AMAZONAS,PERU (2018) เที่ยวอเมซอน ตกปิรันย่ามาต้มซุป จับจระเข้ไคแมนมือเปล่า ส่องสลอธ ดูโลมาสีชมพู

กระทู้สนทนา

เที่ยวต่างประเทศ Backpack เดินป่า บันทึกนักเดินทาง

AMAZONAS PERÚ

สวัสดีค่ะ จขกทไปเที่ยวเปรูป่าอเมซอนมาตั้งแต่ July 2018 แล้วค่ะ ไม่เคยคิดเขียนรีวิวอะไรกับเขา แต่อยู่ๆเกิดเสียดายขึ้นมา เพราะว่าลืมเกือบจะหมดแล้ว เลยมาสมัครพันทิป แชร์ความทรงจำสนุกๆกันค่ะ ป่าอเมซอนในเปรูเป็นป่าที่ค่อนข้างจะ Virgin มีนักท่องเที่ยวน้อยมาก จขกท ไปคนเดียวค่ะไปหาเพื่อนเอาข้างหน้า เราบินไปถึง Lima เมืองหลวงของเปรูแล้ว บินต่อไปที่ Iquitos อีกชั่วโมงกว่าๆก็ถึงแล้ว เมืองนี้ละค่ะที่เราจะไปล่องอเมซอนกัน

หลังจากเดินทาง 30+ ชม จาก MCT-AMS-LIM-IQT ก็บุ๊ค รร ใน Iquitos เมืองหน้าด่านของ Amazonas ใน Perú ( แม่น้ำอเมซอนไหลผ่านหลายประเทศ Perú +Brazil +Colombia) เราจองโรงแรมชื่อ BORA HOTEL นาทีสุดท้ายระหว่าง transit ที่ Amsterdam โรงแรมสะอาด ราคาไม่แพง มี free airport transfer ด้วย ราคาคืนละประมาณ 1000 บาท

พอเช็คอินเข้าโรงแรมว่าจะได้นอนก็ตีหนึ่งกว่าแล้ว หลังจาก ที่เคลิ้มหลับไป รู้สึกว่ามีเงาผู้หญิงยืนอยู่ข้างเตียงแล้วตัวก็ขยับไม่ได้ แล้วมีความรู้สึกเหมือนไฟช็อต หอยเอ้ย ตอนนั้นในใจคิดว่าหอยเอ้ย เล่นตูแล้วไง เลยรวบรวมลมปราณแล้ว ลืมตาท่องนะโม รีบโทหาที่บ้าน แล้วเปิดไฟนอน นอนก็ไม่หลับเพราะไฟสว่าง แต่คิดว่าเป็นเพราะเหนื่อยเลยคิดไปเอง ไม่เคยเจอไรแบบนี้ในชีวิตมาก่อนเล้ยยยยยยย

พรุ่งนี้เช้าต้องไปอเมซอนตอน7โมง เราสามารถเดินหาทัวร์ในเมือง Iquitos ได้เลยค่ะ ลองเดินถามมีหลายโปรแกรมหลายราคา ที่เราจองไปเป็น ทัวร์ 2 วัน 3 คืน ราคาประมาณ 300 USD ค่ะ จ่ายเป็น ดอลล่าร์ได้เลย

สรุปทั้งคืนไม่ได้นอนค่า เช้าตรู่ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว กินอาหารเช้าที่โรงแรมอร่อยมาก ข้าวผัดหมู กล้วยอบ ไข่ดาว น้ำผลไม้สด แล้วก็เช็คเอ้าท์ ถ้าใครมาก็ยังคงแนะนำโรงแรมนี้อยู่ เอาพระมาด้วยละกันโน๊ะ ระหว่างเดินทางมาได้คุยกับทัวร์อเมซอนแล้วผ่าน whatsapp ตกลงราคานัดแนะ ตอนเช้าไกด์มารับที่โรงแรม เตรียมพร้อมไปอเมซอน

