หยุดยาวสงกรานต์ไม่มีความสุขเลย เมื่อเรื่องของเราหนักหัวญาติทุกคน

วันนี้วันแรกค่ะ ช่วงหยุดยาวแบบนี้ เวลาได้กลับไปรวมญาติเพื่อรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่มีใครเจอแบบเราบ้างคะ ชอบถามว่า มีแฟนยัง เรียนจบยัง เรียนได้เกรดอะไร ทำไมอ้วนจัง ทำไมดำ ทำไมมีสิวเยอะ ทำไมไม่สวยเหมือนลูกป้า ทำไมไม่สมัครทุนเรียนต่อเมืองนอก เราเจอตลอดเวลาเลยค่ะ อันนี้โดนจนชิน โดนมาจะสิบปีแล้วตั้งแต่เรียนประถมปลายจนจะต่อปริญญาโทแล้ว ซึ่งเราก็คิดว่าหลายๆ คนคงเคยเจอจนรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ไม่อยากไปงานรวมญาติเฮงซวยชวนอึดอัดนี่  แต่เพราะด้วยคำว่าเราเป็นเด็กต้องเคารพผู้ใหญ่เลยทำได้แค่ยิ้มเจื่อนๆ ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง และที่หนักสุดคงจะเป็นเวลานั่งล้อมวงกินข้าว ชอบเอาอดีตที่แย่ๆ ของเรามาเล่าเหมือนเป็นเรื่องตลกเรื่องนึง(เราเคยขี่จักรยานริมถนนแล้วโดนรถบรรทุกเฉี่ยวจนตกลงไปในคูลึกมาก เกือบไม่รอด แต่ญาติชอบเอามาล้อจนถึงทุกวันนี้ว่าปั่นจักรบานเป็นรึยังแถมยังตั้งชื่อคูตรงนั้นเป็นชื่อเราเอาไว้เรียกโดยเฉพาะ)แล้วก็หัวเราะคิกคักกันสนุกสนาน พ่อแม่เราก็เออออไปกับเค้าด้วย ไม่คิดจะช่วยปกป้องลูกเลย พอเราไปปรึกษาพวกท่านว่า ปีหน้าไม่อยากไปงานแบบนี้แล้ว อึดอัด ขอนั่งเขียนทีธิสอยู่กทม. ไม่กลับบ้านดีกว่า ก็บอกว่า เป็นเด็กต้องมีหน้าที่อดทน รับฟังผู้ใหญ่ไป เค้าเอ็นดูเลยแซวเลยแกล้ง แต่ทว่าคนโดนไม่สนุกเลยค่ะ รู้สึกแย่ ถามจริงๆ นะคะ เค้าเอ็นดูจริงๆ หรอคะ อะไรๆ ก็เป็นเรื่องล้อเล่นหรอคะ เราโดนล้อจนทุกวันนี้ขยาดการขี่จักรยานไปเลย แถมยังคิดเสมอเวลาปั่นจักรยานว่าถ้าล้มอีกจะเป็นยังไง จะโดนล้ออีกมั้ย คือหมดความมั่นใจไปเลย 
เราพยายามพูดดี คุยดี ดูแลดี จัดหาอาหารที่พักให้ กับคนพวกนั้นทุกๆ ปี ทุกๆ เทศกาลที่ต้องมารวมญาติ แต่คนพวกนั้นก็ยังทำเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปสักปีค่ะ ไม่ว่าจะสงกรานต์ ปีใหม่ เราควรทำยังไงดีคะ ทำเป็นไม่สนใจก็ยากมากเพราะเค้าเคยบอกเองว่าเรื่องนี้ต้องเอามาพูดทุกปีมันเป็น Topic สำคัญที่ขาดไม่ได้ในวงข้าว 
ตอนนั้นได้ยินคืออยากเอาชามข้าวฟาดหัวเรียงตัวเลยค่ะ ไม่สนแล้วว่าหัวจะหงอกหรือดำ 
ปล. แค่หยุดยาววันแรกก็จิตตกแล้วค่ะ อยากนั่งรถทัวร์กลับกทม.ไปเที่ยวคนเดียว คงสบายใจกว่าเป็นไหนๆ บุญเบิญไม่อยากเอา ไม่อยากทำแล้วจากญาติๆ