เพื่อน !!!!

ความรู้สึก อึดอัดใจว่ะ
เริ่มแรก เรารู้สึก เสียใจในคำพูดของคนอื่น
ที่เคยว่าให้เรา ด่าบ้าง มันก่เจ็บนะ เหนื่อยด้วย เรื่องที่ทำงาน เรื่องเรียนต่อ เรื่องพ่อแม่ทะเลาะกัน ในชีวิตนี้เกิด แย่ลงขึ้นเรื่อยๆ
มีแต่เรื่อง*  เริ่มต้นจากเรื่อง เราเป็นเด็กวัยรุ่น
ที่พึ่งผ่าน ความสุขสำหรับ วัย 14-15ปี
ตอนนั้นเราอายุ14ปี เริ่มหารายได้เสริมจนมาถึงอายุ15ปี ตอนนั้นร.ร.เราใกล้จะปิดเทอม1
เพื่อน ฟ.ทักถามเราว่า มีงานให้เราทำมั้ยเพราะตอนนี้เราลำบากเงินมากต้องหาเงินเก็บจ่ายค่าเหล้าเรียนที่นี่ เรายอกว่ามีนะ
แต่เราต้องไปถามเจ้าของร้านผ้าที่เราทำงานก่อนจนมาถึงอีกวัน แม่เจ้าของร้าน **ที่จริงเจ้าของร้านเขาอายุรุ่นเดียวกับแม่เรา เลยขอเรียกว่านามหน้าว่า แม่  แม่เจ้าของร้านบอกว่า เพื่อนคนไหนสนใจมาทำงานบ้างเราก่เลยเสนอเพื่อน ฟ แม่เขา บอกว่า ให้มารายงานตัวหน่อยเราก่เลย โทรหาเพื่อน ฟ มา
พอพูดคุยกันเสร็จ เพื่อน ฟ ก่ เลยได้เริ่มงาน
วันพรุ่งนี้ พอตอนเย็นวันนั้น มีเพื่อนอีกคนได้โทรมากาเราถามว่าที่ร้านรับพนักงานอีกคนมั้ยเราก่เลยตอบว่า รับสิ เราบอกให้เพื่อน ป ว่า วันพรุ่งนี้มาเริ่ม ทำงานได้เลย วันนั้นเราก่ได้เพื่อน2คนที่ทำงานด้วย จากนั้นเราทำงานมาด้วยกัน 1เดือนเต็มๆเพราะว่า เป็นปิดเทอม 1 ใกล้จะเปิดเทอม เพื่อน ฟ เริ่มที่จะไม่มา ทำงานแล้ว แม่เจ้าของร้านก่เลยไม่อยากรับพนักงานที่ไม่รับผิดชอบงานเพราะว่า ขาดๆหาๆ ไม่ลาที่ทำงาน ตอนนั้นแม่เจ้าของร้านบอกว่าจะไม่รับพนักงานเพื่อน ฟ ล่ะ จึงบอกให้เรา ข่วยพูดว่าไม่รับเขาทำงานแล้ว ซึ่งเรา ก่สงสาน เพื่อนฟ มาก ก่เห็นว่า เป็นเพื่อนมากว่า 11ปี แล้ว เราจึงช่วยพูดให้เค้ากบับมาทำงานอีกครั้ง แต่เพื่อนฟ ก่อย่างทำนิสัยเหมือนเดิม เราจึงทนไม่ไหว ก่เลยปล่อยไปตามนั้น จนมาถึง เพื่อนป กับเพื่อน ฟ ทะเลาะกัน อย่างรุนแรงเราจึง ก่คงช่วยอะไรเขาทั้ง2ไม่ได้ แแบะพอผ่านมาได้สักพัก สัก2อาทิต. เพื่อน ฟ เพื่อนป ได้ พูดคุยกันเล็กหน่อย เขาทั้ง2 จึงเริ่ม ปรับความเข้าใจ พอมาถึง ช่วงระยะใกบ้จึงเปิดเทอมและ ใกล้จะจบ จากร.ร.  นี้แล้ว เราเห็นว่สเพื่อนป ออกห่สงจากเรากับเพื่อนๆคนอื่นๆ และเพื่อนฟ เรื่อยๆ เราสงสัยจึงถามเพื่อนฟ ไป เพื่อนฟ บอกว่าเพื่อนว่าให้แม่ของ ข ซึ่งถ้าเราเป็น ข แล้วก่เจ็บใจมาก ซึ่งเราอ่ะก่ช่วยเพื่อนป ไม่ได้อีก หลังจากนี้นก่ไม่ทีใครคบหาเพื่อนป เลย ก่มีแต่เรากับเพื่อน กับ เพื่อน อ ซึ่งก่เรายังรักเพื่อน ป อยู่ เพราะแม่ของเราแม่แท้ กับแม่ของเพื่อนป. อายุร่นุเดียวกัน และสนิทกันมากๆๆ. และก่สนิทกับ. ป มาก. เพราะว่าทำงานที่เดียวกัน. จนเรากับเพื่อนๆคนอื่น. จบกันหมด. จนมาถึงมา อีกวัน
เพื่อนฟ. ที่มาเรียนต่อที่เดียวกันกับเราเขาไม่เริ่มไม่พอใจกับ ป ที่เคยเล่าขวัญ ฟ ให้กับพี่ พ ที่ลูกเจ้าของร้านที่เราทำวงานอยู่ซึ่งเราก้ไม่เข้าใจ ฟ เหมือนกันว่าวันนั้นทำไมถึงหังร้อนดึงเราเข้ากลุ่มหมู่เพื่อนนิทา และบอกให้เราเล่าความจริงมาทั้งหมดที่ได้เห็น เพื่อน ป เล่าให้ลูกเจ้าของร้านฟัง ให้ตอนนั้น เราพยายามเล่าความจริงออกมาให้หมด ตอนนั้นเพื่อน ฟ ดึง ป ได้เจ้ากลุ่มด้วยแล้วบอกให้    
