ตอนนี้ผมอายุ 31 เงินเดือนผม 36000 มีรายได้พิเศษอีกรวม ๆ เดือนนึงประมาณ 100000 บาท เมื่อ 1 ปีที่แล้วผมตกงาน หารายได้ ได้แค่เดือนละ 6000 บาทต่อเดือน ตกงานอยู่เกือบ 1 ปี ผู้หญิงคนนี้ก็พยายามประคับประคองผม ช่วยเหลือผมทุกอย่าง นางทำงานอย่างหนัก เลี้ยงทั้งครอบครัวของนาง และเลี้ยงดู (นางมีลูกติด 3 คน) นางเคยแต่งงานมาแล้ว เคยผ่านชีวิตครอบครัวมาแล้ว ส่วนผมไม่มีลูก และยังไม่เคยผ่านชีวิตแต่งงานมา ซึ่งผมก็รับนางได้ทั้งหมด รับตัวนางได้ทั้งหมด รับครอบครัวนางได้ทั้งหมด ลูก ๆ ของนางก็รักผมทุกคน เรียกผมพ่อได้อย่างเต็มปาก ครอบครัวของนาง ตากับยาย ก็เอ็นดูผมเหมือนลูก
เรื่องที่เกิดขึ้นก็คือ พอผมได้กลับมาทำงาน ผมต้องอยู่ห่างจากนาง เดือนนึงเจอกัน 5 วัน แต่ทุกครั้งที่เจอกันก็ดูไม่มีอะไร จนรอบล่าสุดที่เจอนาง นางมาพูดกับผมที่หลังว่า "นางอึดอัดที่อยู่กับผม นางเริ่มไม่มีความสุข ไม่รู้ว่ารักไหม นางขอเวลาตัดสินใจ นางอยากอยู่คนเดียว" และเราก็ทะเลาะกันมาตั้งแต่ตอนนั้น จนผมมาจับได้ว่านางมีคนอื่นมาซักพักแล้ว ซึ่งผมรับไม่ได้ ผมเคยบอกเสมอว่า อะไรก็ตามแต่อย่าโกหกแล้วนอกใจกัน ซึ่งผมไม่เคยที่จะนอกใจนางซักนิดแม้ผมจะอยู่ห่างกัน แต่นางทำไปแล้ว นางก็ขอโทษผม แต่ไม่ได้ขอโอกาส และก็ไม่อยากเลิกกับผม ซึ่งถ้านางอยากได้โอกาสผมก็พร้อมที่จะให้อภัยนะ เพราะผมสงสารลูกนางมาก ถ้าต้องไปคบกับคนใหม่ ลูกนางจะรู้สึกยังไง ที่มีพ่อใหม่เข้ามาอีกแล้ว เพราะลูก ๆ ก็เริ่มโตกันแล้ว
นางพูดว่า นางยังอยากมีอนาคตกับผมอยู่ ซึ่งผมไม่เข้าใจตรงนี้ แล้วทำไมนางต้องนอกใจ ผมหาเงินได้ทุกเดือน นางก็ทำงานในส่วนของนางไป ได้เงินเท่าไหร ก็จ่าย ค่ารถ ค่าบ้าน ช่วยกัน อยากซื้อของมือถือกระเป๋าเสื้อผ้าผมก็ซื้อให้หมด เดือนไหนนางไม่ได้ทำงานหยุดงาน 10-15 วัน ผมก็ซัพพอร์ตตรงนี้ได้หมด ผมซัพพอร์ตในส่วนของครอบครัวของนางด้วย ร่วมทั้งซัพพอร์ต พ่อ-แม่และครอบครัวของผมไปด้วย
อะไรทำให้นางคิดจะตีจากผม อะไรทำให้นางคิดมีคนใหม่ และอะไรทำให้นางไล่ผมออกไปจากชีวิตของนาง นางชอบพูดเสมอว่า "ถ้ามีคนอื่นก็คบเลยนะ" ผมรักนางนะ ไม่ว่านางจะเคยผ่านอะไรมา ผ่านชีวิตอะไรมา ยากลำบากแค่ไหน ผ่านการมีลูกมา หรือแม้แต่ว่านางมีลูกให้ผมไม่ได้ซึ่งผมก็ไม่ได้แคร์ เพราะผมไม่ได้ต้องการลูก ผมแค่คิดว่าถ้าเลี้ยงลูกของนางให้เป็นคนดีขึ้นมาได้ ยังไงเขาผมแก่มาเขาก็ดูแลผมได้อยู่ดี
ความฝันของผมคือการที่นางไม่ต้องทำงานหนักและนางได้อยู่กับลูก ๆ ของนาง ส่วนผมก็ทำงานหาเงินส่งเสียเลี้ยงดูลูกไป หรือนางอยากจะทำงานก็ค่อยมาช่วยกันอีกที แล้วสิ้นปีนี้ผมว่าจะทำบ้านของนางซึ่งนางได้ขึ้นโครงไว้แล้ว แล้วก็ทิ้งไว้ซักพักแล้ว ผมว่าจะเก็บเงินให้นางทำบ้านหลังนี้ให้เสด
เราทะเลาะกันมาตลอด นางก็อธิบายมาว่า นางได้รักคนอื่นไปแล้ว ซึ่งผมก็เข้าใจว่าการห่างไกลกันบางทีมันก็ทำให้เหงา อยากมีใครเข้ามาซักคน นางก็ไม่คิดว่าจะเลยเทิดขนาดนั้น ผมก็คิดเสมอนะว่า ถ้านางรักผมจริง ๆ นางคงไม่มีคนอื่นเข้ามาหรอก ....
