คือเรื่องมีอยู่เราเป็นผู้ชายละผมมีเพื่อนสนิทคนนึงที่สนิทกันมากๆตอนแรกผมรู้สึกเฉยๆกับเพื่อนคนนี้มากและไม่เคยคิดกับมันเกินเพื่อน พอรู้สึกตัวอีกทีเวลาผ่านไปไม่รุ้ว่าคิดไปเองหรือป่าวแต่ผมเริ่มรู้สึกใจสั่นเวลาเพื่อนคนนี้มาอยู่ใกล้ๆ มันชอบลูบหัวเรา กอดเราจากข้างหลังแบบเล่นกัน ชวนเราคอล ชวนเราไปเที่ยว มีไรก็ปรึกษาเราตลอด เป็นคนคนเดียวที่มันจำเบอร์ได้ยกเว้นพ่อแม่5555 แต่ผมไม่อยากให้ความหวังตัวเองเลย เวลาผมคิดถึงมันทีไรใจมันทั้งเจ็บทั้งหน่วงเหมือนสมันคอยเติอนผมตลอดว่าตอนจบเป้นไง แบบใจนึงก็อยากบอกมันไปตรงๆนะแต่อีกใจถ้าบอกเราเสียเพื่อนแน่ๆ เพราะมันก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน เวลามันอกหักผมจะเป็นคนที่ปลอบมันตลอด แต่แบบมันเป็นความรุ้สึกที่ไม่ใช่เกิดกับใครก็ได้อะ ผมรู้สึกกับผู้หญิงเหมือนกันนะผมไม่เคยรู้สึกกับผช คนไหนจนมีมันเนี่ย

55555 เวลาเห็นมันอกหักเนี่ยเจ็บกว่ามันอีกผมเก็บความรู้สึกเก่งมากไม่เคยบอกใครเลย มันยังเคยบอกว่าเสียดายที่ผมเป็นผชไม่งั้นมันจะจีบละ มันเป็นผู้ชายที่โครตอ่อนโยนอะ แต่ผมรู้สึกแค่กับมันจริงๆคนอื่นผมเฉยๆมากไม่รุ้ว่าเป็นอะไร พอจะบอกก็รุ่แน่ว่าตัวเองเสียมันไปแน่ๆ ไม่ชอบตัวเองเวลาเป็นแบบนี้

ขอโทษด้วยนะที่ดันไปรู้สึกกับ ผมแค่ไม่คิดว่ามันจะมาเกิดขึ้นกับเพื่อนผม.
ดันไปรู้สึกกับเพื่อนสนิทตัวเอง