ก่อนอื่นถ้าตั้งกระทู้ซ้ำใครไปขออภัยด้วยคับ ถ้ามีกระทู้อื่นที่ตั้งแล้วแปะบอกกันด้วยนะที่คอมเม้นท์
ต้องบอกว่าเป็นซีรีย์ (ขออนุญาตใช้คำว่าซีรีย์เพราะมันมี 2 ซีซั่น สมัยนั้นใช้คำว่า ปี1 - ปี2 เพราะฉายเป็นปีๆ ไปแต่ไม่ได้ถ่ายทำแบบซิทคอม
เป็นการออกกองถ่ายสถานที่จริง) มันเป็นละครซีรีย์ที่ดีมากเรื่องนึง ของทางค่าย Exact ในยุคที่เรียกได้ว่าเป็นยุคต้นๆ ที่กล้าหยิบเรื่องราว
ของกลุ่ม LGBT มานำเสนอไปพร้อมๆ กับคู่รักชายหญิงคู่อื่นได้อย่างมีมิติมากๆ โดยที่ไม่เสียเนื้อหาหลักของเรื่องเลย ก่อนจะมีหนังเรื่อง
รักแห่งสยาม ซะอีกมั้งนะ เรื่องคร่าวๆ ก็คือคู่รักในเรื่อง แต่ละคู่ต้องมีปัญหาร้อยแปดพันเก้าต่างๆ เป็นของตัวเอง ตั้งแต่เริ่มเจอกัน ผ่านอะไรกันมา
ชอบกัน รักกัน และแต่ละคู่ต้องก้าวผ่านเรื่องที่เจออยู่ไปได้ยังไง เอาจริงๆ ก็ไม่ได้เป็นคู่หรอกนับเป็นคนๆ ไปว่าใครมีปัญหาอะไรในใจแต่ละตัวละคร
และมันไม่ได้นำเสนอแค่เรื่องของคู่รักความรักอย่างเดียวด้วย
แต่ที่ผมติดตามเพราะว่าส่วนตัวชอบพี่หนุ่ม วงเสือใหญ่ (หรือหนุ่ม อรรถพรที่ปัจจุบันนี้เป็นรู้สึกว่าจะผันตัวไปเป็นผู้กำกับไปแล้ว) พอเริ่มดูไปดูมาทำให้
ชอบนักแสดงในเรื่องนี้เพิ่มเข้ามาอีกหลายคนเลย ทั้งพี่บี น้ำทิพย์(นุ่น) พี่บีเล่นดีมากคับเรื่องนี้แล้วก็พี่ริ ภูริ(ที) พี่ริเนี่ยพอได้เริ่มเห็นครั้งแรกตอนนั้น
แล้วโคตรชอบแทบจะเปลี่ยนจากพี่หนุ่มไปพี่ริเลย คุณทีเป็นคนเหวี่ยง ว๊ากๆ แต่ว๊ากแล้วดูไม่กระด้างนะ คือมันจะมีที่ว๊ากแล้วดูหยาบๆ เหวี่ยงๆ ก้าวร้าว
มันจะดูขัดตาขัดใจไปหมดแต่พอเป็นพี่ริ สมัยนั้น ย้ำว่าสมัยนั้นนะคับ ฮ่าๆ
พี่ริคือตรงข้ามสิ่งนั้นที่ผมดูแล้วบอกไม่ถูกหวะ คืออารมณ์ประมาณ เห็ย ว๊ากอีกดิ เอาอีกดิ (ฮ่าๆๆ เริ่มจิตแล้วละ) ถ้าพี่ริอ่านอยู่คงจะกำลังยิ้มมุมปากหึๆ
แล้วก็จะมีพี่กัปตัน(อิทธิ์) พี่เฟรช อริศรา(ฟ้า) พี่แฮ็ค(จอน) พี่ป้อง ณวัฒน์(ทัศน์) ทุกคนเล่นได้เป็นธรรมชาติหมดเลยคับ บทประพันธ์ก็ดีมากๆ
จากข้อมูลแล้วน่าจะช่วยกันเขียนหลายคนอยู่ แต่มันดีจริงๆ นะแม้ว่าจะมีเรื่องราวยืดๆ อืดๆ ลุ้นๆ ไปบ้างแต่อารมณ์นักแสดงก็มาเน้นๆ โดยเฉพาะบทนุ่น
