น่าจะจับเด็กเกเรพวกนั้นมาลงโทษ....(วัยแสบ)

คือผมเป็นเด็กหมาหัวเน่าที่นั่งอยู่คนเดียวหน้าห้องเลยครับคือเพื่อนคนอื่นไม่รู้ทำไมไม่อยากนั่งข้างผมเลยเพราะผมไปนั่งหน้าห้องปุ๊บ เอาลากตัวไปนั่งที่อื่นเลยอ่ะครับ พระผงก็เป็นหมาหัวเน่าประจำห้องด้วยโดนมู่

คือผมเรียน รร ในปทุมครับ ตั้งแแต่เข้า ม.1 มา ผมก้มักจะถูกเด็กเกเรรังแกอยู่ตลอด เพราะผมมีหน้าตาค่อนข้างติ๋มครับ และผมเป็นคนที่ไม่สู้คน พอจบ ม.3 เข้า ม.4 มา เด็กพวกนั้น ก้ไปต่อที่อื่นแทน ผมก้สบายใจได้พั

ขอออกตัวก่อนนะครับว่าผมไม่ใช่พ่อหรือแม่ แต่มีสถานะเป็นพี่ชาย คือสืบเนื่องมาจากคุณพ่อคุณแม่ท่านติดงานของบริษัท จึงต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดเป็นระยะเวลาหลายเดือน คือถ้าไม่ไปก็ไม่มีตัง จึงได้ฝากให้ผมวัยม

ไม่เฉพาะลุงของ "ใบพัด" ที่สงสัย ในฐานะคนดูก็สงสัยเช่นกัน แถมหลังลุงกองพลทักท้วง ทั้งผอ.และครูทรายกลับส่งให้ครูฝ่ายปกครองลงโทษ แทนที่จะดึงเข้าโครงการเหมือนเด็กมีปัญหาอื่นๆ

น้องชายของผมเป็นเด็กพิเศษไม่มีเพื่อนที่โรงเรียนสักคนเลยครับ ที่ผม รู้เพราะผมเคยเรียนโรงเรียนเดียวกับน้องชายแต่ตอนนี้ผมจบออกมาแล้ว ตอนผมยังอยู่ในโรงเรียนน้องชายของผมก็ไม่มีเพื่อนเลยครับพอถามก็บอกว่าไม

เรื่องมีอยู่ว่า ลูกชาย (ป. 5 อายุ 10-11 ขวบ) พักเที่ยงอยู่ มีเพื่อนคือ เด็กชาย ก.( ตัวใหญ่อ้วนหนัก 75โล) เดินมาหาแล้วชวนบอกว่า เพื่อนอีกคนเรียก ลูกชายก็เลยเดินตามไป พอไปถึงห้องเรียนนั้น ก็มี เด็กชาย

เรื่องนี้อยู่ว่า สมัยที่เราเรียนมัธยมต้นในวิทยาลัยแห่งหนึ่ง และพักอยู่ในหอประจำโรงเรียน มีเพื่อนใหม่ที่มาจากต่างจังหวัดหลายคนเรากับแก๊งเพื่อนก็เกเรกันพอสมควร เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนวันหยุด แล้วไม่ม

ทำไมโรงเรียน ไม่ทำอะไรสักอย่างกับเด็กที่เกเร นิสัยไม่ดี ชอบแกล้งเพื่อนเลย มัวแต่แก้ไขปัญหาในเรื่องทั่วๆไป

เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมานานแล้ว แต่ผมก็อยากเอามาเล่าซ้ำอีกรอบเพื่อให้ผู้ที่อ่านได้พิจารณาว่า การที่คุณครูผมกระทำอย่างนี้ยุติธรรมหรือไม่ เริ่มจากการที่ครูของผมได้สั่งงานเกี่ยวกับ"ทวีปเอเชีย"

ห้องเรียนหนึ่ง มี6คน มี บักa,b,c,d,eและf บักa เป็นคนที่ไม่เคยทำผิดกฎ มีความรับผิดชอบ​ แต่วันนึง มีโต๊ะอัันหนึงที่หักไป ครู บอก ถ้า ไม่ มี ใคร ยอม รับ จะ ลงโทษหมู่ด้วยการเก็บตังค์ทุกคน ไม่มีใครยอมรับผิ