การปล่อยตัวนักบอลให้ทีมชาติของสโมสรไทย

วันนี้ที่เราแพ้นี่ทำไมผมรู้สึกว่าทักษะ ตัวผู้เล่นเราไม่ได้ห่างจากเวียดนามมากนัก แต่สิ่งที่เราแพ้แบบหมดรูปเลยคือความเข้าใจกัน ทีมเวิร์ค เราแทบไม่มีเลยจนทำให้เราเล่นเกมเร็ว เกมโต้กลับไม่ได้เลย เทียบง่ายๆเลยคือ 3 แนวรุกของเรา ศุภชัย สุภโชค วรชิต(กรวิชญ์) จาก 3 นัดที่เล่นมาจะเห็นชัดเลยว่าทั้งกรวิชญ์กับวรชิตใครลงมาเล่นร่วมกับ 2 ศุภ นี่คือเล่นไม่ได้เล่นไม่ออกเลย แล้วแทบจะไม่เห็นการประสานงานกันเลย ทั้งที่จริงๆทั้งวรชิตและกรวิชญ์นี่คือตัวที่อันตรายไม่แพ้ 2 ศุภเลย แต่พอเล่นรวมกันนี่กลายเป็น 3 ประสานที่เหมือนอยู่กันคนละทิศละทาง คราวนี้ไทยเราก็ต้องย้อนกลับมาดูแล้วแหละ ปัญหามันเกิดจากอะไร คือมันเห็นชัดเลยอย่างกรวิชญ์นี่คือไม่เคยเล่นกับสองคนนี้มาก่อน มาแข่งที่เวียดนามครั้งนี้คือมีเวลาเล่นด้วยกันแค่ 2 วัน แล้วมันจะเอาความเข้าใจจากไหน? ส่วนสโมสรในไทยลีคกว่าจะปล่อยนักบอลมาคือต้องรอฟีฟ่าเดย์ไม่ก็บังคับว่าต้องหยุดลีค คือที่พิมพ์มาทั้งหมดคือผมอยากให้สโมสรทุกสโมสรช่วยกันคนละไม้คนละมือครับ อยากให้ดูญี่ปุ่นเป็นตัวอย่างมีแข่งที่ไหนคือเค้าพร้อมเลยไม่ต้องปิดลีค นักบอลหลายคนที่มาก็เป็นตัวจริงให้ทีมในเจ1เจ2 เช่น ไดกิ ซูกิโอกะ โค อิตาคุระ โคจิ มิโยชิ เรียว ฮัตซึเสะ ยูโกะ ทัตสึตะ พวกนี้นี่ตัวจริงเจ1 ทุกคนแต่เค้าก็มาเตะเอเชียนเกมส์ในขณะที่แข่งบอลลีคอยู่ ทำไมสโมสรเค้าไม่กั๊กแบบเราเลยหล่ะ ทั้งๆที่เอเชียนเกมส์สำหรับเค้านี่คือทัวร์ลองทีมเท่านั้น ส่วนของเราพอปิดลีคหรือเรียกมาซ้อมเพิ่มก็ว่าไม่พัฒนา ไม่มืออาชีพ พอไม่ใช่ฟีฟ่าเดย์ก็ไม่ปล่อยตัวมา ถ้าสโมสรญี่ปุ่นที่เจ้าของเค้าคือคนญี่ปุ่นแล้วเค้าอิดออดเรื่องปล่อยนักบอลทีมชาติไทยมาเล่น ผมเฉยๆมากนะ เพราะเค้าก็ต้องทำเพื่อตัวเค้าก่อนไม่ได้เกี่ยวไนกับทีมชาติไทย แต่นี่ทุกสโมสรเจ้าของ แฟนบอลก็เป็นคนไทย เชียร์ทีมชาติทั้งนั้น 
ปล.แนวคิดผมไม่ใช่ว่าจะเอาแต่นักเตะมาเล่นอย่างเดียวนะ ผมว่าสมาคมก็ควรยื่นมือเข้าไปช่วยด้วย ไม่ว่าจะเป็นจ่ายเงินชดเชย ดูแลรักษานักเตะอย่างเต็มที่ ไม่ให้สโมสรต้องรับฝ่ายเดียว