3 วันก่อนเป็นวันที่ผมตัดสินใจเดินออกมาจากนาง แต่แล้วผมก็ทำไม่ได้ ทั้งความทรงจำดี ๆ ที่มีให้กัน ไหนจะครอบครัวที่แสนอบอุ่นเวลาไปเจอหน้ากัน ไหนจะคำพูดของนางที่พูดว่า "ยังอยากมีอนาคตกับผม" มันติดอยู่ในหัวตลอด
แต่เมื่อวานนี้ผมได้ตัดสินใจเดินออกมาจริง ๆ ไม่ติดต่อนางเลย 1 วันเต็ม ๆ สุดท้ายนางโทรมา นางพูดว่า "ซะใจแล้วใช่ไหมที่เห็นกุไม่เหลือใคร พอใจแล้วใช่ไหม" ซึ่งก่อนหน้าที่ผมจะตัดสินใจเดินออกมา ผมได้ถามคำถามไปว่า "จะกลับมาไหม จะมีวันกลับมาไหม" ซึ่งนางก็ไม่ได้ตอบ ผมจึงเลือกที่จะเดินออกมา เพราะผมสงสารตัวเองมาก
ผมไม่ได้ต้องการคำปลอบหรือคำใด ๆ หรอกนะครับ ผมแค่ไม่เข้าใจ ว่านางทำเพื่อผมเหรอ ? เพราะผมไม่เคยแต่งงานและมีลูก ?
ซึ่งตอนนี้ผมได้ตัดสินใจรอนางกลับมานะ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปได้ไหม แต่ก็อยากให้เป็น !!
คบกันมา 3 ปี แรก ๆ ก็ดีไปหมด ผมมีทั้งเงิน ความจริงใจ มั่นคง และเป็นทั้งเสาหลักให้ ทำไมถึงโดนทิ้งครับ
เรื่องที่เกิดขึ้นก็คือ พอผมได้กลับมาทำงาน ผมต้องอยู่ห่างจากนาง เดือนนึงเจอกัน 5 วัน แต่ทุกครั้งที่เจอกันก็ดูไม่มีอะไร จนรอบล่าสุดที่เจอนาง นางมาพูดกับผมที่หลังว่า "นางอึดอัดที่อยู่กับผม นางเริ่มไม่มีความสุข ไม่รู้ว่ารักไหม นางขอเวลาตัดสินใจ นางอยากอยู่คนเดียว" และเราก็ทะเลาะกันมาตั้งแต่ตอนนั้น จนผมมาจับได้ว่านางมีคนอื่นมาซักพักแล้ว ซึ่งผมรับไม่ได้ ผมเคยบอกเสมอว่า อะไรก็ตามแต่อย่าโกหกแล้วนอกใจกัน ซึ่งผมไม่เคยที่จะนอกใจนางซักนิดแม้ผมจะอยู่ห่างกัน แต่นางทำไปแล้ว นางก็ขอโทษผม แต่ไม่ได้ขอโอกาส และก็ไม่อยากเลิกกับผม ซึ่งถ้านางอยากได้โอกาสผมก็พร้อมที่จะให้อภัยนะ เพราะผมสงสารลูกนางมาก ถ้าต้องไปคบกับคนใหม่ ลูกนางจะรู้สึกยังไง ที่มีพ่อใหม่เข้ามาอีกแล้ว เพราะลูก ๆ ก็เริ่มโตกันแล้ว
นางพูดว่า นางยังอยากมีอนาคตกับผมอยู่ ซึ่งผมไม่เข้าใจตรงนี้ แล้วทำไมนางต้องนอกใจ ผมหาเงินได้ทุกเดือน นางก็ทำงานในส่วนของนางไป ได้เงินเท่าไหร ก็จ่าย ค่ารถ ค่าบ้าน ช่วยกัน อยากซื้อของมือถือกระเป๋าเสื้อผ้าผมก็ซื้อให้หมด เดือนไหนนางไม่ได้ทำงานหยุดงาน 10-15 วัน ผมก็ซัพพอร์ตตรงนี้ได้หมด ผมซัพพอร์ตในส่วนของครอบครัวของนางด้วย ร่วมทั้งซัพพอร์ต พ่อ-แม่และครอบครัวของผมไปด้วย
