ก่อนอื่นผมไม่มีเจตนาหมิ่นศาสนาใดๆผิดถูกบ้างขอกราบอภัยมา ณ ที่นี่
ผมพิมพ์จากมือถือฉะนั้นขอพิมพ์ยาววรรคบ้างไม่วรรคบ้างเป็นความสงสัยจากชีวิตตลอดเกือบ30ปี
พอผมเริ่มจำความได้ผมก็สงสัยมาตลอดผมมาจากไหนผมกลัวผมเหงาผมจำได้ว่าผมคิดว่าผมมาจากความมืดมิดที่แสนอ้างว้างและน่ากลัวไม่มีสิ่งใดนอกจากความมืดพอผมคิดเรื่องนี้ทีไรผมจะวิ่งไปกอดย่าๆเลี้ยงผมมาบางทีก็กอดแม่พอเริ่มเข้าอนุบาลโรงเรียนผมเป็นพุทธปู่ผมบวชจนจบมหาปเรียญและเรียนต่อจนจบสอบครูได้ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งตื่นเช้าปู่มักจะปลุกผมแต่เช้าแต่ผมจะได้ยินเสียงหมูถูกทุบหัวแต่ตี2-3ย่าผมเปิดเขียงหมูพ่อผมเป็นเพชฆาตที่คอยเหวี่ยงค้อนเพื่อทุบหัวหมูและผู้ช่วยจะคอยจับหมูตอนมันชักเพื่อเสียบมีดเข้าสู่ขั้วหัวใจและเอากาละมังมาลองเลือดก่อนจะช่วยกันยกหมูขึ้นกระทะที่ใหญ่พอเท่าตัวหมูเพื่อลวกขูดขนหมูบางวันผมก็นอนกับพ่อแม่ถ้าวันไหนพ่อผมไม่เมาและตีกันซ่ะก่อนบางวันผมได้ยินก็จะลุกไปดูกับแม่จนชำแหละเสร็จตี4พอตี5เนื้อหมูก้อนเลือดสดก็ใส่รถเข็นไปขายที่ตลาด
บางวันผมก็นอนกับปู่ส่วนมากจะปู่ซ่ะมากกว่าพอ6โมงปู่จะพาล้างหน้าแปลงฟันเสร็จเราก็จะแต่งตัวปู่จะพาผมมาหน้ากระจกหวีผมใส่น้ำมันเงาแว๊บแล้วก็เดินไปร้านกาแฟที่ตลาดผมโอวัลตินปู่กาแฟแล้วเขาก็จะคุยกันเรื่องการบ้านเมืองเสร็จผมก็จะมาหาย่าที่เขียงขายหมูที่ตลาดเพื่อไปโรงเรียนผมเป็นคนไม่สู้คนแต่ถ้าเรื่องไหนผิดไม่ถูกต้องเรื่องเด็กๆในแต่ล่ะวัย555นอกเรื่องไปหน่อย
บางวันผมจะฆ่ามดแดงโดยมีดพับเล่มนึงโดยฟันไปมั่วๆที่ต้นไม้ถ้าพวกมันกรูกันมาจะสู้ผมจะฟันโหดไหมครับแฮร่ๆจนโตนี่และครับผมว่าผมก็คนบาปเมื่อก่อนที่เขาเล่าๆกันปู่ผมกินเหล้าดูดบุหรี่หนักมากจนท่านเป็นโรคหอบบางครั้งผมจะเห็นท่านเอาแมวดำใส่กระสอบมาฆ่าคนโบราณเขาบอกแมวดำเป็นยาแก้โรคหอบพอๆ
