ผมมีเรื่องๆหนึ่งที่ไม่เคยเล่าให้คนรู้จักฟัง เพราะรู้สึกว่ามันอาจจะฟังดูไร้สาระกับคนอื่น
คนๆเดียวที่ผมกล้าพอจะเล่าให้ฟังก็คือแม่ผมเอง ซึ่งเมื่อแม่ฟังแล้วเขาก็รู้สึกว่าแปลกดี
จนวันเวลาผ่านไป เราก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องราวนั้นอีก
จนเมื่อไม่นานมานี้ มันได้มีเรื่องราวที่ทำให้ผมต้องกลับมาคุยกับแม่เรื่องนี้อีกครั้ง
และเรื่องราวของความฝันในครั้งนั้นมันก็เกิดขึ้นมานานกว่า 3 ปีแล้ว...
คืนวันหนึ่งเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ผมกลับมาจากทำงาน กินข้าว อาบน้ำและก็เข้านอนตามปกติ
ผมนอนหลับไป จนลืมตาตื่นขึ้นมา พร้อมกับพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่บนเตียงเดิม
ผมมองไปทั่วๆ รอบๆห้องนอนนั้นสักพัก และหลายๆอย่างก็เริ่มชัดเจนขึ้น
ผมลุกจากเตียง ออกไปจากห้องนอน และพบแม่ยืนทำกับข้าวอยู่ในครัว
ผมได้พูดคุยกับแม่ และเล่าให้แม่ฟังว่าผมฝันถึงบ้านที่อยุธยา
บ้านที่ในตอนนี้ได้ปล่อยให้คนอื่นเช่าอยู่
หลังจากนั้น ระหว่างที่ผมกำลังยืนคุยกับแม่ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำและพูดว่า
"พี่คิดถึงที่นั่นหรือป่าว ก็เลยเก็บไปฝัน"
และความคิดผมในตอนนั้นผมก็เห็นด้วยกับเธอ ซึ่งเธอก็คือแฟนผมเอง
เธอเดินเข้าไปแต่งตัวในห้องสักพักก็ออกมากินข้าว และออกไปทำงาน
ส่วนผมกับแม่ทำสวน ทำไร่ อยู่ที่บ้านที่จังหวัดเชียงราย
ผมใช้ชีวิตไปตามปกติ เดินดูสวน ตัดต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ และกลับบ้านมาเปิดเน็ตเล่น
ผมกำลังติดหนังเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นหนังที่ทำจากประวัติของวงบอดี้สแลม
เปิดดูข่าว ซึ่งมีข่าวอั้มพัชราภาเตรียมเข้าพิธีงานแต่งงาน
เมื่อถึงช่วงเย็นแฟนผมก็กลับมาบ้านพร้อมของกินที่ซื้อมาจากตลาด
เรากินข้าวเย็นด้วยกัน 3 คน และแยกย้ายกันเข้าห้อง
ผมกับแฟนเข้านอนพร้อมกัน โดยใช้เวลาไม่นานนักผมก็หลับไป
ผมลืมตาตื่นขึ้นและผมว่าผมนอนอยู่คนเดียวในอีกที่หนึ่ง
ความรู้สึกผมรู้ทันทีว่า มันเป็นที่ๆผมฝันถึงเมื่อวาน
ผมมึนๆ งงๆ และพยายามตั้งสติสักพักจนหลายอย่างเริ่มชัดเจนขึ้น
ผมนอนทบทวนตัวเองสักพัก และทุกอย่างก็กลับมาปกติ
ผมอยู่ที่อยุธยา ในบ้านที่อาศัยอยู่มาตั้งแต่เด็กกับแม่ 2 คน
ผมไม่มีบ้านที่เชียงราย ผมไม่ได้ทำสวนทำไร่ และที่สำคัญคือ ผมไม่มีแฟน
ผมลุกจากเตียงและออกไปจากห้อง และก็พบแม่ยืนทำกับข้าวอยู่ในครัว
ผมยังเห็นภาพการเล่าความฝันให้แม่ฟังจากความฝัน ผมจึงยังไม่เล่าอะไร
จนหลายวันผ่านไปผมจึงได้เริ่มเล่าให้แม่ฟัง
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมก็ไม่เคยฝันเช่นนั้นอีกเลย
ความฝันที่มันดูจริงจนผมแยกไม่ออกว่าอันไหนกันแน่คือความฝัน
ผมเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นเพียงความทรงจำที่ประหลาด และไม่เคยเล่าให้ใครฟังอีก