สิ่งที่ต้องเอามาเพื่อไปเดินป่า

คือ ไฟฉาย เสื้อกันฝน ยาฉีดกันยุง ทิชชู่เปียก เสื้อกันฝน (รองเท้าบู้ทยางทางทัวร์มีให้)ถุงเท้า อุปกรณ์อาบน้ำ กางเกงขายาว เสื้อแจ๊คเกตบางๆ หมวก ครีมกันแดด พาวเวอร์แบงค์เอามาเยอะๆ เพราะที่เรามานอนมีไฟฟ้าแค่คืนแรก (ปั่นไฟแค่ 18.00-21.00) คืนที่สองเข้าไปในป่าลึกไม่มีไฟฟ้า นอนเต้นท์

ไกด์มารับที่โรงแรมแล้ว เราก็เก๋ๆเดินเหยียบขี้หมา เต็มตีน โอ้ยยย โชคดีไปไหน ต้องไปล้างรองเท้า อี๋

ทริปนี้ เรามีสมาชิกทั้งหมด 5 คน 2คน เป็นลูกทัวร์คนเปรู พรานป่า คนขับเรือ และเราเอง สวยสุดในกรุ๊ปเพราะมีผญ คนเดียว กิกิกิ

เรานั่งรถออกมาเพื่อจะไปลงเรือ ด้วยความโชคดีของเราอีก ขับไปเจอประท้วงที่ถนนใหญ่ เค้าเผายางรถยนต์ ประท้วงเพราะโดนไล่ที่ เราเลยต้องขับรถอ้อมไปถนนคู่ขนานซึ่ง เด้งมันส์มาก ทางเป็นดิน แถมต้องจอดแล้ว ลงเดินเพราะถนนเป็นรู กลัวรถตกหล่ม เก๋ขร่ะ

ใกล้ถึงเมืองที่เราจะไปลงเรือเราต้องเปลี่ยนไปนั่ง รถสามล้อ เพราะไม่อนุญาตให้รถอื่นเข้าเมืองนี้ นอกจากสามล้อ น่าจะเป็นเหตุผลเรื่องถนน+คนมีอาชีพ พอถึงเมืองท่าเรือแล้วเราก็ไปซื้อน้ำ ซื้อเสื้อกันฝนเพราะไม่ได้เตรียมมา บรรยากาศในตลาดเหมือนตลาดนัดตามต่างจังหวัดไกลๆๆๆๆๆ

ลงเรือหางยาวนั่งมา3 ชม ระหว่างนั่งเรือเราก็มีอาหารเที่ยงเป็นข้าวห่อใบไม้ (ห่อมาเหมือนบะจ่าง) ข้างในเป็นเหมือนข้าวหมกไก่ ข้าวห่อใบไม้นี้เป็นอาหารที่กินในช่วงเทศกาลที่คนจะทำไว้เยอะๆ กินแล้วดื่ม เมาแล้วตื่นขึ้นมากินใหม่ กินได้หลายวัน กินกับผักที่มาจากต้นปาล์ม เส้นขาวๆ เค้าบอกว่าเป็น สปาเกตตีของคนป่า อร่อยกรอบๆกรึบๆ

จากแม่น้ำสายใหญ่เข้ามาใน Pacaya Samiria National Reserve

ก็เจอกับโลมาสีชมพูที่โดดดึ๋งๆคอยต้อนรับเลย โลมาที่นี่เยอะมากกก เป็นโลมาแม่น้ำ สีชมพู สีเทา น่ารักมากกกกกกกกก มีเป็นร้อยๆ ตัวเลย ดูโลมาเสร็จเราก็นั่งเรือเข้าไปดูนก ต่อด้วยเดินป่าไปหาสล็อธ sloth จอมเฉื่อยที่นอนอยู่บนต้นไม้ เจอ sloth 3ตัว แต่อยู่สูงมากเห็นแต่ตูด นอนนิ่งเชียวไม่ตื่นมาทักทายเลย sloth ชอบอยู่บนต้นไม้ชนิดหนึ่งที่ใบคล้ายกับใบมะละกอ สล็อธชอบกินใบนี้เพราะมันมีฤทธิ์ทำให้เมา แฮปปี้ทั้งวัน สายเขียวสุด

