แฟนไม่เอาอะไรกับชีวิตเลย ทำอย่างไรดีคะ?

สวสัสดีค่ะ วันนี้เรามีเรื่องอยากมาปรึกษาชาวพันทิป คิดไม่ตกและไม่รู้จะไปถามใครจริงๆ

เราอายุ 25 ปี ช่วยธุรกิจส่วนตัวที่บ้าน ได้เงินเดือน 100,000 บาท แต่จ่ายทั่วไปที่บ้านออกให้อยู่แล้วค่ะ
ทั้งรถ บ้าน ก็มีอยู่แล้ว ไม่มีภาระอะไรต้องผ่อน
ธุรกิจมั่งคงดี สามารถเลี้ยงครอบครัวเรามาได้อย่างสุขสบาย
ซึ่งต่อไปคนที่จะมาสืบทอดก็คือเราและพี่น้องซึ่งไม่มีปัญหาอะไรกัน ไม่มีใครเห็นแก่ได้

เราคบกับแฟนคนนี้มา 5 ปีแล้ว ตอนนี้แฟนเราอายุ 31 ปี จบมาในด้านที่เค้าไม่ได้ชอบ เค้าเลยผันตัวไปทำสิ่งที่เค้าชอบแทน
ซึ่งก็คือดนตรี และศิลปะ ทำแบบนี้มา 3 ปีแล้ว เงินที่ได้ในแต่ละเดือนก็ไม่พอค่าใช้จ่าย พ่อแม่เค้าก็ช่วยให้เงินมาจุนเจือทุกเดือน
ซึ่งพ่อแม่เค้าก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร เป็นข้าราชการเกษียณอายุทั้งคู่ อยู่ต่างจังหวัดไม่มีทรัพย์สินอะไรมากมาย
และไม่มีการลงทุนที่สามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้

เราคุยกับเค้าหลายครั้งว่าให้คิดถึงอนาคตได้แล้ว ต่อไปจะทำอย่างไรถ้าเรามีครอบครัวด้วยกัน
เป้าหมายในชีวิตเราไม่ได้หวือหวาอะไร  ขอแค่มีเงินให้กินอยู่ได้อย่างสบาย และเลี้ยงดูคนที่เรารักได้อย่างดี เราก็โอเค
แต่สำหรับลูก เราอยากให้เค้าได้เรียนโรงเรียนดีๆ ได้ลองทำทุกอย่างที่เค้าอยากทำ และได้ใช้ชีวิตอย่างสมบูรณ์
แต่สำหรับเป้าหมายไม่หวือหวาแบบนี้ มันก็ใช่ว่าจะเป็นเงินน้อยๆ

แรกๆพอเราพูดกับเค้า เค้าก็จะเครียดและคิดมากจนนอนไม่หลับ และเค้าเป็นซึมเศร้าอยู่แล้วด้วย เราเลยพยายามไม่พูด
แล้วก็สนับสนุน ในสิ่งที่เค้าอยากทำแทน และมีคอยกระตุ้นอ้อมๆบ้างเป็นครั้งคราว
แต่สามปีมาแล้วก็ยังไม่มีอะไรเป็นรูปเป็นร่างให้เราได้มั่นใจสักนิด อีกทั้งความกระตือรือร้นก็เหมือนจะหายไปจนแทบไม่มีเหลือ

ครอบครัวเราก็ค่อนข้างหัวโบราณ เชื่อว่าผู้ชายต้องเป็นเสาหลักของครอบครัว และรับไม่ได้กับคนขี้เกียจไม่ทำกิน
ท่านทั้งคู่เคยลำบากมา สร้างตัวขึ้นมาได้ด้วยน้ำมือตัวเองทั้งนั้น จนลูกหลานอยู่สุขสบาย
สิ่งนี้ทำให้ท่านยังมองความสำเร็จของชีวิตส่วนหนึ่งเป็นบ้านหลังใหญ่ รถหรู และของราคาแพง
ปัจจุบันทั้งคุณพ่อและคุณแม่ ก็ยังไม่หยุดทำงานหาเงิน คอยลงทุน ต่อเติมธุรกิจอยู่ตลอด

แฟนเรามีฐานะไม่มั่นคง พูดได้ว่าขี้เกียจและไม่ค่อยมีความรับผิดชอบ
ความขี้เกียจทำให้เค้าเมินเฉยต่อหลายสิ่ง และทำให้เค้าไม่ฉลาดนักในหลายๆด้าน
เป็นคนคิดช้า ทำช้า ตัดสินใจอะไรไม่ได้ ไม่มีภาวะผู้นำ หนักไม่เอา เบาไม่สู้

แต่เรารักเค้าที่เค้าเป็นคนใจดี ใจเย็น ป็นคนดีคนซื่อ เข้าอกเข้าใจผู้อื่นและชอบช่วยเหลือผู้อื่น
เค้ารักเรามาก หวังดีกับเรา และดูแลใส่ใจเราตลอด (ยกเว้นเวลาที่เราขอให้เค้าเด็ดขาด เค้าจะทำไม่ได้)
และเค้าก็ซื่อสัตย์

เราตัดสินใจไม่ได้ เพราะเรารู้ว่าพ่อแม่เราคงรับเค้าไม่ได้ แล้วไหนจะเงินค่าสินสอดอีก
เราไม่อยากทำให้ท่านเสียใจ เลี้ยงดูเรามาอย่างดี ทุ่มทุกอย่างให้เราได้ของที่ดีที่สุดตลอด
เรียนโรงเรียนเอกชน จบมาเรียนนอก ให้รถ ให้บ้าน
ถึงเค้าจะเป็นคนดี แต่ครอบครัวเราไม่ได้มองแค่นั้น
เราเองก็รักเค้ามาก แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามากขนาดที่จะทำให้ครอบครัวผิดหวังหรือเปล่า
หรือมากขนาดที่ต้องยอมเหนื่อยอยู่คนเดียวทั้งชีวิตเพราะแฟนเราพึ่งพาไม่ได้หรือเปล่า

เราควรทำอย่างไรดีคะ?