สวัสดีครับ
ห่างหายไปเนิ่นนานมากๆกับการเข้ามาเขียนกระทู้ในนี้ น่าจะราวๆ 5 - 6 เดือนเห็นจะได้ วันนี้ผมกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับเรื่องราวของเพื่อนๆ 2-4 ขา ที่อยู่รอบๆตัวผม
ถ้าใครสนใจอ่านเรื่องราวย้อนหลังก็สามารถค้นหาได้ใน pantip นี่แหละครับ หรื่อใครสนใจติดตามเรื่องราวของพวกเราก็ติดตามได้ที่
Fanpage : พะโล้ของพร่องงงงง
เอาละครับมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะ สมาชิกวันนี้ที่จะนำมาแบ่งปันให้ทุกคนได้รู้จักคือเจ้าตัวนี้ครับ
ชื่อของตัวนี้คือ "โฟโต้" หรือที่ผมชอบเรียกว่า "อีโต้" นั่นเอง
เชื่อว่าคงมีใครหลายคนในนี้คงเคยเห็นคลิปที่เป็นหมาตัวหนึ่งกำลังแบ่งข้าวให้ลูกไก่ที่ตัวเปียกๆกิน ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับ อีโต้ นี่แหละ ส่วนเจ้าลูกไก่ในคลอปก็ชื่อว่า "ปังตอ" ครับ
ย้อนกลับไปยังจุดกำเนิดของอีโต้ก็คือเมื่อช่วงหน้าฝนของปีที่แล้ว
วันนั้นเป็นวันที่ผมมีธุระจะต้องถ่ายรูปเพื่อเอาไปติดใบสมัคร ปกติผมจะเลือกเข้าไปใช้บริการที่ร้านถ่ายรูปในเมืองเสมอ แต่ไม่รู้ทำไมวันนั้นกลับเลือกที่จะไปถ่ายแถวบ้านแทน
และทันทีที่ไปถึง ผมก็เห็นภาพนี้
ภาพของหมาตัวหนึ่งนอนอยู่ รอบๆมีแป้งโรยเอาไว้ แถมยังมีร่มกางอยู่เพื่อกันฝนที่กำลังตกปรอยๆ
ตอนแรกเห็นแบบนั้นก็อดยิ้มไม่ได้ เพราะคิดว่าเจ้าหมาตัวนี้คงขี้เซามากถึงขั้นเจ้าของต้องเอาร่มมากางให้ พอถึงคิวถ่ายรูปเลยถามเจ้าของร้านว่าเจ้าหมาตัวนี้นอนแบบนี้ประจำหรือเปล่า
แต่เจ้าของร้านภ่ายรูปกลับบอกว่าเป็นหมาของใครไม่รู้ ถูกรถชนตั้งแต่ช่วง 8 โมงเช้าแล้ว พวกพ่อค้าแม่ค้าเห็นเลยพากันย้ายมาไว้ตรงนี้ พี่เจ้าของร้านสงสารอยากพาไปหาหมอ แต่ติดตรงไม่มีตังค์และไม่มีรถพาไป เลยต้องรอก่อน ส่วนแป้งที่เอามาโรยก็เพื่อกันไม่ให้มดเข้ามากัด
พอได้ยินแบบนั้นผมเลยเข้าไปดูใกล้ๆ และเริ่มสังเกตเห็นรอยเลือดตรงมุมปากที่เริ่มแห้ง และมดที่กำลังเดินเข้ามาตอม ผมเลยตัดสินใจขอพาเจ้าหมาตัวนี้ไปหาหมอและจะรับผิดชอบค่ารักษาเอง แต่พี่เจ้าของร้านบอกเดี๋ยวจะช่วยเรื่องค่ารักษาด้วย
หลังได้รูปก็รีบอุ้มเจ้าหมาขึ้นมอเตอร์ไซค์ และรับแว๊นซ์ไปโรงบาลทันที เจ้าหมานิ่งมาก ไม่ขยับขัดขืนเลยสักนิด
หลังจากพาไปหาหมอพบว่าขาหลังหักและกระดูกเชิงกรานร้าว โชคดีที่ไม่มีกระดูกฟักไปทิ่มอวัยวะส่วนอื่น
หลังจากพาไปหาหมอเสร็จ ก็พาไปหาพี่ที่ร้านถ่ายรูปอีกครั้ง เพื่อจะขอเอาเจ้าหมาไปรักษาต่อที่บ้าน ซึ่งพี่ร้านถ่ายรูปก็ไม่ได้แย้งอะไร สุดท้ายพวกเราเลยพาเจ้าหมาไปดูแลต่อที่บ้าน โดยตั้งชื่อให้ว่า โฟโต้ ตามสถานที่ซึ่งพวกเราเจอกันครั้งแรก
และนี่เป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวของพวกเรา คน หมา หมู แมว ไก่ ที่ถึงแม้จะต่างสายพันธ์แต่พวกเราก็สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้
ยังไงเดี๋ยวม่ต่อนะครับ
