เกริ่นเรื่อง...”จากเพื่อน สู่ การคบหา”
เราเรียนมหาลัยด้วยกันมา 4 ปีเต็มๆ เป็นเพื่อนห้องเดียวกัน เราทั้งคู่เรียนจบต่างแยกย้ายสู่การทำงาน เวลาหลังจากเรียนจบผ่านไป 2-3 ปี เราได้มีโอกาสคุยกันแล้วตกลงลองคบกัน
“การคบหา สู่ ปัญหาและความเหนื่อยใจ”
ระหว่างที่เราคบกัน เราทั้งคู่พยายามปรับตัวเข้าหากันมากๆ ทั้งเรื่องอารมณ์ คำพูด ความคิด และอีกหลายๆอย่าง แต่ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันบวกกับการไม่ระงับอารมย์ ตะคอก หงุดหงิดของเค้าทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นที่... “รองรับอารมย์”
ทุกๆครั้งเราพยายามคิดและบอกกับตัวเองเสมอว่า
“อดทน”
*** จนตอนนี้ จขกท. รู้สึก...มากกว่าคำว่าเหนื่อย
ที่ผ่านมามันมีความสุขนะ แต่ ความทุกข์มันปะปนเข้ามามากกว่าจนพื้นที่ความสุขมันเริ่มเหลือน้อยลงทุกๆวัน
ทุกครั้งมันหวังและบอกกับตัวเองมาตลอดว่าเค้าอาจจะปรับตัวได้ แต่เวลามันผ่านมานาน
จนตอนนี้ จขกท. อยากถามว่า
เลิกทั้งที่ยังรักอยู่ หรือ อดทนจนหมดความรู้สึก
เลิกทั้งที่ยังรักอยู่ หรือ อดทนจนหมดความรู้สึก
เราเรียนมหาลัยด้วยกันมา 4 ปีเต็มๆ เป็นเพื่อนห้องเดียวกัน เราทั้งคู่เรียนจบต่างแยกย้ายสู่การทำงาน เวลาหลังจากเรียนจบผ่านไป 2-3 ปี เราได้มีโอกาสคุยกันแล้วตกลงลองคบกัน
“การคบหา สู่ ปัญหาและความเหนื่อยใจ”
ระหว่างที่เราคบกัน เราทั้งคู่พยายามปรับตัวเข้าหากันมากๆ ทั้งเรื่องอารมณ์ คำพูด ความคิด และอีกหลายๆอย่าง แต่ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันบวกกับการไม่ระงับอารมย์ ตะคอก หงุดหงิดของเค้าทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นที่... “รองรับอารมย์”
ทุกๆครั้งเราพยายามคิดและบอกกับตัวเองเสมอว่า
“อดทน”
*** จนตอนนี้ จขกท. รู้สึก...มากกว่าคำว่าเหนื่อย
ที่ผ่านมามันมีความสุขนะ แต่ ความทุกข์มันปะปนเข้ามามากกว่าจนพื้นที่ความสุขมันเริ่มเหลือน้อยลงทุกๆวัน
ทุกครั้งมันหวังและบอกกับตัวเองมาตลอดว่าเค้าอาจจะปรับตัวได้ แต่เวลามันผ่านมานาน
จนตอนนี้ จขกท. อยากถามว่า
เลิกทั้งที่ยังรักอยู่ หรือ อดทนจนหมดความรู้สึก