สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ลองหยุดให้เงินคนที่คุณรักมาก ๆ คนนี้สัก 3 เดือน แล้วดูว่าเกิดอะไรขึ้น
นุ่นชิ ปิกาจู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5433793 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3730755 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3750913 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 843417 ถูกใจ, dogsma ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2986375 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3899723 ถูกใจ, A little pig ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1030346 ถูกใจรวมถึงอีก 61 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 4
เป็นผมเลิกเองไม่ต้องให้แม่บังคับ
สมาชิกหมายเลข 3750913 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 730724 ถูกใจ, Canossa ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3899723 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1455208 ถูกใจ, #Miniconcert ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2500059 ถูกใจ, เกาะแน่นแน่นนะน้องนะ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2851153 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 785705 ถูกใจรวมถึงอีก 24 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 3
คบกันมาหนึ่งปีแล้ว มีการวางแผนอนาคตร่วมกันบ้างไหมคะ ถ้าคิดว่าจะคบหากันไปยืนยาว ก้อสมควรได้พูดคุยกัน
หนึ่งในเรื่องการวางอนาคตคือ คุณจะเกษียณจากการทำงานเมื่อไหร่ คุณต้องมีเงินจำนวนเท่าไหร่ถึงจะมีชีวิตอยู่ได้แบบไม่ลำบาก
เมื่อได้เป้าหมายในชีวิต หากมีเป้าหมายเดียวกัน ก้อคงวางแผนกันเรื่องรายได้ที่จะมีเข้ามา แล้วถ้าไม่ได้ช่วยหา คุณก้อคงต้องเป็นคนวางแผนนั้นเอง
ว่าปัจจุบันเราควรใช้เท่าไหร่ เก็บเท่าไหร่ เพื่อในอนาคตของเราสองคน
การคุยกันนี้ ไม่ใช่ว่าเราจะเลือกคุณหรอกนะ เพราะเราไม่รู้หรอกว่า คุณจะได้อยู่ยาวไปจนถึงวันนั้นหรือเปล่า แต่อย่างน้อยเราก้อมีไว้ดูแลตัวเองในวันเวลาที่มันมาถึงนะคะ
แล้วถ้าเธอบอกว่า ไม่เห็นต้องคิดอะไรวางไปเยอะ ใช้วันนี้ให้มีความสุข เท่านี้ก้อพอ มันก้อคือสิ่งที่บ่งบอกว่า เธอมาเพื่อให้คุณบริหารจัดการสร้างความสุขให้เธอเท่านั้นเอง เพราะถ้าเป็นคนที่คิดว่าลงหลักปักฐานกับคุณจริงจัง เค้าก้อคงมีไอเดียที่จะมีร่วมกัน ไม่ใช่เอาแค่สบายกายสบายใจแค่เพียงคนเดียว
ถ้าเค้ารักคุณ ก้อควรจะช่วยกันทำตัวให้พ่อแม่อีกฝ่ายมองเห็นว่ามีคุณค่ามากพอจะมาเป็นสมาชิกในครอบครัวนะคะ ไม่ใช่ว่าเป็นแบบไหนก้อจะเป็นแบบนั้น มันคงไม่ดีนะคะ พ่อแม่ใคร ใครก้อรักและนับถือ มันก้อควรจะนับถือให้เหมือนเป็นพ่อแม่เราด้วยนะคะ
