คือแบบเราเป็นลูกหลานข้าราชการแล้วจำเป็นต้องแบกรับทุกอย่างทั้งความฝันและอนาคตที่เราไม่ได้อยากเป็นด้วยหรอ?
ชีวิตที่เราใช้อยู่มันเหมือนไม่ใช่ชีวิตเราอะ ทำไมเขาต้องบังคับอะไรขนาดนั้นทั้งที่ผ่านมาเราพยายามเป็นเด็กเรียนดี (เกรดไม่ต่ำกว่า 3.00) นักเรียนที่อาจารย์รัก ทำความดีมาตลอด คืออาจารย์ไม่เคยตำหนิไม่เคยออกนอกกฏระเบียบ ไม่เสเพล ไม่เที่ยวกลางคืน อ่านหนังสืออยู่กับบ้าน คือ พอจะไปไหนก็บอกตลอดรายงานทุกอย่าง แล้วก็ยังทำให้เขาไม่พอใจเลยแล้วก็ยังทำให้เขาไม่พอใจเลย ทำอะไรก็ไม่ชอบ ชีวิตจะอยากให้เป็นครูอย่างเดียว อาชีพอื่นไม่ยอมให้เป็น ไม่ยอมรับสิ่งที่ชอบ ไม่อะไรเลย เคยได้รางวัลอะไรก็ไม่ภูมิใจ ไม่ให้กำลังใจพอว่า ยังตำหนิทุกวัน ทำอย่างกับลูกหลานตัวเองเป็นพวกเด็กตลาดล่าง ยิ่งพอมารู้ว่าชอบผญ. ก็เหมือนจะทำรังเกลียดไปอีก อะไรวะ? ชีวิตนี้กะจะให้ทำอะไรเป็นแบบเขาหรอ ปากก็บอกว่า อนาคตตัวเองก็กำหนดเองพอบอกก็ไม่พอใจให้เป็นแบบที่เขาว่าดี
เราก็อดทนมาตลอดอดทนจนเป็นซึมเศร้ากินยาทุกวันไม่เคยขาด แต่มันไม่หายก็โดนด่าอีกว่ากินยาบ้างไหม? ไม่ยอมกินยามันก็ไม่หาย ดุเราว่าเราว่าเราคิดมาก เออ คิดมาก แบบทำไมต้องมาเจออะไรแย่ๆแบบนี้ พอจะได้เจออะไรดีๆก็โดนกีดกัน ตอนฆ่าตัวตายสองรอบคนที่ห่วงก็มีแค่ยายคนเดียว ส่วนพวกเขารึ เหอะ ด่าเราอีก เป็นแค่ป้าแท้ๆ พ่อแม่ว่าไม่ใส่ใจแล้วเขากดดันเราหนักไปอีก เหนื่อย
จะตายอีกรอบก็เพราะเขาแหละ
สรุปที่ต้องการสื่อ
- ครอบครัวกดดันตั้งแต่เรื่องเรียนยันเรื่องอนาคต
- คนกดดันเป็นป้าไม่ใช่พ่อแม่ ถึงพ่อแม่จะทำในช่วงแรกๆ
- เคยฆ่าตัวตายเพราะเครียดจัด
- เป็นโรคซึมเศร้าแล้วยังโดนกดดัน
มาบ่นแค่นั้นแหละค่ะ ใครมีลูกหลานอย่ามากดดันเลยเด็กเครียดแล้วฆ่าตัวตายขึ้นมาคนที่จะเสียใจคือคุณ ส่วนคนที่ตายก็ถือว่าเขาหมดกรรมและกัน
ป.ล. อย่ามาบ่นเรื่องบาปของการฆ่าตัวตายนะ รู้หมดแล้วรู้จนรำคาญอะพอเถ๊อะ
ทำไมเราต้องแบกรับแรงกดดันขนาดนี้ด้วย?
ชีวิตที่เราใช้อยู่มันเหมือนไม่ใช่ชีวิตเราอะ ทำไมเขาต้องบังคับอะไรขนาดนั้นทั้งที่ผ่านมาเราพยายามเป็นเด็กเรียนดี (เกรดไม่ต่ำกว่า 3.00) นักเรียนที่อาจารย์รัก ทำความดีมาตลอด คืออาจารย์ไม่เคยตำหนิไม่เคยออกนอกกฏระเบียบ ไม่เสเพล ไม่เที่ยวกลางคืน อ่านหนังสืออยู่กับบ้าน คือ พอจะไปไหนก็บอกตลอดรายงานทุกอย่าง แล้วก็ยังทำให้เขาไม่พอใจเลยแล้วก็ยังทำให้เขาไม่พอใจเลย ทำอะไรก็ไม่ชอบ ชีวิตจะอยากให้เป็นครูอย่างเดียว อาชีพอื่นไม่ยอมให้เป็น ไม่ยอมรับสิ่งที่ชอบ ไม่อะไรเลย เคยได้รางวัลอะไรก็ไม่ภูมิใจ ไม่ให้กำลังใจพอว่า ยังตำหนิทุกวัน ทำอย่างกับลูกหลานตัวเองเป็นพวกเด็กตลาดล่าง ยิ่งพอมารู้ว่าชอบผญ. ก็เหมือนจะทำรังเกลียดไปอีก อะไรวะ? ชีวิตนี้กะจะให้ทำอะไรเป็นแบบเขาหรอ ปากก็บอกว่า อนาคตตัวเองก็กำหนดเองพอบอกก็ไม่พอใจให้เป็นแบบที่เขาว่าดี
เราก็อดทนมาตลอดอดทนจนเป็นซึมเศร้ากินยาทุกวันไม่เคยขาด แต่มันไม่หายก็โดนด่าอีกว่ากินยาบ้างไหม? ไม่ยอมกินยามันก็ไม่หาย ดุเราว่าเราว่าเราคิดมาก เออ คิดมาก แบบทำไมต้องมาเจออะไรแย่ๆแบบนี้ พอจะได้เจออะไรดีๆก็โดนกีดกัน ตอนฆ่าตัวตายสองรอบคนที่ห่วงก็มีแค่ยายคนเดียว ส่วนพวกเขารึ เหอะ ด่าเราอีก เป็นแค่ป้าแท้ๆ พ่อแม่ว่าไม่ใส่ใจแล้วเขากดดันเราหนักไปอีก เหนื่อย
จะตายอีกรอบก็เพราะเขาแหละ
สรุปที่ต้องการสื่อ
- ครอบครัวกดดันตั้งแต่เรื่องเรียนยันเรื่องอนาคต
- คนกดดันเป็นป้าไม่ใช่พ่อแม่ ถึงพ่อแม่จะทำในช่วงแรกๆ
- เคยฆ่าตัวตายเพราะเครียดจัด
- เป็นโรคซึมเศร้าแล้วยังโดนกดดัน
มาบ่นแค่นั้นแหละค่ะ ใครมีลูกหลานอย่ามากดดันเลยเด็กเครียดแล้วฆ่าตัวตายขึ้นมาคนที่จะเสียใจคือคุณ ส่วนคนที่ตายก็ถือว่าเขาหมดกรรมและกัน
ป.ล. อย่ามาบ่นเรื่องบาปของการฆ่าตัวตายนะ รู้หมดแล้วรู้จนรำคาญอะพอเถ๊อะ