Nawapol :
เอาจริงๆตอนทำ gdc หนึ่งในคนที่มีเวลาคุยด้วยเยอะที่สุดคนนึงคือนายซัทจัง เนื่องจากแม้ว่าเราจะยืนอยู่เฉยๆหรือกำลังถ่ายอะไรสำคัญๆอยู่ ซัทจังก็จะเดินมาชวนคุยอยู่ดี โนแคร์ 5555 ซึ่งจริงๆแล้วก็ดี เพราะทำให้รู้สึกไม่เดียวดายจนเกินไป แต่ในขณะเดียวกันก็แบบว่า ซัทจังแป๊บนะ พี่ถ่ายอยู่ เสียงมันเข้า 555
ตอนสัมภาษณ์ นายซัทจังก็เป็นหนึ่ง one of the toughest girls ระหว่างสัมภาษณ์ ซัทจังเป็นคนเดียวที่ผมต้องมีการขอเบรคสัมแป๊บนึง เพราะกูเครียด 555 ในขณะที่นายซัทจังก็ยังคงเล่าความฮาร์ดคอร์ต่างๆด้วยท่าทียิ้มแย้ม / มีคนบอกว่าซัทจังไม่ร้องไห้แน่นอน และเขาก็ไม่ได้ร้องจริงๆ , สิ่งที่ซัทจังพูดตอนสัมภาษณ์ต่างๆที่ไม่ได้อยู่ในหนัง หลายๆอันมันเหมือนคนบียอนด์ไปแล้วจริงๆ คือ ที่เขาบอกอยู่อันดับไหนก็ได้ (ซัทจังผ่านมาทุกโซนแล้วทั้งบน กลาง ท้าย) เรารู้สึกว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ และมันไม่ใช่เพราะว่าน้องมันเด็ก มันไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก แต่ซัทจังมันเหมือนพูดด้วยความเข้าใจสิ่งนั้นจริงๆ มันผ่านอะไรมาเยอะแยะจริงๆ (ถึงบอกว่าเป็นเด็กเป็นผู้ใหญ่ไม่เกี่ยวกับเลขอายุ) , คำตอบของซัทจังเลยได้มาอยู่ในพาร์ทท้ายๆที่เหมือนจะเป็นบทสรุปของ gdc ไปด้วย สิ่งที่นายซัทฯตอบนั้น เหมือนเป็นคำตอบบางอย่างให้กับการทำงานของผมในวงการหนังอันโหดร้ายไปด้วยเช่นกัน , ต้องให้เด็กมันบอกว่ะ คิดเองไม่ได้ 555
เช่นเดียวกับอีกหลายๆคน คือถ่ายหนังเสร็จ ก็เจอน้อยเหลือเกิน มีแอบมาโผล่ตอนข้าพเจ้าทำ live เมื่อท้ายปีนิดหน่อย เห็นอีกทีก็เป็นเซ็นเตอร์ไปละ คิดว่าต่อให้เป็นเพลงรองคงไม่ได้เป็นปัญหาอะไรซัทฯ รู้สึกดีใจแทนมากจริงๆ , ไอ้เด็กที่มันตอบสัมภาษณ์ด้วยสำเนียงเหน่อๆแบบนั้นในวันนั้น ที่มันเจอเรื่องนั้นนี้มาหลายปี วันนี้มันได้อันนี้แล้วว่ะ ดีๆ
ขออภัยที่หนังมันจบไปตั้งนานแล้ว ก็ยังโพสท์ถึงแต่ละคนอยู่เรื่อยๆ มันเหมือนตัวละครในหนังยังดำเนินชีวิตไป และเราก็รู้สึกผูกพันกับคนเหล่านั้น ก็ได้ไม่ได้จากที่เรายังคงโพสท์ทำร้ายซันนี่ไปเรื่อยๆ 555 , เด็กๆกลุ่มนี้ก็เหมือนเป็นทั้งน้องเป็นทั้งเพื่อนร่วมอาชีพ ที่บังเอิญได้ทำงานด้วยกันครึ่งปี เจอกันอีกทีเราก็อยากทักทายเป็นธรรมดา , ก็มันน้องน่ะนะ
#girlsdontcry
Satchan BNK48