หลังเลิกเรียนหรือวันหยุดปู่จะพาผมนั่งสมาธิมันทำให้ผมสงบและสวดมนต์ตอนมืดก่อนนอนและนับลูกประคำปัจจุบันคนเฒ่าคนแก่บอกว่าปู่ผมดูดวงแม่นมากตอนท่านสึกแม้แต่ลองเท้าของวัดท่านก็ไม่ใส่มาจนมาวันที่ผม8ขวบป2วันนั้นฝนตกหนักมากปู่ผมหอบขึ้นและย่าผมไม่ได้ซื้อยามายาแก้หอบปู่ก็หมดปู่บอกไม่เป็นไรย่าไปเข้าห้องน้ำพ่อไปนอนผมก็เข้าไปนอนในมุ้งหน้าหิ้งพระย่าออกจากห้องน้ำตะโกนว่าปู่ตายผมงัวเงียลุกมาปู่นั่งอยู่ข้างประตูหน้าบ้านลิ้นจุกปากพ่อพยายามเอานิ้วยัดลิ้นปู่ยู่จนฝนซาจึงได้วิ่งออกไปร้องขอความช่วยเหลือตอนนั้นน่าจะตี3-4จนชาวบ้านมาและน้องย่าที่เป็นพยาบาลมาผู้ชายบางคนบอกให้ผายปอดแต่เลยเวลามามากแล้วโรงพยาบาลก็อยู่อีกอำเภอสมัยนั้นโทรศัพท์บ้านแพงมากไม่ค่อยมีคนติดรักษากันทีก็เหมารถกระบะไปหมดหลายตังค์ความมืดครอบงำผมอีกครั้งผมอยากร้องไห้แต่น้ำตาผมไม่ออกซักหยดผมรู้แค่ว่าปู่ไปแล้วปู่ที่คอยดูแลผมทุกวันไม่ยอมให้ใครตีผมย่าก็ไม่ตีคืนนึงผมนอนกับย่าผมฝันว่าปู่มานั่งรอผมหลังบ้านที่ท่านรอผมทุกวันในฝันผมกลัวมากท่านก็เหลียวมองผมวิ่งหนีออกข้างบ้านเหมือนท่านมาอำลา
ย่าผมประกาศขายเขียงหมูหลังจากงานศพปู่ลืมไปวันหยุดผมจะไปนั่งกินโรตีกับรุ่นน้องที่เป็นอิสลามแม่เปิดเขียงวัวแต่ตอนนั้นผมเด็กจึงไม่ได้สนใจในศานาดูหนังแฮร่ๆ
ผมก็ยังคงสงสัยในความมืดทุกคนตายแล้วไปไหนจะเหงาไหมน่ะจนผมเริ่มเกเรพ่อแม่ผมหย่ากันตอนผมยุป4ช่วงนั้นผมเห็นแต่ความรุนแรงบางทีย่าผมก็ไปนอนกับน้องสาวบางวันผมก็นอนกับลุงๆวินสามล้อจนย่าผมมาดูแลขอข้ามดราม่า
ญาติๆตกลงปลงใจส่งผมเรียนต่อที่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งที่แถวบางแสนชลบุรีผมมากรุงเทพผมไม่ได้เรียนอยู่1ปีผมมาอยู่ที่สายหลักตลาดโต้รุ่งเคหะหลักสี่ในปัจจุปันผมได้เรียนฟันดาบกับอาจารย์เพนจรที่สวนสาธารณะนั้นจะมีพระพุทธรูปใหญ่อยู่ช่วงนั้นผมไหว้พระสวดมนต์ก่อนจะมาเรียนผมเห็นเหมือนท่านเศร้าหรือผมคิดไปเองแฮร่
แล้วผมก็ได้ถึงเวลาไปรร.อำลาเพื่อนๆอาจารย์และพระเจ้าใหญ่ขอข้ามตอนเก็บของพอมาถึงเป็นรร.คริสเตียนรวมเหล่าหัวกระทิจากทุกจังหวัดหัวแดงหัวดำมีหมดผมเหงาทุกวันอาทิตย์ทุกคนต้องเข้าโบสต์ตอนบ่ายถึงจะได้หยุดรอผู้ปกครองมาเยี่ยมแน่นอนรวมถึงของกินอร่อยๆที่ไม่มีในรร.