แต่แล้วเมื่อไม่ถึงปีมานี้ผมก็ต้องกลับมานึกถึงมันอีกครั้ง
เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งมาทักผมผ่านเฟสบุ้คเกี่ยวกับเรื่องการวิ่งการกุศลที่เธอเห็นผม แต่ผมไม่เห็นเธอ
ในขณะที่คุยกัน ผมก็เข้าไปดูรูปเธอ ซึ่งในตอนแรกก็รู้สึกคุ้นๆ แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน
จนเมื่อดูไปหลายๆรูป และพยายามนึกอยู่นานก็นึกขึ้นได้ว่า เธอคือคนที่เดินออกมาจากห้องน้ำในความฝัน
ผมแค่รู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก เพราะคิดว่าคงบังเอิญ
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็เอาไปเล่าให้แม่ฟังว่าเจอผู้หญิงหน้าเหมือนคนที่เคยฝัน
ผมใช้ชีวิตไปตามปกติ โดยหลังจากนั้นก็ได้มีการพูดคุยกับเธอบ่อยขึ้น
ยิ่งคุยก็ยิ่งได้แลกเปลี่ยนข้อมูล ประวัติของกันและกัน จนได้รู้ว่าเธอเป็นคนเชียงรายและที่บ้านเธอทำสวน ทำไร่
ผมกับเธอศึกษาดูใจกัน จนสุดท้ายถึงตอนนี้ผมกับเธอก็ตกลงคบหากันเป็นแฟนมาหลายเดือนแล้ว
ซึ่งผมก็ยังไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟัง และผมก็ไม่เคยฝันถึงอะไรแบบนี้อีกเลย...
ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันจะเรียกว่าอะไร
อาจเป็นแค่ความฝัน ความฟุ้งซ่าน คิดมาก โรคประสาท หรือแค่ความบังเอิญ
แล้วทุกคนละครับเคยมีใครที่ฝัน หรือมีเรื่องราวอะไรเช่นนี้หรือไม่?
ใครเคยฝัน แล้วรู้สึกไม่เหมือนกำลังฝันไหมครับ?
คนๆเดียวที่ผมกล้าพอจะเล่าให้ฟังก็คือแม่ผมเอง ซึ่งเมื่อแม่ฟังแล้วเขาก็รู้สึกว่าแปลกดี
จนวันเวลาผ่านไป เราก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องราวนั้นอีก
จนเมื่อไม่นานมานี้ มันได้มีเรื่องราวที่ทำให้ผมต้องกลับมาคุยกับแม่เรื่องนี้อีกครั้ง
และเรื่องราวของความฝันในครั้งนั้นมันก็เกิดขึ้นมานานกว่า 3 ปีแล้ว...
คืนวันหนึ่งเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ผมกลับมาจากทำงาน กินข้าว อาบน้ำและก็เข้านอนตามปกติ
ผมนอนหลับไป จนลืมตาตื่นขึ้นมา พร้อมกับพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่บนเตียงเดิม
ผมมองไปทั่วๆ รอบๆห้องนอนนั้นสักพัก และหลายๆอย่างก็เริ่มชัดเจนขึ้น
ผมลุกจากเตียง ออกไปจากห้องนอน และพบแม่ยืนทำกับข้าวอยู่ในครัว
ผมได้พูดคุยกับแม่ และเล่าให้แม่ฟังว่าผมฝันถึงบ้านที่อยุธยา
บ้านที่ในตอนนี้ได้ปล่อยให้คนอื่นเช่าอยู่
หลังจากนั้น ระหว่างที่ผมกำลังยืนคุยกับแม่ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำและพูดว่า
"พี่คิดถึงที่นั่นหรือป่าว ก็เลยเก็บไปฝัน"
และความคิดผมในตอนนั้นผมก็เห็นด้วยกับเธอ ซึ่งเธอก็คือแฟนผมเอง
เธอเดินเข้าไปแต่งตัวในห้องสักพักก็ออกมากินข้าว และออกไปทำงาน
ส่วนผมกับแม่ทำสวน ทำไร่ อยู่ที่บ้านที่จังหวัดเชียงราย