เรื่องเล่าของคนเลี้ยงหมู : โฟโต้ จากหมาสามขา สู่คุณแม่ (ไก่) เลี้ยงเดี่ยว
ห่างหายไปเนิ่นนานมากๆกับการเข้ามาเขียนกระทู้ในนี้ น่าจะราวๆ 5 - 6 เดือนเห็นจะได้ วันนี้ผมกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับเรื่องราวของเพื่อนๆ 2-4 ขา ที่อยู่รอบๆตัวผม
ถ้าใครสนใจอ่านเรื่องราวย้อนหลังก็สามารถค้นหาได้ใน pantip นี่แหละครับ หรื่อใครสนใจติดตามเรื่องราวของพวกเราก็ติดตามได้ที่
Fanpage : พะโล้ของพร่องงงงง
เอาละครับมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะ สมาชิกวันนี้ที่จะนำมาแบ่งปันให้ทุกคนได้รู้จักคือเจ้าตัวนี้ครับ
ชื่อของตัวนี้คือ "โฟโต้" หรือที่ผมชอบเรียกว่า "อีโต้" นั่นเอง
เชื่อว่าคงมีใครหลายคนในนี้คงเคยเห็นคลิปที่เป็นหมาตัวหนึ่งกำลังแบ่งข้าวให้ลูกไก่ที่ตัวเปียกๆกิน ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับ อีโต้ นี่แหละ ส่วนเจ้าลูกไก่ในคลอปก็ชื่อว่า "ปังตอ" ครับ
ย้อนกลับไปยังจุดกำเนิดของอีโต้ก็คือเมื่อช่วงหน้าฝนของปีที่แล้ว
วันนั้นเป็นวันที่ผมมีธุระจะต้องถ่ายรูปเพื่อเอาไปติดใบสมัคร ปกติผมจะเลือกเข้าไปใช้บริการที่ร้านถ่ายรูปในเมืองเสมอ แต่ไม่รู้ทำไมวันนั้นกลับเลือกที่จะไปถ่ายแถวบ้านแทน
และทันทีที่ไปถึง ผมก็เห็นภาพนี้
ภาพของหมาตัวหนึ่งนอนอยู่ รอบๆมีแป้งโรยเอาไว้ แถมยังมีร่มกางอยู่เพื่อกันฝนที่กำลังตกปรอยๆ
ตอนแรกเห็นแบบนั้นก็อดยิ้มไม่ได้ เพราะคิดว่าเจ้าหมาตัวนี้คงขี้เซามากถึงขั้นเจ้าของต้องเอาร่มมากางให้ พอถึงคิวถ่ายรูปเลยถามเจ้าของร้านว่าเจ้าหมาตัวนี้นอนแบบนี้ประจำหรือเปล่า
แต่เจ้าของร้านภ่ายรูปกลับบอกว่าเป็นหมาของใครไม่รู้ ถูกรถชนตั้งแต่ช่วง 8 โมงเช้าแล้ว พวกพ่อค้าแม่ค้าเห็นเลยพากันย้ายมาไว้ตรงนี้ พี่เจ้าของร้านสงสารอยากพาไปหาหมอ แต่ติดตรงไม่มีตังค์และไม่มีรถพาไป เลยต้องรอก่อน ส่วนแป้งที่เอามาโรยก็เพื่อกันไม่ให้มดเข้ามากัด
พอได้ยินแบบนั้นผมเลยเข้าไปดูใกล้ๆ และเริ่มสังเกตเห็นรอยเลือดตรงมุมปากที่เริ่มแห้ง และมดที่กำลังเดินเข้ามาตอม ผมเลยตัดสินใจขอพาเจ้าหมาตัวนี้ไปหาหมอและจะรับผิดชอบค่ารักษาเอง แต่พี่เจ้าของร้านบอกเดี๋ยวจะช่วยเรื่องค่ารักษาด้วย
หลังได้รูปก็รีบอุ้มเจ้าหมาขึ้นมอเตอร์ไซค์ และรับแว๊นซ์ไปโรงบาลทันที เจ้าหมานิ่งมาก ไม่ขยับขัดขืนเลยสักนิด
หลังจากพาไปหาหมอพบว่าขาหลังหักและกระดูกเชิงกรานร้าว โชคดีที่ไม่มีกระดูกฟักไปทิ่มอวัยวะส่วนอื่น
หลังจากพาไปหาหมอเสร็จ ก็พาไปหาพี่ที่ร้านถ่ายรูปอีกครั้ง เพื่อจะขอเอาเจ้าหมาไปรักษาต่อที่บ้าน ซึ่งพี่ร้านถ่ายรูปก็ไม่ได้แย้งอะไร สุดท้ายพวกเราเลยพาเจ้าหมาไปดูแลต่อที่บ้าน โดยตั้งชื่อให้ว่า โฟโต้ ตามสถานที่ซึ่งพวกเราเจอกันครั้งแรก
และนี่เป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวของพวกเรา คน หมา หมู แมว ไก่ ที่ถึงแม้จะต่างสายพันธ์แต่พวกเราก็สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้
ยังไงเดี๋ยวม่ต่อนะครับ