ผมชอบในเรื่องศาสนาจึงได้อ่านไบเบิล7วันพระเจ้าสร้างโลกจากความมืดและเป็นโลกจักรวาลที่เราอยู่ปัจจุบันคำถามแล้วพระองค์มาจากความมืดหรือพระองค์เหงาหรือเบื่อแต่ผมขอพระองค์ว่าอยากมีเพื่อนผมจึงรับเชื่อม1เทอม2จนผมเกเรจนเรียนไม่จบม3จากนั้นผมก็ระหกระหินอยู่กับการทดลองหรือกรรมแต่ความมืดล่ะคืออะไรวั้นสิ้นโลกถ้ามาถึงจะมีสวรรค์กำแพงและบึงไฟมรณะแล้วถ้าเกิดทูตเกิดความสงสัยสวรรค์เกิดน่าเบื่อทุกอย่างจะถูกทำลายสู่ความมืดอีกไหมแล้วการนิพพานของศาสนาพุทธล่ะทุกอย่างล้วนเป็นปริศนาจนย่าผมเสียตอนนั้นผมอยู่อิสราเอลที่ใช้แรงงานคนไทยอย่างหนักแถมนายจ้างบางคนมีดีและไม่ดีโกงค่าแรงบ้างให้อาศัยแออัดในตู้เล็กๆคอนเทนเนอร์4คนพอคุ้มแดดคุ้มฝนขอแค่ทำงานให้เขาได้ผมคิดว่ายิวจะเป็นคนดีเหมือนไบเบิลหมาเขายังมีค่ากว่าแรงงานไทยตอนนั้นตอนย่าเสียทางบ้านปิดผมหมดไม่มีใครบอกแต่ผมรู้สึกแปลกๆไม่มีแรงทำงานเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างอยากร้องไห้จนร้องไห้คนไทยด้วยกันบางคนก็เข้าใจบางคนก็บอกแค่คนตายแต่นี่ย่าที่ผมเรียกแม่เสียและพี่สาวโทรมาบอกยิ่งร้องลางานไปนั่งกลางทุ่งสงสัยทำไมการทดลองครั้งนี้มันหนักจังจะทำไงดีทำใจได้แต่อยากกลับไทยจนอีกไม่กี่เดือนพ่อมาเสียตามไปอีกจนบอกแม่ว่าไม่ไหวแล้วขอกลับก่อนที่ท่านจะเดินเรื่องให้ผมก็ยังศรัทธาในคริสต์นักบุญทุกท่านล้วนบางคนติดคุกบางคนถูกฆ่าแต่ก็มีคำถามในใจความรักสำคัญที่สุดแล้วผมล่ะเหมือนหัวใจผมถูกพรากไปผมก็มีร่างกายจนกลับไทยผมก็เข้าเรียนรร.สอนศาสนาเพื่อเรียนกลองแถวลาดกระบังผมตื่นเช้าอ่านไบเบิลมีครั้งนึงตอนตี5ผมนั่งคิดเกี่ยวกับพระวจน่ะผมเหลือบเห็นแมวดำมันจ้องมาที่ผมพอผมจ้องกลับไปก็ไม่เห็นมันแล้วผมขนรุกทั่วตัวรีบกลับเข้าห้องนอนในห้องมี4คนเตียง2ชั้นอีกไม่กี่วันตอนออกไปเยี่ยมชาวบ้านพอกลับมาคนในห้องบอกเงินหายทุกคนช่วยกันหาแล้วคนเก่าก็สงสัยผมสุดท้ายหวยก็มาลงที่ผมจนฟางเส้นสุดท้ายขาดผมกลับมาบ้านที่บ้านผมไม่มีใครมาอยู่และกล้ามานอนตั้งแต่ปูย่าพ่อเสียก็ถูกล็อคไว้ผมพาเพื่อนมานอนก็ไม่มีใครอยู่ได้บางคนก็ฝันบางคนก็ได้ยินเสียงบ้านผมเป็นทางสามแพร่งเวลาผมโดนก็จะร้องเพลงแต่ก็ไม่หายช่วงนั้นผมเมารถล้มสาหัสหลายครั้งถ่มน้ำลายมีแต่เลือดหลายสัปดาห์พระเยซูขับไล่ผีจากชายบ้าผีขอไปสิงที่ฝูงหมูแล้วกระโดดหน้าผา ส่วนพุทธจะเกี่ยวกับวิญญานที่ออกจากร่าง จนวันน้องข้างบ้านชวนผมบวชแต่พี่เป็นคริสต์น่ะเว้ย