ผมรักบีน้ำทิพย์เพราะเรื่องนี้เลย สูงๆ โย่งๆ น่ารักๆ แต่ตอนนั้นก็ยังยืนยันว่าชอบพี่หนุ่มจริงๆ ในบทเล่นเป็น แทนอย่างเท่เลย เปิดมาแบบเซอๆ นักดนตรี
ที่ชีวิตไม่ค่อยอะไรมาก แต่งตัวแนวๆ ธรรมดาๆ เรียบๆ แมนๆ เซอๆ มาแมนๆ ใส่จี้ห้อยคอ เพื่อนพระเอกงี้ อย่างหล่อ ไอดอลมากตอนนั้น
แล้วคือ..เรื่องราวของซีรีย์นี้ ผมว่ามันสะท้อนสังคมได้ดีนะ ว่าในสังคมมีปัญหานี้เกิดขึ้นไหม ซึ่งแน่นอนว่ามันร้อยแปดพันเก้ากว่าละครอยู่แล้วล่ะ
แล้วถ้ามี เราแก้นั้นปัญหากันยังไง และถ้าเป็นตัวละครในซีรีย์ล่ะมันจะแก้กันยังไง ทำอะไรบ้าง ทำแล้วอะไรเกิดผลตามมา เราปรับใช้ได้มั้ยหรือดูแค่
ลุ้นตามสนุกๆ เฉยๆ แล้วใส่ข้อคิดมาเยอะทุกตอน แต่มีความเป็นละครนิดๆ เวอร์บ้าง(ก็ละครอะเอาไรมาก) แต่บางเรื่องบทจะเรียลก็เรียลเฉยเลย
เออ ง่ายดีหวะงี้! แล้วมีหลายช็อตเลยนะที่ทำให้รู้สึกว่า เห้ย! เรื่องพวกนี้ไม่ได้ไกลตัวเลยหวะ บางเรื่องก็ปัญหาคลาสสิคมากเจอทุกยุคสมัย
แต่ผมก็นับถือสปิริตนักแสดงโดยเฉพาะบท จอน-ที เล่นโดยพี่ภูริกับพี่แฮ็ค กล้ารับเล่นมากสำหรับในยุคนั้น มันไม่มีฉากวาบหวิวเยอะเหมือนทุกวันนี้นะ
เรียกได้ว่าไม่มีเลย นำเสนอแต่เรื่องการแสดงออกทางความรักที่ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ แต่นำเสนอออกมาได้ดีหมดเลย อารมณ์ส่งบทกันโคตรดี
ส่วนบทประพันธ์ผมคิดว่าเขาน่าจะ คิดแล้วคิดอีกถึงออกมาได้ขนาดนั้น แล้วก็ต้องยกเครดิตและคำชมให้ผู้กำกับด้วยจริงๆ คับคือพี่สองคนนี้
คุณจิรศักดิ์ โย้จิ้ว และคุณสิริวิทย์ อุปการ และแน่นอนผู้อำนวยการสร้างคนนี้ด้วยพี่บอย ถกลเกียรติ วีรวรรณ ที่กล้าตัดสินใจสร้างผลงานเรื่องนี้
สำหรับนช่วงเวลานั้น
แต่เอาจริงๆ สิ่งที่ผมชอบมากกว่าเรื่องของคู่รักก็คือ ผมชอบเวลาที่เขายกกองไปถ่ายนอกสถานที่ทำให้ได้เห็นสภาพของสิ่งแวดล้อมจริงๆ ตอนนั้น
อย่างไปห้าง ไปตลาด เข้าสลัม ขึ้นศาลลงศาลว่าความ ไปทะเล อย่างตอนที่ไปถ่ายกันที่ห้างบิ๊กซีนะ โห..ทำให้คิดถึงสมัยที่ถุงบิ๊กซีใหญ่ๆ
เท่ากระเป่าสัมภาระขึ้นเครื่องบินแล้วเป็นถุงหนาๆ หนามาก หนาไปไหน หนาชนิดที่ว่าตายไปอีกพันปีก็ย่อยสลายไม่หมด ซื้อของทีก็ได้ถุงเก็บไว้ใช้ต่อ
