆอะคะ
      ไปเจอเม้นนี้จากใต้เพลงๆหนึ่งมา มันโดนใจมากๆๆเลยค่ะ เราคงจะทำได้แค่เพียงเท่านี้อะค่ะ
          *** บางทีการแอบชอบไปเรื่อยๆ มันก็ดีกว่า คบกันรักกันแล้วเลิกกันนะ ถ้ารู้สึกดีต่อกัน หรือแค่คิดไปเองฝ่ายเดียวก็เก็บความรู้สึกดีๆนั้นไว้แค่ในใจเราดีกว่า ถ้าบอกไปแล้วสมหวังได้คบกัน ก็อาจจะได้เลิกรักในวันต่อไปก็เป็นได้ สู้แบบ แอบชอบแอบคิดถึงแล้วเป็นบ้านั่งยิ้มอยู่ทุกวันดีกว่า อย่างน้อยก็ยังได้แชทกันตามปกติ ทักทายถามกัน กินข้าวยัง กินอะไรดี นอนยัง ฝันดีนะ * ยังส่งยิ้มทักทายกันได้ทุกวัน เวลาเค้าหายไปเราก็ได้แอบคิดถึง แอบเป็นห่วงอยู่ห่างๆ ไม่ต้องใกล้เกิน และไม่ไกลเกิน อยู่แบบพอดีๆ ดีจะตาย จะได้ตื่นเต้นทุกวัน รอเวลาไปเจอคนที่เราแอบชอบ เชื่อเถอะ แอบบชอบแล้วรู้สึกดีไปเรื่อยๆดีกว่าได้รักได้ครอบครอง 
      คิดว่าเราบ้าหรือผิดปกติไหมค่ะ