มันบอกเอาน่าบวชเป็นเพื่อนกันผมคิดถึงพ่อและย่าที่ไม่ได้มาตอบแทนบุคุณท่านเลยที่เลี้ยงดูมายามป่วยไข้ก็เฝ้าปลดทองขายให้ควายอย่างผมเรียนจึงบอกโอเคโทรบอกอาบอกน้องย่าที่ท่านอยู่กรุงเทพท่านคอยดูแลลูกหลานอยู่กรุงเทพ ตกลงค่างานต่างๆกับน้องข้างบ้านผมตั้งใจส่งบุญให้ย่าและเจ้ากรรมนายเวรส่วนตอนเป็นคริสต์ผมจะขอให้โลกสงบสุข ผมตั้งใจบวชสายหลวงปู่ชาเดือนกว่าสึกก่อนเข้าพพรรษาสิ่งที่แตกต่างคือผมรู้สึกสงบแทนที่จะโทษทุกสิ่งมันคือกรรมเก่า ของเรา พระพุทธเจ้ากว่าท่านจะสำเร็จธรรมต้องสั่งสมบุญหลายชาติ ธรรมชาติอยู่คู่สรรพสิ่งแล้วแต่ใครจะค้นพบวิถีชีวิตแต่ล่ะคนไม่เหมือนกันเหมือนคำสอนแต่ล่ะศาสนาจะมีคนมีปัญญาสติศีลไม่เหมือนกันทุกสิ่งเกิดจากดินและจะสลายกลายเป็นอากาศผมคิดว่าโลกนี้จักรวาลนี้เกิดแล้วแตกดับมาแล้วกี่ครั้งและคำสอนของแต่ล่ะศาสนาจากต้นฉบับสู่ประเทศต่างๆจะต่างกันไปเรื่อยอย่างไรแล้วเราจะกลับสู่ความมืดอีกครั้งไหมผมอยากดับไปเลยสู่ความมืดชั่วนิรันดร์ไม่ต้องมีทุกข์สุขโกรธไม่ต้องรับรู้อะไรอีกมั่วไปนิดน่ะครับง่วง
ความเชื่อความรักธรรมมะศรัทธา
ผมพิมพ์จากมือถือฉะนั้นขอพิมพ์ยาววรรคบ้างไม่วรรคบ้างเป็นความสงสัยจากชีวิตตลอดเกือบ30ปี
พอผมเริ่มจำความได้ผมก็สงสัยมาตลอดผมมาจากไหนผมกลัวผมเหงาผมจำได้ว่าผมคิดว่าผมมาจากความมืดมิดที่แสนอ้างว้างและน่ากลัวไม่มีสิ่งใดนอกจากความมืดพอผมคิดเรื่องนี้ทีไรผมจะวิ่งไปกอดย่าๆเลี้ยงผมมาบางทีก็กอดแม่พอเริ่มเข้าอนุบาลโรงเรียนผมเป็นพุทธปู่ผมบวชจนจบมหาปเรียญและเรียนต่อจนจบสอบครูได้ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งตื่นเช้าปู่มักจะปลุกผมแต่เช้าแต่ผมจะได้ยินเสียงหมูถูกทุบหัวแต่ตี2-3ย่าผมเปิดเขียงหมูพ่อผมเป็นเพชฆาตที่คอยเหวี่ยงค้อนเพื่อทุบหัวหมูและผู้ช่วยจะคอยจับหมูตอนมันชักเพื่อเสียบมีดเข้าสู่ขั้วหัวใจและเอากาละมังมาลองเลือดก่อนจะช่วยกันยกหมูขึ้นกระทะที่ใหญ่พอเท่าตัวหมูเพื่อลวกขูดขนหมูบางวันผมก็นอนกับพ่อแม่ถ้าวันไหนพ่อผมไม่เมาและตีกันซ่ะก่อนบางวันผมได้ยินก็จะลุกไปดูกับแม่จนชำแหละเสร็จตี4พอตี5เนื้อหมูก้อนเลือดสดก็ใส่รถเข็นไปขายที่ตลาด
