เราต้องตกอยู่ในสถานะเมียหลวง

เรากับสามีคบกันตั้งแต่เรียนเราผ่านอะไรกันมาเยอะอดอิ่มสามีเป็นคนอารมย์ร้อนมากไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาก่อนเคยมีแค่โทรแต่เราจับได้ก็เลิกค่ะเราผูกข้อไม้ข้อมืออยู่ด้วยกันจนมีลูกคนที่1ในระหว่างที่เรา2ท้องคนที่2สามีเริ่มกินเหล้าบ่อยขึ้นเริ่มออกนอกบ้านบ่อยขึ้นเพื่อนชวนก็ออกทั้งที่เราใกล้คลอดก็ออกวันเกิดผูหญิงคนนั้นก็โทรให้ไปที่ทำงานเซอร์ไพร์วันเกิดพอเราถามก็บอกไม่มีอะไรจนเรามารู้ว่าแอบคุยกับผู้หญิงที่ทำงานซึ่งผู้หญิงคนนี้เค้ารู้ทั้งรู้เหมือนเข้ามาคุยเป็นที่ปรึกษาเวลาเราทะเลาะกันกับสามีพอเรื่องมันแดงขึ้นมาสามีพูดว่าไม่เลือกใครค่ะแต่กลับมาอยู่บ้านมานอนที่บ้านระหว่างนั้นเราเดาได้ไม่ยากเลยว่ายังไม่เลิกคุยอีผู้หญิงก็เป็นใจด้วยแหละค่ะพูดว่าเลิกยุ่งแต่ก็ไม่เลิกค่ะพอได่ช้ไม่กี่วันเราก็ปรี๊ดแตกไม่ไหวอีกมาเห็นรอยที่หน้าอกคือย่างไงต้องมีอะไรกันแน่ๆพอเรารู้เราเสียใจหนักมากสุดตอนนั้นตั้งท้องได้8เดือนกว่าแล้วสามีทะเลาะกับเราเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไปอยู่บ้านเค้าซึ่งบ้านเค้าก็บอกให้เลิกกับผู้หญิงคนนี้ระหว่างนั้นเราเจ็บท้องเราโทรให้เค้าพาไปโรงบาลตอนนั้น36week หมอเจอความดันขึ้นสูงอาจต้องผ่าวันนั้นหมอเอาตัวไว้เพราะยังไม่คลอดพอเย็นเค้าก็แวะมาหาซื้อของกินมาให้แต่มาแป๊ปเดียวเค้าก็ไประหว่างนั้นเราขอเค้าให้สามีเลิกคุยเค้าก็จะบอกว่าเลิกคุยแล้วตลอดแล้วเค้าก็ไม่พอใจหนีกลับบ้านไปเราโทรหาเค้าก็รู้ยุแล้วเค้าต้องคุยกับผู้หญิงคนนี้อยู่เหมือนเราต้องการกำลังใจมากจากเค้านอนร้องไห้อยู่ที่โรงบาลชีวิตเดียวดายมากจนมีข้อความแม่ส่งมาบอกว่าถ้าเค้าไม่รักเราแล้วก็ให้เค้าไปลูกอย่าคิดมากนึกถึงตัวเล็กเยอะๆเรามาช่วยกันเลี้ยงไป เรานอนนึ้ำตาซึมเลย ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะมาเกิดกับเรา ยอมรับนะค่ะว่าตอนท้องเหวี่ยงวีนสามีบ่อยเพราะสามีออกข้างนอกเล่นเกมส์เสียดังลั่นบ้านบ้างแต่เราทำงานนอกบ้านสามีจ่ายค่าของเรื่องนมลูกโรงเรียนลูกคือเค้าก็ดีสำหรับเราแต่หลังๆมาจากที่เค้าเองเคยบอกว่าไม่ชอบสักแต่เค้าก็สัก ไม่ชอบคนสูบบุหรี่ก็สูบไม่ชอบผู้หญิงเค้าก็ชอบเปลี่ยนไปหมดเลยค่ะเค้าบอกว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะเราทำเองทั้งหมด   มาถึงตอนคลอดน้องเลยนะค่ะ เช้าวันถัดมาความดันสูงจนหมอต้องสั่งผ่าฉุกเฉิน ระหว่างนั้นนึกแล้วว่าคลอดแล้วไปเริ่มต้นกันใหม่นะลูกจบสักทีแม่จะเลี้ยงหนูเองเป็นทั้งพ่อและแม่ให้หนูสงสารหนูจัง พอได้ยินเสียงเค้าน้ำตาไหลหนักมากๆจนหมอต้องเอาผ้ามาเช็ดให้ตลอดหมอถามว่าลูกคนแรกหร๋อคุณแม่เราบอกไม่ใช่ค่ะแต่ดีใจที่ลูกแข็งแรงตอนท้องเครียดเยอะค่ะ ระหว่างนั้นเค้ามาเยี่ยมเราที่ICU มาดูลูกเสร็จเขาก็รีบกลับไประหว่าอยู่ไอซีอยู่เค้ามีวีดีโอคอลมาหาบ้างเราใส่สายเต็มตัววัดความดันตลอดเวลา เรามีกำลังใจที่ดีคือคนรอบคข้างบ้านเค้าแม่สามีน้องสามี ทุกคนสงสารเราที่ต้องเจอแบบนี้ทุกคนก็บอกให้เข้มแข็งแและตัดใจระหว่างนั้นเค้ามาหาเรากับลูกบ้างโทรมาบ้างมาทีก็แว๊บเดี๋ยวต้องรีบกลับเพื่อไปรับผู้หญิงคนนี้ จนวันที่ออกจากโรงบาลเราต้องเป็นคนโทรขอให้เค้ามาช่วยหิ้วของแต่เค้าบอกว่าที่โรงบาลมีบุรุษพยาบาลนิ เราเลยบอกว่าไม่มีเลยแต่เขาโผล่มาและส่งเราขึ้นแท็กซี่และก็ไม่เข้ามาลูกเลยนานๆมาทีแว๊ปเดียว ประมาน1เดือนเราคิดว่าจะหนีเค้าไปแล้วเค้าตัดสินใจกลับบ้านมาอยู่กับลูก แต่คล้ายเหมือนเราขอร้องเค้า แต่ตอนนั้นเราสงสารลูกคนโตมากเลยยอมให้เค้ากลับมาแต่ดดยที่รู้อยู่แล้วว่าเค้ายังไม่เลิกกะผู้หญิงคนนี้ออกไปหากันทุกวัน2ทุ่มกลับมา5ทุ่ม ซึ่งเราเริ่มรับไม่ได้รับไม่ไหวจิตใจเริ่มแย่มากจนเรื่องแดงเรื่องทุกย่างถูกเปิดเผยบ้านผู้หญิงรู้เรารู้ว่าที่ออกไปคือไปหากันสุดท้ายเขาก็ไม่เลิกใครอีกแต่เรารู้ว่าเค้าเลืแอกผู้หญิงคนนั้

เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