คงคือกรรม.....

เราคือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีความเห็นแก่ตัว อยากมีชีวิตที่ดี เราคือคนไม่มีหัวใจไม่คิดที่จะรักใครไม่คิดจะเอาใจไปผูกกับใคร เราเริ่มต้นความเลวร้ายด้วยการหลอกคบผู้ชายคนหนึ่งผู้ชายที่แสนดี เขามีความพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าที่การงาน ครอบครัว เราคบเขาเพราะว่าเราอยากเรียนให้จบปริญญาตรี เราคบเขามาทั้งหมด 7 ปี ตั้งแต่ ม.6 จนเรียนจบ ทำงานได้ 2 ปี เราเกิดในครอบครัวที่ไม่มีความพร้อมที่จะส่งเสียเราเรียน เกิดในครอบครัวที่มีแต่ปัญหาสารพัด เราทำงานระหว่างเรียนทั้งขายของออนไลน์ ทั้งพาร์ททาม แต่ก็มีพี่เขาคอยส่งเสียด้วย จนวันที่เราเรียนจบมีงานที่ดีทำ เราได้ทำงานได้ตำแหน่งที่ดีเลย เงินเดือนดีสำหรับเด็กจบใหม่ จนคิดนะว่าเราจะเลือกแต่งงานกับพี่เขาเพราะเขาดีไม่ใช่เพราะความรัก จนวันหนึ่งเราได้เจอผู้ชายอีกคน คนนี้เราพูดได้เต็มที่ว่าเรารักเขา ทำไมไม่รู้ เขาเอาใจใส่เราทุกอย่าง เขาเป็นคนดีเลยแหละ ดีจนเราสงสารเขาเนอะ เพราะตัวเขาเองรู้เรื่องเรากับคนแรก เขาก็ยังอยู่ เขาขอพี่คนนั้นดูแลเรา เพราะเขารักเรา ทุกวันนี้เราเลือกคนใหม่ เรามองเขาด้วยความสงสารทุกวัน สงสารที่เขาต้องมาอยู่กับคนเห็นแก่ตัวอย่างเรา แทนที่เขาจะได้ไปเจอผู้หญิงที่ดีกว่านี้ ทุกวันนี้เราถอยกันออกมา เรายอมปล่อยให้เขาได้ไปเจอคนใหม่ คุยกับคนใหม่ เราทำทุกอย่างให้เขาเลิกรักเรา ทั้งวีน ทั้งเหวี่ยง ทั้งละเลย ทุกอย่างให้เขาตัดใจออกไป แต่เขาก็ยังอยู่ เราควรที่จะหายออกไปอย่างเงียบๆใช่ไหม ... ตอนนี้เราคิดว่ากรรมที่เราทำกับคนอื่นกำลังทำให้เราทุกข์เราจึงอยากปล่อยวางและใช้ชีวิตคนเดียว เราไม่รู้จะทำไงแล้ว.... เรารู้ตัวว่าตัวเองป่วย เรากินยาคลายเครียดทุกคืน ยิ่งเขาดีเรายิ่งละอายใจ