บางวันผมก็นอนกับปู่ส่วนมากจะปู่ซ่ะมากกว่าพอ6โมงปู่จะพาล้างหน้าแปลงฟันเสร็จเราก็จะแต่งตัวปู่จะพาผมมาหน้ากระจกหวีผมใส่น้ำมันเงาแว๊บแล้วก็เดินไปร้านกาแฟที่ตลาดผมโอวัลตินปู่กาแฟแล้วเขาก็จะคุยกันเรื่องการบ้านเมืองเสร็จผมก็จะมาหาย่าที่เขียงขายหมูที่ตลาดเพื่อไปโรงเรียนผมเป็นคนไม่สู้คนแต่ถ้าเรื่องไหนผิดไม่ถูกต้องเรื่องเด็กๆในแต่ล่ะวัย555นอกเรื่องไปหน่อย
บางวันผมจะฆ่ามดแดงโดยมีดพับเล่มนึงโดยฟันไปมั่วๆที่ต้นไม้ถ้าพวกมันกรูกันมาจะสู้ผมจะฟันโหดไหมครับแฮร่ๆจนโตนี่และครับผมว่าผมก็คนบาปเมื่อก่อนที่เขาเล่าๆกันปู่ผมกินเหล้าดูดบุหรี่หนักมากจนท่านเป็นโรคหอบบางครั้งผมจะเห็นท่านเอาแมวดำใส่กระสอบมาฆ่าคนโบราณเขาบอกแมวดำเป็นยาแก้โรคหอบพอๆ
หลังเลิกเรียนหรือวันหยุดปู่จะพาผมนั่งสมาธิมันทำให้ผมสงบและสวดมนต์ตอนมืดก่อนนอนและนับลูกประคำปัจจุบันคนเฒ่าคนแก่บอกว่าปู่ผมดูดวงแม่นมากตอนท่านสึกแม้แต่ลองเท้าของวัดท่านก็ไม่ใส่มาจนมาวันที่ผม8ขวบป2วันนั้นฝนตกหนักมากปู่ผมหอบขึ้นและย่าผมไม่ได้ซื้อยามายาแก้หอบปู่ก็หมดปู่บอกไม่เป็นไรย่าไปเข้าห้องน้ำพ่อไปนอนผมก็เข้าไปนอนในมุ้งหน้าหิ้งพระย่าออกจากห้องน้ำตะโกนว่าปู่ตายผมงัวเงียลุกมาปู่นั่งอยู่ข้างประตูหน้าบ้านลิ้นจุกปากพ่อพยายามเอานิ้วยัดลิ้นปู่ยู่จนฝนซาจึงได้วิ่งออกไปร้องขอความช่วยเหลือตอนนั้นน่าจะตี3-4จนชาวบ้านมาและน้องย่าที่เป็นพยาบาลมาผู้ชายบางคนบอกให้ผายปอดแต่เลยเวลามามากแล้วโรงพยาบาลก็อยู่อีกอำเภอสมัยนั้นโทรศัพท์บ้านแพงมากไม่ค่อยมีคนติดรักษากันทีก็เหมารถกระบะไปหมดหลายตังค์ความมืดครอบงำผมอีกครั้งผมอยากร้องไห้แต่น้ำตาผมไม่ออกซักหยดผมรู้แค่ว่าปู่ไปแล้วปู่ที่คอยดูแลผมทุกวันไม่ยอมให้ใครตีผมย่าก็ไม่ตีคืนนึงผมนอนกับย่าผมฝันว่าปู่มานั่งรอผมหลังบ้านที่ท่านรอผมทุกวันในฝันผมกลัวมากท่านก็เหลียวมองผมวิ่งหนีออกข้างบ้านเหมือนท่านมาอำลา
ย่าผมประกาศขายเขียงหมูหลังจากงานศพปู่ลืมไปวันหยุดผมจะไปนั่งกินโรตีกับรุ่นน้องที่เป็นอิสลามแม่เปิดเขียงวัวแต่ตอนนั้นผมเด็กจึงไม่ได้สนใจในศานาดูหนังแฮร่ๆ