หรือไม่ว่าจะเป็นพวกอุปกรณ์ต่างๆ มือถือ บ้าน รถ สภาพสิ่งของหลายอย่างมันชวนให้คิดถึงไปหมด จำได้ไหมว่าขวดน้ำสิงห์เราเคยขวดสี่เหลี่ยม
เออ อารมณ์แบบนั้นละคับ ว่าเห้ยเราผ่านช่วงนี้ เคยใช้ของแบบนี้ด้วยนี่หว่างี้ มันอาจจะไม่ได้เก่ามากเท่าหนังยุค 5 Starsแต่ก็คิดถึงแหละคับ
มันก็คือยุค 2000 ต้นๆ อย่างการแต่งตัวของคน คอสตูม อะไรเทือกนี้ก็ล้วนแต่สะท้อนมาจากสังคมนช่วงเวลานั้นด้วย ทั้งสำนวนบทประพันธ์
สำนวนการพูดของตัวนักแสดงเองมันสะท้อนจริงๆ ว่าช่วงเวลานั้นตอนนั้นเป็นยังไงคิดอะไร ถึงแม้จะไม่ใช่ทั้งหมดแต่ก็เป็นส่วนเล็กๆ ส่วนหนึ่งของยุคสมัย
ที่ผ่านพ้นไปแล้ว และตอนนี้ละครดีๆ เรื่องนี้มันกลับหายไป แทบจะไม่เหลือข้อมูลเลย ผมเลยอยากถามว่ามันหายไปไหน ตามหาได้ไหม
ใครพอจะมีแหล่งไหม หรือแฟ้มไฟล์เก่าๆ มาลงให้ดูอีกไหม..? (ฮ่าๆ คนอ่านบอก..เข้ามาอ่านแล้วนึกในใจ พูดไรเยอะแยะวะ แค่ถามว่าใครมีให้ดูไหมก็จบ)
ปล.ขอโทษด้วยที่ไม่มีรูปภาพประกอบคับ
ตามหา "รักแปดพันเก้า" ที่หายไป "จอน-ที" และ "นุ่น-อิทธิ์-ทัศน์" ปัจจุบันหาดูที่ไหน? หรือหาซื้อแผ่นแท้ได้ที่ไหน?
ต้องบอกว่าเป็นซีรีย์ (ขออนุญาตใช้คำว่าซีรีย์เพราะมันมี 2 ซีซั่น สมัยนั้นใช้คำว่า ปี1 - ปี2 เพราะฉายเป็นปีๆ ไปแต่ไม่ได้ถ่ายทำแบบซิทคอม
เป็นการออกกองถ่ายสถานที่จริง) มันเป็นละครซีรีย์ที่ดีมากเรื่องนึง ของทางค่าย Exact ในยุคที่เรียกได้ว่าเป็นยุคต้นๆ ที่กล้าหยิบเรื่องราว
ของกลุ่ม LGBT มานำเสนอไปพร้อมๆ กับคู่รักชายหญิงคู่อื่นได้อย่างมีมิติมากๆ โดยที่ไม่เสียเนื้อหาหลักของเรื่องเลย ก่อนจะมีหนังเรื่อง
รักแห่งสยาม ซะอีกมั้งนะ เรื่องคร่าวๆ ก็คือคู่รักในเรื่อง แต่ละคู่ต้องมีปัญหาร้อยแปดพันเก้าต่างๆ เป็นของตัวเอง ตั้งแต่เริ่มเจอกัน ผ่านอะไรกันมา
ชอบกัน รักกัน และแต่ละคู่ต้องก้าวผ่านเรื่องที่เจออยู่ไปได้ยังไง เอาจริงๆ ก็ไม่ได้เป็นคู่หรอกนับเป็นคนๆ ไปว่าใครมีปัญหาอะไรในใจแต่ละตัวละคร
และมันไม่ได้นำเสนอแค่เรื่องของคู่รักความรักอย่างเดียวด้วย
