เหมือนถูกทำลายความฝันทั้งที่ยังไม่เริ่ม

ถ้าถามคำถามเด็กอายุ15ว่าอยากเป็นอะไรคงมีมากโขแต่สำหรับฉันการที่แค่ขอเรียนบัลเล่ห์ในวัย15กลับโดนปฎิเสธเพียงเพราะอายุ15นี่มันใช่เหตุผลที่ดีแน่หรือย้อนกลับไปวัย7ขวบหรือก่อน7ขวบฉันชอบทำในสิ่งนี้ด้วยใจรักและชื่นชอบในการแสดงออกแต่การที่ถูกปฎิเสธเพียงเพราะคิดว่าอายุมากขึ้นหรือคิดแค่ว่าทำไปเพราะเลียนแบบคนอื่นแสดงถึงมาตรฐานการคิดที่ไม่มีเหตุมีผลของผู้ใหญ่ในการเข้าใจหัวอกของเด็กเพียงเพราะไม่เคยทำหรือไม่เคยที่จะทำให้เห็นไม่ใช่ว่าทำไม่ได้แต่เพียงเพราะเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นของผู้ใหญ่แสดงถึงความคิดที่ว่าเด็กทำเพราะอวดเก่งและไม่โทษเด็กที่ไม่ทำอย่างนู่นอย่างนี้แต่กลับไม่โทษตนเองว่าที่เขาทำไม่ได้ไม่กล้าเพราะใครไม่ส่งเสริมในสิ่งที่ทำแล้วมีประโยชน์ในการใช้ชีวิตในการกล้าแสดงออกที่ได้ทำในช่วงเฉพาะเวลาที่ให้ทำเพียงเท่านั้นจำกัดความคิดเพียงแต่ในกรอบที่ตนสร้างขึ้นเพียงเท่านี้ก็แสดงเป็นรูปธรรมได้แล้วว่าแม้แต่ความคิดของผู้ใหญ่ก็ไม่พัฒนาอยู่แต่ในกรอบเดิมที่ตนสร้างเพื่อกักขังความคิดของผู้อื่นไม่ให้มีความคิกเห็นอย่างนี้เด็กที่ไหนจะกล้าบอกกับผู้ปกครองว่าอยากที่จะเรียนรู้หรือทำอะไรเพราะอย่างไรก็จะคิดแต่ว่าจะโดนแต่ปฎิเสธTT