ทรัพย์สินไม่มี ไม่ใช่ประเด็นนะคะ ที่น่าเป็นห่วง คือไม่มีความคิดที่จะใช้สติปัญญาจากการศึกษาที่พ่อแม่ส่งเสียให้ร่ำเรียน มาใช้ให้เกิดประโยชน์ นั่นน่าจะแย่กว่านะคะ
มีคนเยอะแยะค่ะ ที่กินเที่ยวใช้ชีวิตคุ้มค่า แต่ก้อด้วยเงินทุกบาททุกสตางค์ที่หามาอย่างภาคภูมิใจ ไม่ได้ไปแบมือขอใคร หรือให้ใครมาพูดได้ว่าเบียดเบียนลูกหลานใครมานะคะ
บางทีก้อต้องแยกให้ออกนะคะ ว่าไม่ยึดติดกับทรัพย์สิน หรือ ขี้เกียจกันแน่ หวังแต่จะเอาสบาย
การศึกษาดี ไม่ได้บ่งบอกถึง วิจารณญาน หรือวุฒิภาวะในความรัผิดชอบกับตัวเองหรือครอบครัวแต่อย่างใด แยกให้ออกนะคะ
คนบางคน เหมาะจะเป็นแค่คนรัก แต่ไม่เหมาะจะมาเป็นแม่ของลูก หรือสร้างครอบครัวด้วยกันค่ะ
สมัยนี้ คนเรามีหลายประเภท เลือกให้ดีค่ะ ปลูกเรือนผิด คิดจนเรือนทลายค่ะ
พ่อแม่ ไม่ได้อยากได้อะไร เพียงแค่หวังจะได้คนมาดูแลลุกที่เค้ารักและเฝ้าถนุถนอมมาจนเติบโตแค่นั้นเอง สายตาอันกว้างไกล และสะสมประสบการณ์มา จึงทำให้ห่วงใยมากมายยิ่งนักค่ะ
รักกันจริง ต้องกล้าสร้างร่วมกันค่ะ ถ้าไม่คิดจะสร้าง ก้ออย่าทำลายเลย พ่อแม่เค้ารออยู่นะคะ
โชคดีค่ะ
หนึ่งในเรื่องการวางอนาคตคือ คุณจะเกษียณจากการทำงานเมื่อไหร่ คุณต้องมีเงินจำนวนเท่าไหร่ถึงจะมีชีวิตอยู่ได้แบบไม่ลำบาก
เมื่อได้เป้าหมายในชีวิต หากมีเป้าหมายเดียวกัน ก้อคงวางแผนกันเรื่องรายได้ที่จะมีเข้ามา แล้วถ้าไม่ได้ช่วยหา คุณก้อคงต้องเป็นคนวางแผนนั้นเอง
ว่าปัจจุบันเราควรใช้เท่าไหร่ เก็บเท่าไหร่ เพื่อในอนาคตของเราสองคน
การคุยกันนี้ ไม่ใช่ว่าเราจะเลือกคุณหรอกนะ เพราะเราไม่รู้หรอกว่า คุณจะได้อยู่ยาวไปจนถึงวันนั้นหรือเปล่า แต่อย่างน้อยเราก้อมีไว้ดูแลตัวเองในวันเวลาที่มันมาถึงนะคะ
แล้วถ้าเธอบอกว่า ไม่เห็นต้องคิดอะไรวางไปเยอะ ใช้วันนี้ให้มีความสุข เท่านี้ก้อพอ มันก้อคือสิ่งที่บ่งบอกว่า เธอมาเพื่อให้คุณบริหารจัดการสร้างความสุขให้เธอเท่านั้นเอง เพราะถ้าเป็นคนที่คิดว่าลงหลักปักฐานกับคุณจริงจัง เค้าก้อคงมีไอเดียที่จะมีร่วมกัน ไม่ใช่เอาแค่สบายกายสบายใจแค่เพียงคนเดียว
ถ้าเค้ารักคุณ ก้อควรจะช่วยกันทำตัวให้พ่อแม่อีกฝ่ายมองเห็นว่ามีคุณค่ามากพอจะมาเป็นสมาชิกในครอบครัวนะคะ ไม่ใช่ว่าเป็นแบบไหนก้อจะเป็นแบบนั้น มันคงไม่ดีนะคะ พ่อแม่ใคร ใครก้อรักและนับถือ มันก้อควรจะนับถือให้เหมือนเป็นพ่อแม่เราด้วยนะคะ
ทรัพย์สินไม่มี ไม่ใช่ประเด็นนะคะ ที่น่าเป็นห่วง คือไม่มีความคิดที่จะใช้สติปัญญาจากการศึกษาที่พ่อแม่ส่งเสียให้ร่ำเรียน มาใช้ให้เกิดประโยชน์ นั่นน่าจะแย่กว่านะคะ
มีคนเยอะแยะค่ะ ที่กินเที่ยวใช้ชีวิตคุ้มค่า แต่ก้อด้วยเงินทุกบาททุกสตางค์ที่หามาอย่างภาคภูมิใจ ไม่ได้ไปแบมือขอใคร หรือให้ใครมาพูดได้ว่าเบียดเบียนลูกหลานใครมานะคะ