ผมก็ยังคงสงสัยในความมืดทุกคนตายแล้วไปไหนจะเหงาไหมน่ะจนผมเริ่มเกเรพ่อแม่ผมหย่ากันตอนผมยุป4ช่วงนั้นผมเห็นแต่ความรุนแรงบางทีย่าผมก็ไปนอนกับน้องสาวบางวันผมก็นอนกับลุงๆวินสามล้อจนย่าผมมาดูแลขอข้ามดราม่า
ญาติๆตกลงปลงใจส่งผมเรียนต่อที่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งที่แถวบางแสนชลบุรีผมมากรุงเทพผมไม่ได้เรียนอยู่1ปีผมมาอยู่ที่สายหลักตลาดโต้รุ่งเคหะหลักสี่ในปัจจุปันผมได้เรียนฟันดาบกับอาจารย์เพนจรที่สวนสาธารณะนั้นจะมีพระพุทธรูปใหญ่อยู่ช่วงนั้นผมไหว้พระสวดมนต์ก่อนจะมาเรียนผมเห็นเหมือนท่านเศร้าหรือผมคิดไปเองแฮร่
แล้วผมก็ได้ถึงเวลาไปรร.อำลาเพื่อนๆอาจารย์และพระเจ้าใหญ่ขอข้ามตอนเก็บของพอมาถึงเป็นรร.คริสเตียนรวมเหล่าหัวกระทิจากทุกจังหวัดหัวแดงหัวดำมีหมดผมเหงาทุกวันอาทิตย์ทุกคนต้องเข้าโบสต์ตอนบ่ายถึงจะได้หยุดรอผู้ปกครองมาเยี่ยมแน่นอนรวมถึงของกินอร่อยๆที่ไม่มีในรร.ผมชอบในเรื่องศาสนาจึงได้อ่านไบเบิล7วันพระเจ้าสร้างโลกจากความมืดและเป็นโลกจักรวาลที่เราอยู่ปัจจุบันคำถามแล้วพระองค์มาจากความมืดหรือพระองค์เหงาหรือเบื่อแต่ผมขอพระองค์ว่าอยากมีเพื่อนผมจึงรับเชื่อม1เทอม2จนผมเกเรจนเรียนไม่จบม3จากนั้นผมก็ระหกระหินอยู่กับการทดลองหรือกรรมแต่ความมืดล่ะคืออะไรวั้นสิ้นโลกถ้ามาถึงจะมีสวรรค์กำแพงและบึงไฟมรณะแล้วถ้าเกิดทูตเกิดความสงสัยสวรรค์เกิดน่าเบื่อทุกอย่างจะถูกทำลายสู่ความมืดอีกไหมแล้วการนิพพานของศาสนาพุทธล่ะทุกอย่างล้วนเป็นปริศนาจนย่าผมเสียตอนนั้นผมอยู่อิสราเอลที่ใช้แรงงานคนไทยอย่างหนักแถมนายจ้างบางคนมีดีและไม่ดีโกงค่าแรงบ้างให้อาศัยแออัดในตู้เล็กๆคอนเทนเนอร์4คนพอคุ้มแดดคุ้มฝนขอแค่ทำงานให้เขาได้ผมคิดว่ายิวจะเป็นคนดีเหมือนไบเบิลหมาเขายังมีค่ากว่าแรงงานไทยตอนนั้นตอนย่าเสียทางบ้านปิดผมหมดไม่มีใครบอกแต่ผมรู้สึกแปลกๆไม่มีแรงทำงานเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างอยากร้องไห้จนร้องไห้คนไทยด้วยกันบางคนก็เข้าใจบางคนก็บอกแค่คนตายแต่นี่ย่าที่ผมเรียกแม่เสียและพี่สาวโทรมาบอกยิ่งร้องลางานไปนั่งกลางทุ่งสงสัยทำไมการทดลองครั้งนี้มันหนักจังจะทำไงดีทำใจได้แต่อยากกลับไทยจนอีกไม่กี่เดือนพ่อมาเสียตามไปอีกจนบอกแม่ว่าไม่ไหวแล้วขอกลับก่อนที่ท่านจะเดินเรื่องให้ผมก็ยังศรัทธาในคริสต์นักบุญทุกท่านล้วนบางคนติดคุกบางคนถูกฆ่าแต่ก็มีคำถามในใจความรักสำคัญที่สุดแล้วผมล่ะเหมือนหัวใจผมถูกพรากไปผมก็มีร่างกายจนกลับไทยผมก็เข้าเรียนรร.