ผมใช้ชีวิตไปตามปกติ เดินดูสวน ตัดต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ และกลับบ้านมาเปิดเน็ตเล่น
ผมกำลังติดหนังเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นหนังที่ทำจากประวัติของวงบอดี้สแลม
เปิดดูข่าว ซึ่งมีข่าวอั้มพัชราภาเตรียมเข้าพิธีงานแต่งงาน
เมื่อถึงช่วงเย็นแฟนผมก็กลับมาบ้านพร้อมของกินที่ซื้อมาจากตลาด
เรากินข้าวเย็นด้วยกัน 3 คน และแยกย้ายกันเข้าห้อง
ผมกับแฟนเข้านอนพร้อมกัน โดยใช้เวลาไม่นานนักผมก็หลับไป
ผมลืมตาตื่นขึ้นและผมว่าผมนอนอยู่คนเดียวในอีกที่หนึ่ง
ความรู้สึกผมรู้ทันทีว่า มันเป็นที่ๆผมฝันถึงเมื่อวาน
ผมมึนๆ งงๆ และพยายามตั้งสติสักพักจนหลายอย่างเริ่มชัดเจนขึ้น
ผมนอนทบทวนตัวเองสักพัก และทุกอย่างก็กลับมาปกติ
ผมอยู่ที่อยุธยา ในบ้านที่อาศัยอยู่มาตั้งแต่เด็กกับแม่ 2 คน
ผมไม่มีบ้านที่เชียงราย ผมไม่ได้ทำสวนทำไร่ และที่สำคัญคือ ผมไม่มีแฟน
ผมลุกจากเตียงและออกไปจากห้อง และก็พบแม่ยืนทำกับข้าวอยู่ในครัว
ผมยังเห็นภาพการเล่าความฝันให้แม่ฟังจากความฝัน ผมจึงยังไม่เล่าอะไร
จนหลายวันผ่านไปผมจึงได้เริ่มเล่าให้แม่ฟัง
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมก็ไม่เคยฝันเช่นนั้นอีกเลย
ความฝันที่มันดูจริงจนผมแยกไม่ออกว่าอันไหนกันแน่คือความฝัน
ผมเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นเพียงความทรงจำที่ประหลาด และไม่เคยเล่าให้ใครฟังอีก
แต่แล้วเมื่อไม่ถึงปีมานี้ผมก็ต้องกลับมานึกถึงมันอีกครั้ง
เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งมาทักผมผ่านเฟสบุ้คเกี่ยวกับเรื่องการวิ่งการกุศลที่เธอเห็นผม แต่ผมไม่เห็นเธอ
ในขณะที่คุยกัน ผมก็เข้าไปดูรูปเธอ ซึ่งในตอนแรกก็รู้สึกคุ้นๆ แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน
จนเมื่อดูไปหลายๆรูป และพยายามนึกอยู่นานก็นึกขึ้นได้ว่า เธอคือคนที่เดินออกมาจากห้องน้ำในความฝัน
ผมแค่รู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก เพราะคิดว่าคงบังเอิญ
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็เอาไปเล่าให้แม่ฟังว่าเจอผู้หญิงหน้าเหมือนคนที่เคยฝัน
ผมใช้ชีวิตไปตามปกติ โดยหลังจากนั้นก็ได้มีการพูดคุยกับเธอบ่อยขึ้น
ยิ่งคุยก็ยิ่งได้แลกเปลี่ยนข้อมูล ประวัติของกันและกัน จนได้รู้ว่าเธอเป็นคนเชียงรายและที่บ้านเธอทำสวน ทำไร่
ผมกับเธอศึกษาดูใจกัน จนสุดท้ายถึงตอนนี้ผมกับเธอก็ตกลงคบหากันเป็นแฟนมาหลายเดือนแล้ว
ซึ่งผมก็ยังไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟัง และผมก็ไม่เคยฝันถึงอะไรแบบนี้อีกเลย...
ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันจะเรียกว่าอะไร
อาจเป็นแค่ความฝัน ความฟุ้งซ่าน คิดมาก โรคประสาท หรือแค่ความบังเอิญ
แล้วทุกคนละครับเคยมีใครที่ฝัน หรือมีเรื่องราวอะไรเช่นนี้หรือไม่?