ขออนุญาติท้าวความยาวหน่อยนะคะ เรากับสามีใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมา 9 ปี เคยเลิกกันไป ครั้งนึงเพราะเขาไปมีผู้หญิงคนอื่น จน 6 เดือนก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีก เพราะต่างคนต่างเข้าใจว่าผูกพันธ์กันประกอบว่าเรายังรักเขาอยู่ จากนั้นเราจึงตกลงจะซื้อบ้านกันแต่ไม่สามารถกู้ร่วมได้ (เราเป็นสาวประเภท 2 ) ตอนนั้นสามีเราเงินเดือนน้อยกว่าจึงทำให้วงเงินกู้ไม่พอ เราจึงลองกู้คนเดียวดู ตอนแรกคิดว่าไม่ผ่านเพราะตอนนั้นเราผ่อนรถด้วย แต่ผลก็ออกมาผ่านบ้านหลังนั้นเป็นชื่อเราเพียงผู้เดียว แต่ทะเบียนบ้านเราให้เป็นชื่อสามี
เหตุผลที่ทำให้แยกกันเพราะสามีเราเป็นคนชอบคนง่ายหากมีใครคุยดีด้วยก็จะชอบเขา ซึ่งตั้งแต่กลับมาอยู่ด้วยกันเราจับได้รวมครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ในใจลึกๆเราเสียใจกับสิ่งที่เขาทำกับเรามากเพราะที่ผ่านมาเรามักจะเป็นฝ่ายให้อภัยและปรับตัวเข้าหาเสมอ ตัวเขาเองก็เอ่ยปากว่าไม่อยากทำให้เราเสียใจอีก แต่อนาคตเขาก็ตอบไม่ได้ว่าเขาจะนอกใจเราอีกหรือเปล่า คำพูดนี้ก็ยิ่งทำให้เราเสียใจทวีคูณไปอีก ณ ตอนนี้เรากับสามีแยกห้องกันอยู่มา 4 คืนนับจากวันเกิดเรื่อง ซึ่งตัวเขาเองก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะออกไปอย่างเด็ดขาด เพราะแม่สามีเราถามเขาก็ยังตอบว่ายังคิดอยู่ แต่ตอนนี้แม่สามีกำลังเตรียมเก็บข้าวของย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะความไม่แน่นอนของลูกชายและความเกรงใจเราว่าลูกชายเขาทำไม่ดีกับเราด้วย ถึงแม้ว่าเราจะพูดเองว่าถ้าสามีต้องการเลิกเราก็ยินดีจัเลิกให้แต่เราก็จะขอขายบ้านหลังนี้ทิ้งเพราะความทรงจำมันเยอะมากจริงๆให้เราอยู่เราคงอยู่ไม่ไหว แต่ตอนนี้พอแม่สามีเริ่มทยอยเก็บข้าวของเราก็เริ่มใจสั่น ความรู้สึกแย่พอๆกับตอนนี้รู้ว่าสามีนอกใจ หรืออาจเป็นเพราะเราอยู่ด้วยกันมานาน อยู่กันตั้งแต่เราเรียนมหาลัยจนถึงเราสามารถทำงานหาเลี้ยงชีพได้ ส่วนนึงเพราะเรามีโอกาศได้อยู่กับที่บ้านแม่สามีซึ่งเมื่อก่อนเป็นบ้านเช่าอยู่ในตัวเมืองกรุงเทพฯ จึงทำให้เรามีโอกาศได้พบงานดีๆทำและแม่สามีก็ดูแลเราดี ทำกับข้าวให้กินดูแลซักผ้ารีดผ้าให้เป็นแบบนี้มาตลอดที่อยู่ด้วยกัน ถึงแม้บางครั้งอาจจะงอแงใส่กันบ้างแต่สุดท้ายก็ยังรักกันเหมือนแม่ลูกกันจริงๆมากกว่าแม่สามีและลูกสะใภ้
ถึงแม้ว่าตอนนี้เราไม่รู้ว่าสามีเราจะเอายังไงกับชีวิตคู่กับเรา แต่ก่อนที่แม่สามีจะย้ายไปเราก่อนจะสายไปกว่านี้ จะดีหรือไม่หากเราจะพูดเอ่ยว่าเราอยากให้แม่สามีอยู่กับเรา เพราะเรารักแม่สามีเหมือนแม่จริงๆ แต่เราก็กลัวว่าสามีจะมองเราว่าเราพยายามรั้งเขาไว้
