ผมเป็นคนชอบพูดแรงๆใส่แฟนตอนทะเลาะกันครับ

ผมชอบพูดแรงๆกับแฟนตอนทะเลาะกันครับ 
เช่น เช่นผมเลิกงานมาเหนื่อยๆ แฟนจะถามเยอะมาก เยอะจนผมหงุดหงิด ที่ผมอยากฟังตอนเลิกงาน แค่ถามผมว่าเหนื่อยมั้ย ผมก็ดีใจแล้ว พอผมหงุดหงิดนิสัยผมก็ไม่ดีอีกชอบพูดแบบว่า ตัวอย่าพึ่งจี้ได้มั้ยเค้าพักก่อนแปป ถ้าตัวทำนิสัยแบบนี้เค้าจะไปอยู่ที่อื่นนะ แต่ผมจะเป็นแค่ตอนคุยโทรกัน 
แต่เวลาเจอกันผมก็ไม่เคยทำแบบนี้ ผมชอบกอดเค้าหอมเค้า แล้วเล่าเรื่องที่ตัวเองชอบเป็นให้ฟัง อาจเป็นเพราะเห็นหน้าเค้าด้วยแหละ เคยคุยกันนะว่า ถ้าวันหนึ่งเค้านิสัยแย่ อย่าเอาใครเข้ามานะ 
ผมเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกครับ แต่ผมรักเค้ามากและมีเค้าคนเดียว เค้าชอบมุ้งมิ้งหวานๆน่ารักเหมือนเด็ก แต่ผมตามไม่ทันเพราะผมไม่ค่อยแสดงเก่ง ตอนนี้เค้าบอกเลิกผม เหตุผลเพราะผมพูดแรง อยู่ดีๆเค้าก้บอกเบิกแล้วหายไปเลย ลบทุกอย่างที่เป็นเรา ก่อนเลิกวันหนึ่งผมกลับเค้าก้ยังหยอกล้อกันในห้องสี่เหลี่ยมที่มีแต่ความทรงจำเลย ผมงงตรงที่ ทำไมง่ายขนาดนั้น 
ผมตามง้อเค้า รั้งเค้า ผมร้องไห้ โทรหาเค้าติดสาย แต่เค้าบอกไม่มีใคร พิมพ์ไรไปส่งมาแค่สติกเกอร์ ผมสั่นไปทั้งตัว ผมอยากรู้ว่า คำพูดผม มันแรงพอที่คนๆหนึ่งต้องออกจากชีวิตผมไปแบบไม่สนใจใยดีเลยหรอ หรือมันเป็นเพราะอะไรกันแน่ ทุกวันนี้ผมยังงง อยู่กับความผิดตัวเองทรมานเหลือเกิน