หลังจากนั้นก็เข้าที่พัก เป็นโฮมสเตย์ ของชาวบ้านที่เปิดให้พัก โลคอลสุด อาบน้ำ ที่ตักมาจากแม่น้ำ สีน้ำตาล ตั๊ลล้ากกก ป้าสองคนจัดแจงให้ซินญอริต้าอาบน้ำกลางบ้าน ให้ผ้าปูที่นอนมาผืนนึง ซินญอริต้าเดินงง ไม่รู้จะอาบยังไง จะให้ผ้าปูที่นอนมากางบังยังไงไม่เห็นมีอะไรจะทำฉากได้ ป้าเดินมาเช็คอีกรอบ แล้วรัวภาษาสเปน จับใจความได้ว่าให้นุ่งกะโจมอกแล้วอาบ (ทำท่า) อะเคก็ด้ายย

ระหว่างเราอาบน้ำ พรานคาลอสกับคนเรือชื่อเฟอนานโด้ ก็จักแจงทำกับข้าวในเรือ มื้อเย็นนี้เรามี ข้าวกับไก่+ผัก อร่อยมาก ชอบ กินเยอะเลย

ระหว่างกินข้าวคาลอสถาม ยูเคยเห็นแมงมุมทารันทูราไหม อยากเห็นไม๊ หันไปข้างหลังสิ เก๋ข่ะ แค่คืบเท่านั้น น้องน่ารักเชียวมาต้อนรับซินญอริต้าถึงโต๊ะกินข้าวเลย

กินข้าวเสร็จก็เข้านอน พอเข้ามุ้งปั๊ปไฟดับพอดี บ้านแถวนี้จะมีเครื่องปั่นไฟ เสียงดังกระหึ่มแข่งกับเสียงพ่นน้ำของปลาโลมาในแม่น้ำ ปั่นไฟใช้แค่เวลา 1800-2100 เท่านั้น เราต้องรีชาจ์แบตเตรียมไว้ แล้วรีบนอน ป้าๆลุงๆก็เปิดเพลงเสียงดัง นั่งล้อมวงกินเหล้าหมักจากหัวอะไรสักอย่าง คล้ายๆมันหวาน หมักไว้ในถังพลาสติกปิดฝา พอจะกินก็เปิดมาเอาแก้วจ้วงจากถังมาแบ่งกันกิน กลิ่นแรงมากกกกกกกกกก น่าจะไม่ต่ำกว่า 30 ดีกรี

เด็กๆแถวนี้ว่ายน้ำในแม่น้ำอเมซอนแบบสบายๆไม่กลัวจม ไม่กลัวปิรันย่ากัด ถ้าเราไม่มีแผล เลือดออกปิรันย่ามันก็ไม่มายุ่งกับเรา เล่นน้ำได้ตามปกติ เด็กว่ายน้ำเล่น ปลาโลมาก็ว่ายน้ำ ขึ้นมาพ่นน้ำอยู่ใกล้ๆ แต่แม่น้ำอเมซอนมีปรซิสเยอะ คนแถวนี้ตักน้ำมากินมาใช้ เลยเป็นโรคพยาธิกันเยอะ อาการคือจะมีพุงโล แต่ตัวผอม ตาคล้ำ ผิวเหี่ยว ส่วนน้ำที่นี่มันสีน้ำตาลมาก ขนาดตักขึ้นมาทิ้งไว้ทั้งคืนยังไม่ใสเลย

เช้าวันที่2 ตื่นตีห้าครึ่งเพื่อไปดู sloth กะโลมา อีกรอบ ลงเรือไม้ลำเล็กแล้วออกเดินทาง โลมาที่อเมซอนเยอะมากเลย กะโดดดึ๋งดั๋งตลอดสายแม่น้ำอเมซอน แต่ถ่ายไม่ทันมันย้ายไปมา ใครอยากเห็นต้องมาเอง(ขายของ) คาลอสบอกว่าโลมาอยู่บนห่วงโซ่อาหารเพราะไม่มีสัตว์อื่นที่ล่ามันเป็นอาหาร โลมาฉลาดและว่องไวมาก ที่อเมซอนเลยมีโลมาเยอะขนาดนี้ เราออกเรือแต่เช้าระหว่างทางก็ไปเจอกับลูกโลมา ตายอืดอยู่กลางแม่น้ำ คาลอสบอกว่าส่วนใหญ่ลูกโลมาตายเพราะดำลงไปแล้วติดสาหร่ายขึ้นมาหายใจไม่ทัน

