คือต้นเรื่องเกิดจากเมื่อก่อนเราคบกับแฟนอยู่ซึ่งตอนนั้นเราเหมือนจะเลิกกันเพื่อนคนนี้เขานี่แหละก็มาเป็นที่ปรึกษาให้เราจนเรารู้สึกโอเคผ่านไปสักพักแฟนที่เราคบอยู่ก็ขอเลิกเราเพราะเขามีคนอื่นเราเจ็บมากเราทำดีทุกอย่างแต่เราก็ยอมถอยออกมาเพื่อนคนนี้เหมือนจะชอบเราเขาคอยให้คำปรึกษาแล้วก็ทำดีกับเราทุกอย่างเราคุยกันมาได้สักพักก็รู้สึกดีต่อกันพอเราคุยไปเรื่อยๆเราก็คบกันเขาเป็นคนที่สม่ำเสมอดีทุกอย่างเป็นคนรักแม่มากๆแต่พอคบสักพักเราเองโดนเขาตามใจจนนิสัยเสียเอาแต่ใจตัวเองงี่เง่าไม่เคยฟังเขาเลยจนเวลาเขาทำงานเราก็ชอบไล่เขาชวนทะเลาะแต่เขาก็รับได้พอผ่านไปซักพักเขาไปรู้สึกดีกับคนที่ทำงานเพราะเขาเข้าใจมากกว่าเราตอนนั้นเรารู้เราเสียใจมากแต่เขาก็ไม่ได้ทิ้งเรานะเขาคุยกับคนนั้นทุกวันจนทำให้เรารู้ว่าที่ผ่านมาเราเองที่ไม่เคยเข้าใจเขาเราเลยเริ่มพยายามปรับตัวเองทุกๆอย่างเลยเพื่อไม่ให้เขาเอาไปเปรียบเทียบได้แต่เหมือนเขายังหลงคนใหม่อยู่บอกก่อนนะค้ะว่าเราคบกับเขามาประมาน2ปีผ่านอะไรมาเยอะมากตอนนี้เขาก็ยังคุยกันอยู่เขาบอกให้เราลองอยู่เฉยๆเพราะเขาคิดได้จะกลับมาเขาบอกถ้าเขาไม่ทำแบบนี้เราก็ไม่เห็นค่าในตัวเขาเรารู้ดลยว่าเรารักเขามากจิงๆเขาก็คุยกับเราทุกวันนะเขาบอกเขาก็ไม่อยากเลิกกับเราผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้อยากจะคบกับเขาเขาเป็นคนยื้อคนนั้นไว้เราอยากรู้ว่าอีกนานไหมค้ะกว่าเขาจะคิดได้เขาไม่เคยนอกใจเราเลยครั้งนี้ครั้งแรกเราควรให้โอกาสไหมค้ะ
อยากรู้ว่าคนที่เคยทุ่มเทและรักเรามากเขาจะทำกับคนอื่นได้อีกไหม