ลูกคนโตของทุกบ้านต้องทำตามที่พ่อแม่ต้องการหรืออยากให้เป็น...จริงหรอ???
โดย. Nai WaeN ^O-O^
อย่างเรื่องของผม ผมเป็นลูกคนโต อายุ15จะ16 มีน้อง2คน คนนึงอยู่ ม.2 อีคนอยู่ ป.3 (ขอเรีอกแทนว่า ก. กับ ข. นะครับ)อาศัยอยู่กับพ่อกับแม่เพียงสองคน ปกติพ่อกับแม่จะออกไปทำงานแต่เช้าทุกวันไม่มีวันหยุด แล้วหน้าที่จะรับผิดในการดูแลน้องๆก็อยู่ที่ "
พี่คนโต" ต้องดูแลน้องๆและทำงานบ้าน แล้วปกติของทุกวันน้อง ข. จะตื่นเช้ามาพร้อมกับพ่อและแม่ ซึ่งพ่อก็จะไปซื้อกับข้าวมาให้น้อง ข. กินก่อนเพราะว่าผมกับน้อง ก.ตื่นสาย ปกติจะตื่นก็ตื่นเกือบเที่ยงผทก็จะไปปลุกน้อง ก. แล้วก็ถามน้องทั้ง2คนว่าจะกินข้าวกับอะไร แล้วผมก็จะขับมอไซต์ออกไปซื้อข้าวมาให้กินทุกวันเป็นประจำ พอผมทำธุระของตัวเองเสร็จผมก็จะไปทำงานบ้านตามปกติไม่ว่าจะซักผ้า ตากผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน แต่ผมก็ไม่ได้เกี่ยงหรอกเพราะผมคิดว่าพ่อแม่เขาทำงานหนักผมเลยต้องมาแบ่งเบาภาระของพ่อแม่บ้าง ผมเลยพยายามทำทุกอย่างเพื่อแบ่งเบาภาระพ่อแม่ แต่ก็มีหลายครั้งที่ผมเหนื่อยผมเลยขอให้น้อง ก. มาช่วยและหลายครั้งที่มันไม่ช่วยแล้วบอกว่า"น้องทำมาเยอะแล้ว" ทั้งที่มันยังไม่ทำอะไรเลย พอบอกไปอย่างงั้นน้องผมก็ทำการขุดขุ้ยอดีตขึ้นมาแล้วบอกว่า"ตอนนั้นน้องก็ทำอันนั้นอันนี้แล้ว"ผมก็เลยคิดว่าแบบ"เออชั่ง
กูทำเองคนเดียวก็ได้" และหลายครั้งที่ผมลืมทำบางอย่างพ่อแม่ก็จะมาว่าผมเพียงคนเดียวทั้งที่หน้าที่เหล่านี้มันควรจะแบ่งกันทำในบ้านแต่กลับเป็นผมเพียงคนเดียวที่ทำ และเป็นคนเดียวที่โดนด่า มีครั้งนึงที่เถียงกลับไปว่า"แล้วทำไมน้องถึงไม่โดนว่าบ้างหล่ะ??"
แล้วพ่อก็ส่วนกลับมาว่า"เพราะตัวเองเป็นพี่คนโตไง ตัวเองควรจะรับผิดชอบหน้าที่ตัวเองได้แล้ว ไม่ใช่ให้จ้ำจี้จ้ำไฉยมาบอกตลอดควรจะคิดด้วยตัวเองได้แล้ว"ซึ่งประโยคนี้ทำให้ผมเสียใจมากผมพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยีนร้องไห้อย่างเดียว
**มันก็เลยเกิดคำถามขึ้นมาในหัวว่า "เราเป็นลูกคนโตเราต้องทำทุกอย่างที่พ่อแม่ต้องการจริงหรอ?? ต้องเป็นฝ่ายผิดคนเดียวจริงหรอ?? แล้วถ้าอย่างงั้นเราเกิดมาเป็น"ลูกคนโต"ดีแล้วหรอ??"**
เลยอยากจะขอความคิดเห็นจากพวกคุณหน่อยว่าคุณรู้อย่างไรกับเหตุการณ์นี้ จะด่าจะอะไรก็ได้แต่อย่างแรงและขอให้อยู่ในขอบเขตของเนื้อหา
***เอาจริงมันไม่ได้มีเรื่องแค่นี้หรอกที่ทำให้เกิดคำถามแบบนี้ มันมีอีกหลายๆเรื่องที่มาทำให้เกิดคำถามนี้***
"ลูกคนโต" ต้องทำทุกอย่างในบ้าน...จริงหรอ???