เราก็พายเรือไปส่องสล็อธต่อ เดินเข้าไปในป่ามองหาจนเมื่อยคอก็ไม่เจอสักตัว เดินชมนกชมไม้ ไปเรื่อยๆ ต้นไม้แถวนี้ใหญ่มาก ระหว่างทางก็หวังว่าจะเจออนาคอนด้าสักตัว คาลอสบอกว่ามันยากมากที่จะเจออนาคอนด้า เค้าเดินป่ามาเป็นสิบๆปี เจอแค่ 3-4 หนเอง เราเลยออกมาจะขึ้นเรือ พี่คนขับเรือ เฟอนานโด้ ได้ปลามาเป็นกิโลแล้ว จากการแทงฉมวก เราก็ได้ปลามาเป็นอาหารเช้า

เราพายเรือกลับที่พัก หุงหาอาหารเช้าเสร็จแล้วก็เก็บของนั่งเรือหางยาวเข้าไปในป่าลึกขึ้น ตอนนี้มีสมาชิกเพิ่มอีก 1 คนคือป้า จะไปช่วยหุงข้าวทำกับข้าวและป้าก็ได้กลายมาเป็น เพื่อนร่วมเต้นท์ของซินญอริต้า 1คืน นั่งเรือไป 3 ชม.ซินญอริต้านั่งห้อยขาตรงหัวเรือ แล้วมีตัวอะไรก็ไม่รู้กะโดดมาชนขา โอ้ยยยยย ขยาดไปเลย ตกใจสุดๆ มันคงคิดว่าเป็นเหยื่อจะมากินเท้า ทุกคนเลยแซวว่าปลาแถวนี้คงชอบ Thai Food ระหว่างทางเราก็เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศ เห็นเต่าขึ้นมานอนผึ่งแดดตรงกิ่งไม้ที่โผล่มาเหนือน้ำ ผีเสื้อก็บินวนรอบเต่า แต่เราถ่ายรูปไว้ไม่ทันเพราะว่าพอเรือมาใกล้ เจ้าเต่าก็พากันหลบลงน้ำ แต่ภาพความทรงจำมันติดตายิ่งกว่ารูปถ่าย มีเจ้านก Kingfisher โฉบไปมาหาปลาตัวเล็กในน้ำ แถมยังเจอนกแก้วมาคอร์ฝูงใหญ่มากกกกกกกก เสียงดังสุดๆ น่าจะมีไม่ต่ำกว่า 50 ตัว เกาะอยู่บนต้นไม้สูงลิบ สีสวยมากกกกก เราต้องใช้กล้องส่องทางไกลส่องดู มีอยู่1 อันก็แบ่งกันส่องไป เจอเจ้าลิงกระโดดเกี่ยวไปมาบนต้นไม้ คาลอสเก่งมาได้ยินเสียงก็รู้แล้วว่าเป็นตัวอะไร หลังๆเราเริ่มจะฝึกวิชาพอจำเสียงลิงกะนกได้นิดหน่อย ส่วนโลมาคือขาประจำ วนเวียนมาพ่นน้ำตลอดทาง ช่วงปลายๆน้ำเราจะเจอโลมาสีชมพูเยอะ โลมาสีชมพูจะขี้อายไม่ค่อยกระโดดสูง แต่พอลึกๆเข้าไปจะเจอโลมาสีเทา เจ้าพวกนี้จะขี้เล่นชอบกระโดดโชว์ตัว แต่ก็ถ่ายไม่ทันอยู่ดี ฮี่ๆๆๆๆ