ทำไงดี

​ทำอะไรก็ผิด จะปรึกษาใครก็ไม่มีใครที่จะเข้าใจเรา อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก มันเจ็บสุดๆ เพื่อน คนที่รักจัก ญาติพี่น้อง แท่กระทั้งพ่อแม่ ก็ไม่เคยเชื่อผมหรือรับฟังอะไรเลย พยามจะทำอะไรก็ไม่เคยสำเร็จสักอย่

คือเราไม่มีสมาธิทำงานแล้ว อยากลาออกแล้วไปอยู่บ้านพักผ่อนก่อนได้ไหม  ถ้ากลับไปก็ต้องโดน พี่น้องคนในบ้านดูถูก สมน้ำหน้า ถ้าจะทำงานต่อก็ไม่มีกำลังใจทำงาน เพราะยังมีหนี้อีก6มื่นต้องจ่ายเขา คงต้องให้

สวัสดีค่ะเราเป็นนักเรียนชั้นม.3ห้อง1ของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งใน.เชียงใหม่​ค่ะคือประเด็นมันอยู่ที่ว่าเราชอบโดนดูถูกจากเพื่อนๆในห้องค่ะเช่น1.เรื่องรูปร่างหน้าตาของเราเองเราเป็นคนผิวขาวค่ะตัวเตี้ยสูง15

ต้นทุนของเราแปลกนะ เหมือนเราทำกรรมหนักมากๆชาติที่แล้ว ตั้งแต่เด็กเราเห็นคุณแม่ลำบากมากๆ เลี้ยงดูตา-ยายที่ป่วยเป็นอัมพาต และดูแลคุณพ่อที่ป่วยเป็นอัมพาต แม่เราเป็นหัวหน้าครอบครัวและหาเลี้ยงชีพเลี้ยงครอบ

ตอนนี้เราอยู่มอ5 เราเพิ่งได้รู้จักกับน้องคนนึงเขาอยู่มอสอง จริงๆเราก็ไม่รู้ว่าชอบรึป่าวแต่รู้สึกว่าน้องเขาน่ารัก ไปรรก้อยากเจออยากคุยด้วยไรงี้ แต่ตินนี้ยังไม่ได้สนิทกัรขนาดนั้น เราอยากสนิทกันมากกว่านี

เราเป็นเด็กสาย ศิลป์ภาษาคนนึงเว้ย ชอบโดนดูถูกว่า ไม่มีอนาคตบ้าง เรียนภาษาไปทำไมไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่ซะหน่อย โดนดูถูกจนบางทีก็ท้อ เลยอยากถามว่า เวลาโดนดูถูกเพื่อนๆให้กำลังใจตัวเองยังไง?เคยเถียงกลับบ้างไ

ชอบเอาเราไปเปรียบกับพี่สาว โดนลูกคนอื่นตะคอก  แล้วก็ชอบมาใส่อารมณ์กับเราแทน เราไม่สนอยู่แล้ว แต่มันเจ็บปวด  อยากหนีไปให้ไกลจากบ้านเรา เหนื่อยใจ แม่มาพูดบ่นด่าเราตอนกำลังกินข้าว  เราหง

คืองี้ครับ ครอบครัวปัจจุบันผมมีดังนี้ ผมเป็นลูกชายคนเล็ก ผมมีพี่สาวต่างมารดา 3 คน มีพี่สาวต่างบิดา 1 คน มีพี่ชายต่างบิดา 1 คน ด้านญาติๆ ลูกของยาย มี 5 คน ป้าคนที่ 1 มีสามีฐานะดี มีธุรกิจ ป้าคนที่ 2

แม่ผมทำงานราชการเทศบาล พ่อรับราชการครู ไอ้น้าเมีย(ผู้ชาย)มันมาดูถูก แม่เราต่อหน้าผมว่าไม่โดนไล่ออกจากงานนิ คนหละขั้วกับนายก ผมกับเมียอธิบายหั้ยฟังว่าใครจะมาไล่ออกได้แม่ทำงาน เป็นพนักงานราชการเทศบาล ไอ