บางทีก้อต้องแยกให้ออกนะคะ ว่าไม่ยึดติดกับทรัพย์สิน หรือ ขี้เกียจกันแน่ หวังแต่จะเอาสบาย
การศึกษาดี ไม่ได้บ่งบอกถึง วิจารณญาน หรือวุฒิภาวะในความรัผิดชอบกับตัวเองหรือครอบครัวแต่อย่างใด แยกให้ออกนะคะ
คนบางคน เหมาะจะเป็นแค่คนรัก แต่ไม่เหมาะจะมาเป็นแม่ของลูก หรือสร้างครอบครัวด้วยกันค่ะ
สมัยนี้ คนเรามีหลายประเภท เลือกให้ดีค่ะ ปลูกเรือนผิด คิดจนเรือนทลายค่ะ
พ่อแม่ ไม่ได้อยากได้อะไร เพียงแค่หวังจะได้คนมาดูแลลุกที่เค้ารักและเฝ้าถนุถนอมมาจนเติบโตแค่นั้นเอง สายตาอันกว้างไกล และสะสมประสบการณ์มา จึงทำให้ห่วงใยมากมายยิ่งนักค่ะ
รักกันจริง ต้องกล้าสร้างร่วมกันค่ะ ถ้าไม่คิดจะสร้าง ก้ออย่าทำลายเลย พ่อแม่เค้ารออยู่นะคะ
โชคดีค่ะ
สมาชิกหมายเลข 3750913 ถูกใจ, A little pig ถูกใจ, moopeepink ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2851153 หลงรัก, Sister Mary Eunice ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4095539 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4982592 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1644516 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3518171 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4938970 ถูกใจรวมถึงอีก 14 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
แม่บังคับให้เลิกกับแฟน เพราะแฟนเป็นคนขี้เกียจทำมาหากินครับ
ปัจจุบันผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งได้หนึ่งปีครับ เธออายุมากกว่าผม 7 ปี ข้อดีของเธอคือเป็นคนฉลาด มีอารมณ์ขัน และได้รับการศึกษามาดีมาก
แต่ข้อเสียเธอก็ค่อนข้างเยอะ คือ เธอไม่ทะเยอทะยาน ขี้เกียจทำงาน หากได้งานทำแป๊บเดียวไม่กี่เดือนก็ลาออกอ้างว่าเบื่อ เธอไม่มีหนี้สินก็จริง แต่เธอไม่มีทรัพย์สินอย่างใดเลย นอกจากเสื้อผ้า ของใช้จิปาถะและโทรศัพท์มือถือหนึ่งเครื่อง เธออยากจะเอาแต่เดินทางท่องเที่ยว (ซึ่งแน่นอนว่าต้องใช้เงินผมคนเดียว เพราะเธอเป็นคนไม่เก็บเงิน)
ข้อเสียของเธอทำให้ผมรู้สึกหัวเสียเหมือนกัน แต่ด้วยความที่ผมรักเธอมาก ทำให้ผมเองพยายามมองข้ามข้อเสียเหล่านี้ไป
แต่คุณแม่ผมด้วยความที่ท่านหวังดีต่อผม ท่านขอร้องแกมบังคับให้ผมเลิกกับแฟนคนนี้ และไปแต่งงานกับลูกหลานคนจีนด้วยกันที่ท่านพยายามจะหาให้ ซึ่งครอบครัวมีฐานะการเงินมั่นคงเหมือนครอบครัวผม (ครอบครัวของแฟนคนปัจจุบันผมไม่ต้องพูดถึงครับ เธอมีพี่น้องเยอะ พ่อแม่ไม่มีทรัพย์สินแบ่งให้เธอ ให้ได้มากสุดคือการศึกษาที่ดีตามที่ผมกล่าวไว้ข้างต้น)
ถ้าทุกท่านเป็นผมจะทำอย่างไรดีครับ ใจหนึ่งก็รักแฟนมากๆ อีกใจก็อยากกตัญญูต่อแม่ซึ่งท่านเลี้ยงผมมาด้วยตัวคนเดียวตั้งแต่เด็ก