พี่ชายผู้อบอุ่นพูดถึงซัทจัง
เอาจริงๆตอนทำ gdc หนึ่งในคนที่มีเวลาคุยด้วยเยอะที่สุดคนนึงคือนายซัทจัง เนื่องจากแม้ว่าเราจะยืนอยู่เฉยๆหรือกำลังถ่ายอะไรสำคัญๆอยู่ ซัทจังก็จะเดินมาชวนคุยอยู่ดี โนแคร์ 5555 ซึ่งจริงๆแล้วก็ดี เพราะทำให้รู้สึกไม่เดียวดายจนเกินไป แต่ในขณะเดียวกันก็แบบว่า ซัทจังแป๊บนะ พี่ถ่ายอยู่ เสียงมันเข้า 555
ตอนสัมภาษณ์ นายซัทจังก็เป็นหนึ่ง one of the toughest girls ระหว่างสัมภาษณ์ ซัทจังเป็นคนเดียวที่ผมต้องมีการขอเบรคสัมแป๊บนึง เพราะกูเครียด 555 ในขณะที่นายซัทจังก็ยังคงเล่าความฮาร์ดคอร์ต่างๆด้วยท่าทียิ้มแย้ม / มีคนบอกว่าซัทจังไม่ร้องไห้แน่นอน และเขาก็ไม่ได้ร้องจริงๆ , สิ่งที่ซัทจังพูดตอนสัมภาษณ์ต่างๆที่ไม่ได้อยู่ในหนัง หลายๆอันมันเหมือนคนบียอนด์ไปแล้วจริงๆ คือ ที่เขาบอกอยู่อันดับไหนก็ได้ (ซัทจังผ่านมาทุกโซนแล้วทั้งบน กลาง ท้าย) เรารู้สึกว่ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ และมันไม่ใช่เพราะว่าน้องมันเด็ก มันไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก แต่ซัทจังมันเหมือนพูดด้วยความเข้าใจสิ่งนั้นจริงๆ มันผ่านอะไรมาเยอะแยะจริงๆ (ถึงบอกว่าเป็นเด็กเป็นผู้ใหญ่ไม่เกี่ยวกับเลขอายุ) , คำตอบของซัทจังเลยได้มาอยู่ในพาร์ทท้ายๆที่เหมือนจะเป็นบทสรุปของ gdc ไปด้วย สิ่งที่นายซัทฯตอบนั้น เหมือนเป็นคำตอบบางอย่างให้กับการทำงานของผมในวงการหนังอันโหดร้ายไปด้วยเช่นกัน , ต้องให้เด็กมันบอกว่ะ คิดเองไม่ได้ 555
เช่นเดียวกับอีกหลายๆคน คือถ่ายหนังเสร็จ ก็เจอน้อยเหลือเกิน มีแอบมาโผล่ตอนข้าพเจ้าทำ live เมื่อท้ายปีนิดหน่อย เห็นอีกทีก็เป็นเซ็นเตอร์ไปละ คิดว่าต่อให้เป็นเพลงรองคงไม่ได้เป็นปัญหาอะไรซัทฯ รู้สึกดีใจแทนมากจริงๆ , ไอ้เด็กที่มันตอบสัมภาษณ์ด้วยสำเนียงเหน่อๆแบบนั้นในวันนั้น ที่มันเจอเรื่องนั้นนี้มาหลายปี วันนี้มันได้อันนี้แล้วว่ะ ดีๆ
ขออภัยที่หนังมันจบไปตั้งนานแล้ว ก็ยังโพสท์ถึงแต่ละคนอยู่เรื่อยๆ มันเหมือนตัวละครในหนังยังดำเนินชีวิตไป และเราก็รู้สึกผูกพันกับคนเหล่านั้น ก็ได้ไม่ได้จากที่เรายังคงโพสท์ทำร้ายซันนี่ไปเรื่อยๆ 555 , เด็กๆกลุ่มนี้ก็เหมือนเป็นทั้งน้องเป็นทั้งเพื่อนร่วมอาชีพ ที่บังเอิญได้ทำงานด้วยกันครึ่งปี เจอกันอีกทีเราก็อยากทักทายเป็นธรรมดา , ก็มันน้องน่ะนะ
#girlsdontcry
Satchan BNK48