อึดอัด กับความรักแบบนี้

สวัสดีคะ เรื่องของเราต้องขอย้อนกลับไปที่กระทู้หลายวันก่อน ที่เราได้เขียนขอคำปรึกษาไว้ https://pantip.com/topic/38735772 เราคิดว่ามันถึงเวลาที่เราจะตัดสินใจเอาตัวเราเดินออกมา เรารู้สึกว่าตัวเราเองกำลังเป็นแค่คนรับใช้ของเขาเท่านั้น ทุกวันนี้เราเหนื่อยมาก (เหนื่อยกับงานที่เราต้องทำ) พอเรากลับบ้านเราต้องการแค่กำลังใจดีๆ คำพูดดีๆ จากเค้าคนนั้นบ้างแต่มันไม่มีเลยสักวัน เราอยู่ในวังวนแบบนี้มานานหลายเดือนมากจนเรารู้สึกว่าเราควรถอยแล้ว ยอมยกธงขาว ความรักเราที่เรามีต่อเขามันก็ยังคงไม่จางหายไปก็จริง แต่เราเจ็บที่ใจอย่างบอกไม่ถูก กับการที่ต้องอยู่บ้านหลังเขาเดียวกับแต่ไม่มีบทสนาทนา ไม่มีแม้แต่คำทักทายตอนเช้า เย็นกลับมาต่างคนต่างกินข้าว เขากับเราไม่เคยมีเวลาได้ใช้ร่วมกันเลยทั้งที่อยู่บ้านหลังเดียวกัน เราอึดอัด จนทุกวันเรานอนร้องไห้แบบไม่มีสาเหตุ เราคิดว่าเราอดทนมากพอแล้วเราทำดีมากพอแล้ว เราทำงานกลับมาทำกับข้าว หาทุกอย่างไว้ต้อนรับเขา วันที่เขาป่วยเราดูแลเขาทุกอย่าง แต่พอเราป่วยจนต้องแอดมิทเราต้องกับนอนคนเดียวแม้แต่เงาเขายังไม่เห็น วันสำคัญ วันพิเศษต่างๆ เขาไม่เคยมีให้เรา เราคิดว่าเรายุติมันลงดีกว่า เพราะต่อให้เราพูดเขาก็คงไม่สนใจอยู่ดี ทำไมนะเราไม่เข้าใจเหมือนกันวัน การที่เป็น ผู้หญิงที่ดูแลคนรักของตัวเองได้ดีเขาไม่ชอบกันหรือ หรือเราจะต้องเป็นผู้ฆยิงกินเที่ยวดื่ม เขาถึงจะสนใจ เราเป็นผู้หญิงที่มีสังคมน้อย เพราะเราให้ความสำคัญกับครอบครัวมาก่อน  แต่อย่างว่าละเนอะคนเราถ้าอยู่กันไปแล้วมันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ เราก็แค่อยากระบายความในใจเราอึดอัดมาก จนเราไม่รู้แล้ว ว่าจะระบายในรูปแแบไหน เราเลยเขียนมาเล่าระบายในนี้แทน 

 #ต่อไปจะเป็นคนใหม่ #รักที่ว่างเปล่า #กลับมาโสดอีกครั้ง 55555555555555555