เรื่องมีอยู่ว่าแม่เราเป็นลูกคนเล็กที่ต้องเลี้ยงยาย..ยายเรามีลูก7คนซึ่งเราเห็นมาตั้งแต่เล็กว่ายายไม่เคยรักเราเลยมีแต่ด่าไม่เคยชมชมแต่หลานคนอื่นและยายไม่ชอบพ่อเรามากจนมาวันหนึ่งที่พ่อเราเสียเเละบ้านก็เหลือแค่ยายเราและแม่จะมีพวกพี่ๆของแม่ชอบมาด่าเราชอบด่าและดูถูกแม่กับเราเรื่องต่างๆขนาดเเม่สร้างบ้านยังมายุ่งวุ่นวายขนาดเรื่องเงินยังมาถามว่าเดือนนี้ได้เท่าไร
และพวกป้าๆก็จะมาชมหลานตัวเองแม่ก็บอกให้มีความอดทนก้าวข้ามผ่านให้ได้เพราะตอนเด็กแม่เจอมาบ่อยสุดท้ายแม่ก็สามารถสร้างบ้านได้ก่อนพี่ๆและมีทุกอย่างก่อนทุกครั้งรวมญาติเราจะไม่ชอบออกไปเราไม่อยากฟังคำเก่าๆคำเปรียบเทียบต่างๆจนวันหนึ่งยายมาบอกว่าจะเรียนต่อไปทำไมออกมาทำงานที่บ้านดีกว่าเรียนไปก็ไม่ได้เป็นอะไรและยังเปรียบหลานของลูกสาวคนโตกับเราอีกเรื่องนี้มันบ่อยมากเราได้ยินกี่ครั้งร้องไห้ทุกครั้งไม่เคยชินแม่ก็มาปลอบทุกครั้งว่าให้อดทนหนูไม่เคยติดศูนย์ไม่เคยมีประวัติไม่ดีไม่เคยเที่ยววันเสาร์เราก็เรียนพิเศษอาทิตย์ก็ทำงานช่วยแม่แต่หลานคนอื่นที่ทำผิดไม่เคยด่ากับชมที่เราอยากเรียนเพราะอยากให้แม่ภูมิใจและมีงานดีๆและดูแลแม่อยากทำให้พวกป้าๆเห็นว่าถึงมีแต่แม่หนูก็สามารถเรียนจบและมีงานทำได้และที่สำคัญดูแลแม่ได้.......มีแม่ดีแต่ญาติไม่ดีหนูขอมีแต่แม่คนเดียวดีกว่า😭😭
คิดยังไงกับยายบอกให้เลิกเรียน!
และพวกป้าๆก็จะมาชมหลานตัวเองแม่ก็บอกให้มีความอดทนก้าวข้ามผ่านให้ได้เพราะตอนเด็กแม่เจอมาบ่อยสุดท้ายแม่ก็สามารถสร้างบ้านได้ก่อนพี่ๆและมีทุกอย่างก่อนทุกครั้งรวมญาติเราจะไม่ชอบออกไปเราไม่อยากฟังคำเก่าๆคำเปรียบเทียบต่างๆจนวันหนึ่งยายมาบอกว่าจะเรียนต่อไปทำไมออกมาทำงานที่บ้านดีกว่าเรียนไปก็ไม่ได้เป็นอะไรและยังเปรียบหลานของลูกสาวคนโตกับเราอีกเรื่องนี้มันบ่อยมากเราได้ยินกี่ครั้งร้องไห้ทุกครั้งไม่เคยชินแม่ก็มาปลอบทุกครั้งว่าให้อดทนหนูไม่เคยติดศูนย์ไม่เคยมีประวัติไม่ดีไม่เคยเที่ยววันเสาร์เราก็เรียนพิเศษอาทิตย์ก็ทำงานช่วยแม่แต่หลานคนอื่นที่ทำผิดไม่เคยด่ากับชมที่เราอยากเรียนเพราะอยากให้แม่ภูมิใจและมีงานดีๆและดูแลแม่อยากทำให้พวกป้าๆเห็นว่าถึงมีแต่แม่หนูก็สามารถเรียนจบและมีงานทำได้และที่สำคัญดูแลแม่ได้.......มีแม่ดีแต่ญาติไม่ดีหนูขอมีแต่แม่คนเดียวดีกว่า😭😭