แต่ที่ผมติดตามเพราะว่าส่วนตัวชอบพี่หนุ่ม วงเสือใหญ่ (หรือหนุ่ม อรรถพรที่ปัจจุบันนี้เป็นรู้สึกว่าจะผันตัวไปเป็นผู้กำกับไปแล้ว) พอเริ่มดูไปดูมาทำให้
ชอบนักแสดงในเรื่องนี้เพิ่มเข้ามาอีกหลายคนเลย ทั้งพี่บี น้ำทิพย์(นุ่น) พี่บีเล่นดีมากคับเรื่องนี้แล้วก็พี่ริ ภูริ(ที) พี่ริเนี่ยพอได้เริ่มเห็นครั้งแรกตอนนั้น
แล้วโคตรชอบแทบจะเปลี่ยนจากพี่หนุ่มไปพี่ริเลย คุณทีเป็นคนเหวี่ยง ว๊ากๆ แต่ว๊ากแล้วดูไม่กระด้างนะ คือมันจะมีที่ว๊ากแล้วดูหยาบๆ เหวี่ยงๆ ก้าวร้าว
มันจะดูขัดตาขัดใจไปหมดแต่พอเป็นพี่ริ สมัยนั้น ย้ำว่าสมัยนั้นนะคับ ฮ่าๆ
พี่ริคือตรงข้ามสิ่งนั้นที่ผมดูแล้วบอกไม่ถูกหวะ คืออารมณ์ประมาณ เห็ย ว๊ากอีกดิ เอาอีกดิ (ฮ่าๆๆ เริ่มจิตแล้วละ) ถ้าพี่ริอ่านอยู่คงจะกำลังยิ้มมุมปากหึๆ
แล้วก็จะมีพี่กัปตัน(อิทธิ์) พี่เฟรช อริศรา(ฟ้า) พี่แฮ็ค(จอน) พี่ป้อง ณวัฒน์(ทัศน์) ทุกคนเล่นได้เป็นธรรมชาติหมดเลยคับ บทประพันธ์ก็ดีมากๆ
จากข้อมูลแล้วน่าจะช่วยกันเขียนหลายคนอยู่ แต่มันดีจริงๆ นะแม้ว่าจะมีเรื่องราวยืดๆ อืดๆ ลุ้นๆ ไปบ้างแต่อารมณ์นักแสดงก็มาเน้นๆ โดยเฉพาะบทนุ่น
ผมรักบีน้ำทิพย์เพราะเรื่องนี้เลย สูงๆ โย่งๆ น่ารักๆ แต่ตอนนั้นก็ยังยืนยันว่าชอบพี่หนุ่มจริงๆ ในบทเล่นเป็น แทนอย่างเท่เลย เปิดมาแบบเซอๆ นักดนตรี
ที่ชีวิตไม่ค่อยอะไรมาก แต่งตัวแนวๆ ธรรมดาๆ เรียบๆ แมนๆ เซอๆ มาแมนๆ ใส่จี้ห้อยคอ เพื่อนพระเอกงี้ อย่างหล่อ ไอดอลมากตอนนั้น
แล้วคือ..เรื่องราวของซีรีย์นี้ ผมว่ามันสะท้อนสังคมได้ดีนะ ว่าในสังคมมีปัญหานี้เกิดขึ้นไหม ซึ่งแน่นอนว่ามันร้อยแปดพันเก้ากว่าละครอยู่แล้วล่ะ
แล้วถ้ามี เราแก้นั้นปัญหากันยังไง และถ้าเป็นตัวละครในซีรีย์ล่ะมันจะแก้กันยังไง ทำอะไรบ้าง ทำแล้วอะไรเกิดผลตามมา เราปรับใช้ได้มั้ยหรือดูแค่
ลุ้นตามสนุกๆ เฉยๆ แล้วใส่ข้อคิดมาเยอะทุกตอน แต่มีความเป็นละครนิดๆ เวอร์บ้าง(ก็ละครอะเอาไรมาก) แต่บางเรื่องบทจะเรียลก็เรียลเฉยเลย
เออ ง่ายดีหวะงี้! แล้วมีหลายช็อตเลยนะที่ทำให้รู้สึกว่า เห้ย! เรื่องพวกนี้ไม่ได้ไกลตัวเลยหวะ บางเรื่องก็ปัญหาคลาสสิคมากเจอทุกยุคสมัย