จึงอยากจะขอความคิดเห็นเพื่อนๆคะว่าเราควรทำตามใจเราเรียกร้องหรือทำตามเหตุผลคือถ้าแยกก็ต่างคนต่างแยกไปเลย . หากใช้คำใดผิดต้องขอภัยด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
หากแยกทางกับสามีแต่ยังอยู่กับครัวครัวของเขาจะดีมั้ยค่ะ
เหตุผลที่ทำให้แยกกันเพราะสามีเราเป็นคนชอบคนง่ายหากมีใครคุยดีด้วยก็จะชอบเขา ซึ่งตั้งแต่กลับมาอยู่ด้วยกันเราจับได้รวมครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ในใจลึกๆเราเสียใจกับสิ่งที่เขาทำกับเรามากเพราะที่ผ่านมาเรามักจะเป็นฝ่ายให้อภัยและปรับตัวเข้าหาเสมอ ตัวเขาเองก็เอ่ยปากว่าไม่อยากทำให้เราเสียใจอีก แต่อนาคตเขาก็ตอบไม่ได้ว่าเขาจะนอกใจเราอีกหรือเปล่า คำพูดนี้ก็ยิ่งทำให้เราเสียใจทวีคูณไปอีก ณ ตอนนี้เรากับสามีแยกห้องกันอยู่มา 4 คืนนับจากวันเกิดเรื่อง ซึ่งตัวเขาเองก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะออกไปอย่างเด็ดขาด เพราะแม่สามีเราถามเขาก็ยังตอบว่ายังคิดอยู่ แต่ตอนนี้แม่สามีกำลังเตรียมเก็บข้าวของย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะความไม่แน่นอนของลูกชายและความเกรงใจเราว่าลูกชายเขาทำไม่ดีกับเราด้วย ถึงแม้ว่าเราจะพูดเองว่าถ้าสามีต้องการเลิกเราก็ยินดีจัเลิกให้แต่เราก็จะขอขายบ้านหลังนี้ทิ้งเพราะความทรงจำมันเยอะมากจริงๆให้เราอยู่เราคงอยู่ไม่ไหว แต่ตอนนี้พอแม่สามีเริ่มทยอยเก็บข้าวของเราก็เริ่มใจสั่น ความรู้สึกแย่พอๆกับตอนนี้รู้ว่าสามีนอกใจ หรืออาจเป็นเพราะเราอยู่ด้วยกันมานาน อยู่กันตั้งแต่เราเรียนมหาลัยจนถึงเราสามารถทำงานหาเลี้ยงชีพได้ ส่วนนึงเพราะเรามีโอกาศได้อยู่กับที่บ้านแม่สามีซึ่งเมื่อก่อนเป็นบ้านเช่าอยู่ในตัวเมืองกรุงเทพฯ จึงทำให้เรามีโอกาศได้พบงานดีๆทำและแม่สามีก็ดูแลเราดี ทำกับข้าวให้กินดูแลซักผ้ารีดผ้าให้เป็นแบบนี้มาตลอดที่อยู่ด้วยกัน ถึงแม้บางครั้งอาจจะงอแงใส่กันบ้างแต่สุดท้ายก็ยังรักกันเหมือนแม่ลูกกันจริงๆมากกว่าแม่สามีและลูกสะใภ้
ถึงแม้ว่าตอนนี้เราไม่รู้ว่าสามีเราจะเอายังไงกับชีวิตคู่กับเรา แต่ก่อนที่แม่สามีจะย้ายไปเราก่อนจะสายไปกว่านี้ จะดีหรือไม่หากเราจะพูดเอ่ยว่าเราอยากให้แม่สามีอยู่กับเรา เพราะเรารักแม่สามีเหมือนแม่จริงๆ แต่เราก็กลัวว่าสามีจะมองเราว่าเราพยายามรั้งเขาไว้
จึงอยากจะขอความคิดเห็นเพื่อนๆคะว่าเราควรทำตามใจเราเรียกร้องหรือทำตามเหตุผลคือถ้าแยกก็ต่างคนต่างแยกไปเลย . หากใช้คำใดผิดต้องขอภัยด้วยนะคะ ขอบคุณคะ