เพื่อน ป พูดตวามจริงมาทั้งหมดและยอมรับในสิ่งที่ เพื่อนเล่าให้ พี่ พ ลูกเจ้าของร้าน ในตอนนั้น.ป ไม่ยอมพูดอะไรเลยได้สั่งให้เราพูดความจริง เราจึง อัดคลิปเสียงและ และส่งให้เพื่อนในกลุ่ม พอตกมาอีกวัน เพื่อน ป มาทำงานที่ร้าน เลยไม่สนใจอะไรจนอดทนถามไปว่า รู้สึกอย่างเรื่องเมื่อคืนในกลุ่มเพื่อนนิทา เพื่อน ป บอกว่า ก่เฉยๆนะ พวกนั้นนะ ชอบกาเรื่องอยู่แล้ว ซึ่ง ป เขาเป็นคนชอบพูดปากเสีย ปากหมาอยู่แล้ว เราก่เลย พูดในใจว่า (คงไม่รู้สึกอะไร ก้เพราะว่าใก้กูพูดความจริงคนเดียว เงียบ ไรว่ะที่อยู่ในกลุ่ม ) จากนั้น ก่ผ่านมาจนถึง วันก่อนสงการ์ เช้านั้น เราให้ทำงานเช้ากว่า ป แต่ ป ไม่บอกอะไรกับเราเลยว่า วันนี้จะมาสายหน่อย พอ สักพักเวลา 9โมงจะ10โมง แม่เจ้าของบอกว่า บอกเราว่าให้โทรหาปาม ว่า อยู่ไหนวันนี้มีทำงานมั้ย ซึ่ง แม่เจ้าของร้านได้พูดออกมาอย่สงจงใจ ว่า ป ถ้ามาทำงานได้แรงมากกว่าเราเป็นทั้ง 2. เท่า ของเรา  เขาหาว่าเรา ทำงานได้น้อยกินแรง ไม่พูดไม่จาอะไรเลยไม่เหมือน ป ที่ทำงานทุ่มเทในสิ่งที่ทำ แบะยอมผิด ชอบ ซึ่งเรารู้สึก น้อยใจ ว่ะ ที่ผ่านมาเราทำงานกับเขามา มากกว่า1ปี ป พึ่งมา ทำงาน ไม่ถึง ปี อ้าว!!" ตอนนี้ ป เป็นพนักงานดีเด่นไม่แล้วเหรอ ดีจัง!!!  เราโครต เสียใจ ว่ะ เราทำทุกอย่างเพื่อให้ แม่เจ้าของร้านพอใจในงานของเรา และที่ผ่านมาเราไม่ทุ่มเทอะไรให้กัยเขาเลยเหรอ. เหนื่อยก่เหนื่อย. เสียใจมากด้วย. แม่เจ้าของร้านช่วงนี้  ถามแต่  ป. ว่าเหนื่อยก่  แต่ไม่ถามเราเลย
ว่า วันนี้เป็นไงบ้าง คนเข้าร้านเยอะมั้ย ขายผ้าได้เยอะมั้ย ซึ่งเราก่เลย แปลๆ กับช่วงนี้
เพราะว่า ก่อนวันหยุดสงการ์ เราไปเรียนที่ร.ร. ใหม่เลยไม่ค่อยมาทำงานสักเท่าไร่
ซึ่ง ป ทำงานอยู่ประจำวันทุกวัน หรือเราดีไม่พอว่ะ จนบางทีเรายัง คิดว่าถ้าเราหนีไปทำงานที่อื่น กลัวว่าเขาจะว่าให้ป้าเรา ที่ ฝากเราไว้ให้กับแม่เจ้าของร้าน ที่ทำงาน บ้างที
เราก่โดนด่า โดนว่าให้ โดนเพื่อน ป ว่า เล่าขวัญบาง เหนื่อยเนาะ อยู่ที่งานก่เหนื่อย ว่ะ
เหนื่อนกายตัวเอง เหนื่อยใจ ว่ะ อยู่บ้านก่เหนื่อยสิ่งที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน
เช้าถึงเย็น เหนื่อยกัยอนาคตว่ะ ทันอะไรที่โครต ท้อ !!!!!สุดๆของชีวิต บ้างทีเราคิดที่อยากตาย เกิดมาทำไมว่ะ เหนื่อยเปล่าๆ อยู่เพื่อ!!!  อยูแล้วเป็น แบบนี้ บ้างทีเรากับ ป อาจเกิดมาคนละระดับป่ะ ป พ่อแม่มีที่เดิน มีนา ให้ปลูก พ่อแม่เขาซื้อรถ ให้ รถขับ ส่วน อดใจ เก็บตังผ่อนรถ จองเดียวเป็นหนีเป็นสิน จ้า ป โครตดีอ่ะ ชีวติครอบครัวโครต ดี
มันดีตั่งแต่เขาเกิดมาแล้วมั่ง เราขอให้ ป โชดดีแล้วกัน เราไม่รู้ว่าเราทนกัยมาได้ ป ไง
เพื่อนกัน 11ปี