โดย. Nai WaeN ^O-O^
อย่างเรื่องของผม ผมเป็นลูกคนโต อายุ15จะ16 มีน้อง2คน คนนึงอยู่ ม.2 อีคนอยู่ ป.3 (ขอเรีอกแทนว่า ก. กับ ข. นะครับ)อาศัยอยู่กับพ่อกับแม่เพียงสองคน ปกติพ่อกับแม่จะออกไปทำงานแต่เช้าทุกวันไม่มีวันหยุด แล้วหน้าที่จะรับผิดในการดูแลน้องๆก็อยู่ที่ "พี่คนโต" ต้องดูแลน้องๆและทำงานบ้าน แล้วปกติของทุกวันน้อง ข. จะตื่นเช้ามาพร้อมกับพ่อและแม่ ซึ่งพ่อก็จะไปซื้อกับข้าวมาให้น้อง ข. กินก่อนเพราะว่าผมกับน้อง ก.ตื่นสาย ปกติจะตื่นก็ตื่นเกือบเที่ยงผทก็จะไปปลุกน้อง ก. แล้วก็ถามน้องทั้ง2คนว่าจะกินข้าวกับอะไร แล้วผมก็จะขับมอไซต์ออกไปซื้อข้าวมาให้กินทุกวันเป็นประจำ พอผมทำธุระของตัวเองเสร็จผมก็จะไปทำงานบ้านตามปกติไม่ว่าจะซักผ้า ตากผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน แต่ผมก็ไม่ได้เกี่ยงหรอกเพราะผมคิดว่าพ่อแม่เขาทำงานหนักผมเลยต้องมาแบ่งเบาภาระของพ่อแม่บ้าง ผมเลยพยายามทำทุกอย่างเพื่อแบ่งเบาภาระพ่อแม่ แต่ก็มีหลายครั้งที่ผมเหนื่อยผมเลยขอให้น้อง ก. มาช่วยและหลายครั้งที่มันไม่ช่วยแล้วบอกว่า"น้องทำมาเยอะแล้ว" ทั้งที่มันยังไม่ทำอะไรเลย พอบอกไปอย่างงั้นน้องผมก็ทำการขุดขุ้ยอดีตขึ้นมาแล้วบอกว่า"ตอนนั้นน้องก็ทำอันนั้นอันนี้แล้ว"ผมก็เลยคิดว่าแบบ"เออชั่ง
แล้วพ่อก็ส่วนกลับมาว่า"เพราะตัวเองเป็นพี่คนโตไง ตัวเองควรจะรับผิดชอบหน้าที่ตัวเองได้แล้ว ไม่ใช่ให้จ้ำจี้จ้ำไฉยมาบอกตลอดควรจะคิดด้วยตัวเองได้แล้ว"ซึ่งประโยคนี้ทำให้ผมเสียใจมากผมพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยีนร้องไห้อย่างเดียว
**มันก็เลยเกิดคำถามขึ้นมาในหัวว่า "เราเป็นลูกคนโตเราต้องทำทุกอย่างที่พ่อแม่ต้องการจริงหรอ?? ต้องเป็นฝ่ายผิดคนเดียวจริงหรอ?? แล้วถ้าอย่างงั้นเราเกิดมาเป็น"ลูกคนโต"ดีแล้วหรอ??"** เลยอยากจะขอความคิดเห็นจากพวกคุณหน่อยว่าคุณรู้อย่างไรกับเหตุการณ์นี้ จะด่าจะอะไรก็ได้แต่อย่างแรงและขอให้อยู่ในขอบเขตของเนื้อหา
***เอาจริงมันไม่ได้มีเรื่องแค่นี้หรอกที่ทำให้เกิดคำถามแบบนี้ มันมีอีกหลายๆเรื่องที่มาทำให้เกิดคำถามนี้***