แต่ผมก็นับถือสปิริตนักแสดงโดยเฉพาะบท จอน-ที เล่นโดยพี่ภูริกับพี่แฮ็ค กล้ารับเล่นมากสำหรับในยุคนั้น มันไม่มีฉากวาบหวิวเยอะเหมือนทุกวันนี้นะ
เรียกได้ว่าไม่มีเลย นำเสนอแต่เรื่องการแสดงออกทางความรักที่ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ แต่นำเสนอออกมาได้ดีหมดเลย อารมณ์ส่งบทกันโคตรดี
ส่วนบทประพันธ์ผมคิดว่าเขาน่าจะ คิดแล้วคิดอีกถึงออกมาได้ขนาดนั้น แล้วก็ต้องยกเครดิตและคำชมให้ผู้กำกับด้วยจริงๆ คับคือพี่สองคนนี้
คุณจิรศักดิ์ โย้จิ้ว และคุณสิริวิทย์ อุปการ และแน่นอนผู้อำนวยการสร้างคนนี้ด้วยพี่บอย ถกลเกียรติ วีรวรรณ ที่กล้าตัดสินใจสร้างผลงานเรื่องนี้
สำหรับนช่วงเวลานั้น
แต่เอาจริงๆ สิ่งที่ผมชอบมากกว่าเรื่องของคู่รักก็คือ ผมชอบเวลาที่เขายกกองไปถ่ายนอกสถานที่ทำให้ได้เห็นสภาพของสิ่งแวดล้อมจริงๆ ตอนนั้น
อย่างไปห้าง ไปตลาด เข้าสลัม ขึ้นศาลลงศาลว่าความ ไปทะเล อย่างตอนที่ไปถ่ายกันที่ห้างบิ๊กซีนะ โห..ทำให้คิดถึงสมัยที่ถุงบิ๊กซีใหญ่ๆ
เท่ากระเป่าสัมภาระขึ้นเครื่องบินแล้วเป็นถุงหนาๆ หนามาก หนาไปไหน หนาชนิดที่ว่าตายไปอีกพันปีก็ย่อยสลายไม่หมด ซื้อของทีก็ได้ถุงเก็บไว้ใช้ต่อ
หรือไม่ว่าจะเป็นพวกอุปกรณ์ต่างๆ มือถือ บ้าน รถ สภาพสิ่งของหลายอย่างมันชวนให้คิดถึงไปหมด จำได้ไหมว่าขวดน้ำสิงห์เราเคยขวดสี่เหลี่ยม
เออ อารมณ์แบบนั้นละคับ ว่าเห้ยเราผ่านช่วงนี้ เคยใช้ของแบบนี้ด้วยนี่หว่างี้ มันอาจจะไม่ได้เก่ามากเท่าหนังยุค 5 Starsแต่ก็คิดถึงแหละคับ
มันก็คือยุค 2000 ต้นๆ อย่างการแต่งตัวของคน คอสตูม อะไรเทือกนี้ก็ล้วนแต่สะท้อนมาจากสังคมนช่วงเวลานั้นด้วย ทั้งสำนวนบทประพันธ์
สำนวนการพูดของตัวนักแสดงเองมันสะท้อนจริงๆ ว่าช่วงเวลานั้นตอนนั้นเป็นยังไงคิดอะไร ถึงแม้จะไม่ใช่ทั้งหมดแต่ก็เป็นส่วนเล็กๆ ส่วนหนึ่งของยุคสมัย
ที่ผ่านพ้นไปแล้ว และตอนนี้ละครดีๆ เรื่องนี้มันกลับหายไป แทบจะไม่เหลือข้อมูลเลย ผมเลยอยากถามว่ามันหายไปไหน ตามหาได้ไหม
ใครพอจะมีแหล่งไหม หรือแฟ้มไฟล์เก่าๆ มาลงให้ดูอีกไหม..? (ฮ่าๆ คนอ่านบอก..เข้ามาอ่านแล้วนึกในใจ พูดไรเยอะแยะวะ แค่ถามว่าใครมีให้ดูไหมก็จบ)
ปล.ขอโทษด้วยที่ไม่มีรูปภาพประกอบคับ