สอนศาสนาเพื่อเรียนกลองแถวลาดกระบังผมตื่นเช้าอ่านไบเบิลมีครั้งนึงตอนตี5ผมนั่งคิดเกี่ยวกับพระวจน่ะผมเหลือบเห็นแมวดำมันจ้องมาที่ผมพอผมจ้องกลับไปก็ไม่เห็นมันแล้วผมขนรุกทั่วตัวรีบกลับเข้าห้องนอนในห้องมี4คนเตียง2ชั้นอีกไม่กี่วันตอนออกไปเยี่ยมชาวบ้านพอกลับมาคนในห้องบอกเงินหายทุกคนช่วยกันหาแล้วคนเก่าก็สงสัยผมสุดท้ายหวยก็มาลงที่ผมจนฟางเส้นสุดท้ายขาดผมกลับมาบ้านที่บ้านผมไม่มีใครมาอยู่และกล้ามานอนตั้งแต่ปูย่าพ่อเสียก็ถูกล็อคไว้ผมพาเพื่อนมานอนก็ไม่มีใครอยู่ได้บางคนก็ฝันบางคนก็ได้ยินเสียงบ้านผมเป็นทางสามแพร่งเวลาผมโดนก็จะร้องเพลงแต่ก็ไม่หายช่วงนั้นผมเมารถล้มสาหัสหลายครั้งถ่มน้ำลายมีแต่เลือดหลายสัปดาห์พระเยซูขับไล่ผีจากชายบ้าผีขอไปสิงที่ฝูงหมูแล้วกระโดดหน้าผา ส่วนพุทธจะเกี่ยวกับวิญญานที่ออกจากร่าง จนวันน้องข้างบ้านชวนผมบวชแต่พี่เป็นคริสต์น่ะเว้ย มันบอกเอาน่าบวชเป็นเพื่อนกันผมคิดถึงพ่อและย่าที่ไม่ได้มาตอบแทนบุคุณท่านเลยที่เลี้ยงดูมายามป่วยไข้ก็เฝ้าปลดทองขายให้ควายอย่างผมเรียนจึงบอกโอเคโทรบอกอาบอกน้องย่าที่ท่านอยู่กรุงเทพท่านคอยดูแลลูกหลานอยู่กรุงเทพ ตกลงค่างานต่างๆกับน้องข้างบ้านผมตั้งใจส่งบุญให้ย่าและเจ้ากรรมนายเวรส่วนตอนเป็นคริสต์ผมจะขอให้โลกสงบสุข ผมตั้งใจบวชสายหลวงปู่ชาเดือนกว่าสึกก่อนเข้าพพรรษาสิ่งที่แตกต่างคือผมรู้สึกสงบแทนที่จะโทษทุกสิ่งมันคือกรรมเก่า ของเรา พระพุทธเจ้ากว่าท่านจะสำเร็จธรรมต้องสั่งสมบุญหลายชาติ ธรรมชาติอยู่คู่สรรพสิ่งแล้วแต่ใครจะค้นพบวิถีชีวิตแต่ล่ะคนไม่เหมือนกันเหมือนคำสอนแต่ล่ะศาสนาจะมีคนมีปัญญาสติศีลไม่เหมือนกันทุกสิ่งเกิดจากดินและจะสลายกลายเป็นอากาศผมคิดว่าโลกนี้จักรวาลนี้เกิดแล้วแตกดับมาแล้วกี่ครั้งและคำสอนของแต่ล่ะศาสนาจากต้นฉบับสู่ประเทศต่างๆจะต่างกันไปเรื่อยอย่างไรแล้วเราจะกลับสู่ความมืดอีกครั้งไหมผมอยากดับไปเลยสู่ความมืดชั่วนิรันดร์ไม่ต้องมีทุกข์สุขโกรธไม่ต้องรับรู้อะไรอีกมั่วไปนิดน่ะครับง่วง