อะไรทำให้นางคิดจะตีจากผม อะไรทำให้นางคิดมีคนใหม่ และอะไรทำให้นางไล่ผมออกไปจากชีวิตของนาง นางชอบพูดเสมอว่า "ถ้ามีคนอื่นก็คบเลยนะ" ผมรักนางนะ ไม่ว่านางจะเคยผ่านอะไรมา ผ่านชีวิตอะไรมา ยากลำบากแค่ไหน ผ่านการมีลูกมา หรือแม้แต่ว่านางมีลูกให้ผมไม่ได้ซึ่งผมก็ไม่ได้แคร์ เพราะผมไม่ได้ต้องการลูก ผมแค่คิดว่าถ้าเลี้ยงลูกของนางให้เป็นคนดีขึ้นมาได้ ยังไงเขาผมแก่มาเขาก็ดูแลผมได้อยู่ดี
ความฝันของผมคือการที่นางไม่ต้องทำงานหนักและนางได้อยู่กับลูก ๆ ของนาง ส่วนผมก็ทำงานหาเงินส่งเสียเลี้ยงดูลูกไป หรือนางอยากจะทำงานก็ค่อยมาช่วยกันอีกที แล้วสิ้นปีนี้ผมว่าจะทำบ้านของนางซึ่งนางได้ขึ้นโครงไว้แล้ว แล้วก็ทิ้งไว้ซักพักแล้ว ผมว่าจะเก็บเงินให้นางทำบ้านหลังนี้ให้เสด
เราทะเลาะกันมาตลอด นางก็อธิบายมาว่า นางได้รักคนอื่นไปแล้ว ซึ่งผมก็เข้าใจว่าการห่างไกลกันบางทีมันก็ทำให้เหงา อยากมีใครเข้ามาซักคน นางก็ไม่คิดว่าจะเลยเทิดขนาดนั้น ผมก็คิดเสมอนะว่า ถ้านางรักผมจริง ๆ นางคงไม่มีคนอื่นเข้ามาหรอก ....
3 วันก่อนเป็นวันที่ผมตัดสินใจเดินออกมาจากนาง แต่แล้วผมก็ทำไม่ได้ ทั้งความทรงจำดี ๆ ที่มีให้กัน ไหนจะครอบครัวที่แสนอบอุ่นเวลาไปเจอหน้ากัน ไหนจะคำพูดของนางที่พูดว่า "ยังอยากมีอนาคตกับผม" มันติดอยู่ในหัวตลอด
แต่เมื่อวานนี้ผมได้ตัดสินใจเดินออกมาจริง ๆ ไม่ติดต่อนางเลย 1 วันเต็ม ๆ สุดท้ายนางโทรมา นางพูดว่า "ซะใจแล้วใช่ไหมที่เห็นกุไม่เหลือใคร พอใจแล้วใช่ไหม" ซึ่งก่อนหน้าที่ผมจะตัดสินใจเดินออกมา ผมได้ถามคำถามไปว่า "จะกลับมาไหม จะมีวันกลับมาไหม" ซึ่งนางก็ไม่ได้ตอบ ผมจึงเลือกที่จะเดินออกมา เพราะผมสงสารตัวเองมาก
ผมไม่ได้ต้องการคำปลอบหรือคำใด ๆ หรอกนะครับ ผมแค่ไม่เข้าใจ ว่านางทำเพื่อผมเหรอ ? เพราะผมไม่เคยแต่งงานและมีลูก ?
ซึ่งตอนนี้ผมได้ตัดสินใจรอนางกลับมานะ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปได้ไหม แต่ก็อยากให้เป็น !!