== ทำอย่างไรจะทำให้ตัดใจจากคนที่ชอบได้คะ ==

ตั้งแต่ดำรงชีวิตมาถึงตอนนี้ สามสิบปี
ไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน เคยมีคนคุยบ้าง
แต่ให้มาคบเป็นตัวเป็นตนไม่เคยมี ไม่เคยจริงๆค่ะคุณแม่
มีแต่วิถีการแอบชอบเอง มีความสุขเอง เลิกชอบเอง เศร้าเอง หายเอง....

ที่ผ่านมามีแบบชอบจริงๆ อยู่ 3 คน (แบบไม่นับคนหล่อที่เห็นแล้วปลิ้ม....อันนี้มีบ่อย 55555)
คนแรกเจอผ่าน msn ตอน ม.ต้น เมื่อ เอ่อ.... สิบห้าปีที่แล้ว
คุยกันผ่าน msn เป็นปีอยู่ และก็เลิกคุยไป 

คนที่สองเมื่อตอนฝึกงาน เมื่อ เอ่อ... สิบปีที่แล้ว
อันนี้ชอบเพราะอยู่ใกล้ ๆ กัน คุยกันบ่อย ๆ ได้แต่แอบชอบอยู่เงียบๆ
มีความสุขตอนเขามาพูดมาคุยด้วย
พอเขาสนิทกับเพื่อนเรา ก็เศร้าอยู่เงียบๆ กลับห้องไปฟูมฟายคนเดียว
พอดูท่าทีว่าเขาคงซัมติงกับเพื่อนเราจริงๆ ก็บอกตัวเองให้เลิกชอบ
แล้วก็เลิกชอบได้ภายใน 1 สัปดาห์ จบไป แม้ว่าจะยังฝึกงานด้วยกัน อยู่ใกล้ๆกัน

แล้วก็ไม่ชอบใครจริงๆจังๆ มาเป็น 10 ปี
อาจเป็นเพราะสังคมการทำงาน สังคมการเรียนโท 
ทำงานเสร็จกลับบ้าน ที่เรียนก็มีแต่เพื่อนผู้หญิง
กลุ่มเพื่อนที่มัธยม และมหาลัยก็ต่างทยอยมีครอบครัว
แต่แปลกใจตัวเอง ตอนสาวๆ ไม่คิดอยากมีแฟนเลย
แบบทำงานกับเรียนก็เริ่มเหนื่อยล่ะ 5555555
แถมเพื่อนในกลุ่มตอนทำงานก็ยังโสดกันเป็นส่วนใหญ่
ไม่เป็นไรจ้า เรามีเพื่อนนนนนนนนนนนนนนนน

จนพอเริ่มจะ 30 ล่ะ เริ่มคิดได้ เอ๊ะะะะะ  ขึ้นคานถาวรแล้วแน่ๆ
แต่ก็ไม่ได้ถวิลอยากมีคู่นะ เหงาบ้างมีบางที แต่สะดวกใจกับการอยู่คนเดียวมากกว่า
ถ้าต้องให้มามีครอบครัวจริงๆ คงไม่โอเคเท่าไร รักชีวิตอิสระมากกว่า
แต่ตามกระทู้เก่า.... ดั๊นนนน ไปชอบคนๆ หนึ่งเข้า
https://pantip.com/topic/38585566 
โมเม้นแอบชอบฟินๆ ก็จะเป็นไปตามกระทู้เก่าล่ะค่ะ

แต่ตอนนี้จะมาอัพเดทว่า.....
ผู้ชาย เขามีคนที่ชอบแล้ว ซึ่งแบบเป็นแบบ type ที่ผู้ชายส่วนใหญ่ต้องชอบ
ขนาดเราเองเรายังชอบผู้หญิงคนนี้เลย แบบหาข้อติยังไม่ได้ 55555
แต่ผู้ชายก็ยังไม่ขนาดจริงจังมาคบเป็นตัวเป็นตน
เพราะผู้ชายก็ประมาณว่ายังไม่อยากมีครอบครัว แต่ชั้นชอบผู้หญิงคนนี้นะ
แล้วอาณาบริเวณรอบข้างก็แซวๆ 
เราก็ได้แต่เจ็บเงียบๆ ตั้งใจว่าจะเลิกชอบ เพราะไม่อยากเจ็บตอนใจถลำลึกไปมากกว่านี้
นั่งลบรูปที่เคยถ่ายด้วยกันจากมือถือ (แล้วเอาไปลงในคอมแทน)
ลบโมเม้นในไดอารีที่พิมพ์ไว้ ฟูมฟายอยู่วันเดียว

ทีแรกว่าจะเฟดตัวเองออกมาจากสังคมที่เคยเจอกัน
พยายามจะไม่มอง พยายามจะไม่ไปคุยด้วย พยายามจะไม่เจอ
แต่ก็ยังเฟดมาไม่ได้ กิจกรรมที่ทำด้วยกันก็ยังทำให้ใกล้กันเหมือนเดิม
เขาก็ยังทำตัวกับเรา (เหมือนน้อง) แบบปกติ เล่นด้วย คุยด้วย แซวด้วย 
แต่ชั้นเนี่ยยยย ไม่ปกติ ฮืออออออออออออออออ

ตอนนี่ผ่านมาสองสัปดาห์ล่ะค่ะ ก็ยังเจอกันเหมือนเดิม พยายามหาข้อเสียของคนๆ นี้มาเพื่อให้เลิกชอบ
แต่ก็ยังไม่สามารถเลิกชอบได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เหมือนครั้งเก่าที่เคยชอบเพื่อนตอนฝึกงาน
แปลกใจตัวเองเหมือนกัน เพราะปกติเป็นคนใจแข็ง ถ้าตั้งใจจะทำอะไรจะทำได้ทุกอย่าง
แต่คราวนี้ ค่อนนี้ทำยาก ยังคงพาตัวเองไปวนเวียนใกล้ๆ เขา แต่ถึงจะไม่ขนาดชอบเท่าเมื่อก่อน
แต่ก็มีความรู้สึกดีเมื่อได้เจอและได้ทำกิจกรรมใกล้ๆกัน
ใจก็อยากเลิกชอบ เพื่อที่จะได้กลับมาเป็นตัวเองคนเก่า เหมือนเมื่อก่อน
แต่ก็ยังทำไม่ได้ ทำไมการเลิกชอบใครสักคนมันยากจังเลยคะ
ช่วยหน่อยค่า Please......
ฮืออออออออออออออออออออออออออ