ขอเล่าตั้งแต่เริ่มต้นเลยนครับ คือตั้งแต่จำความได้เราก็อยู่กับแม่มาตลอด คือ แม่เราอย่ากับพ่อ แล้ว หลังจากที่แม่เซ็นใบหย่าแม่ก็เอาเรามาเลี้ยง โดยไม่ให้ ผู้เป็นพ่อมายุ่งเกี่ยวใดๆทั่งสิ้น มีใบลงบันทึกว่า ห้ามมายุ่งเกี่ยวกับลูก คือ เรา โดยเราย้ายไปอยู่ที่บ้านของ อาม่า (แม่เป็นเชื้อสายจีน) ตั้งแต่จำความได้เราก็ มีพี่ชายแม่เราเรียกว่าอากู๋ พี่สาวแม่ (อาอี้) หลังจากนั่นไม่นาน แม่เราก็มีแฟนใหม่ นั่นคือพ่อเลี่ยงเรานั่นเอง เราอยู่ในบ้านคนเดียวไม่นานก็มีน้องต่างพ่อ 1 คน ตอนนั้นเราอายุ ประมาณ 11 ขวบ หลังจากนั้นเราถูกสั่งให้เลี้ยงน้อง ดูแลน้อง โดยที่พ่อเลี้ยงและแม่ต้องออก ไปทำงาน และต้องเอาเราไป ฝากไว้กับอาม่า โดยอาม่าเป็นคนปากจัด มากๆ (อาม่าพูดไทยได้นิดหน่อย ส่วนใหญ่จะพูดจีนแต้จิ๋ว) ชอบด่า และกู๋เราก็ขี้เมา พอเราขึ้น ม.2 พ่อเลี้ยงแม่ก็ย้ายเรามาอยู่ ที่บ้านอาม่าและพ่อเลี้ยงของเรา มีครั้งนึงกู๋ก็มาตีเราที่หัวเอา เก้าอี้เขวี้ยงใส่เรา ตอนนั้นเรากลัวมาก เราต้องอยู่ในสภาพนี้ตั้งแต่ ม.2 จนถึง ปวส ปี 1 ประมาณ 5 6 ปี พอขึ้น ปวส. ปี 2 เราได้รับโทรศัพท์ จาก ป้า (พี่สาวของพ่อ เป็น ฝาแฝด) ว่าพ่อป่วยเป็นโรค อาการทางประสาท ซึ่งเรามารู้ทีหลังว่าพ่อเข้ารับการรักษาตั้งนานมากแล้ว โดยต้องกินยาทุกวัน โดยเราตอนนั้นรู้สึกดีใจมาก ที่จะได้มาอยู่กับพ่อ แต่พ่อก็อาการหนักขึ้นเรื่อยๆ มี 1 ครั้งที่อาลวาด พังบ้านหมดเลย ตอนนั้นเรารู้สึกว่า ตัวเองต้องมาเหนื่อยอะไรขนาดนี้แถมตอนนั้นยังต้อง ทำโปรเจคจบ ปวส. ตอนเรียน ปวส.เราก็มีไปทำงานบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นโรงแรม พอขึ้นมหาลัยเรา แม่บอกว่าให้เรียน ต่อ อีก 2 ปี จะเรียน 4 ปี (ตอนนั้นเรายังไม่แน่ใจกับตัวเองว่าอยากทำงานอะไรกันแน่) ที่เพราะเราเลือกเรียน ใหม่ เพราะเราอยากเรียน สายภาษา โรงแรม ท่องเที่ยว ทำนองนี้ ครับ เพราะว่าเราอยู่กับอาม่าต้องพูดแต้จิ๋ว ตลอด คิดว่าคงจะชอบครับ ซึ่งถ้าจบ ปวส. มา ไม่สามารถเรียนต่อ 2 ปี หรือ 2 ปีครึ่งได้ ท่านก็ไม่ยอม เราเลยเรียน ม. แห่ง หนึ่งย่าน รังสิต - นครนายก แน่นอนต้องไปอยู่หอพัก ตอนเรียนเรากลับบ้านทุก อาทิตย์ เพราะคถ. พ่อมากๆ พอเราไกล้จะจบ ทำ ทีสิสจบ เราได้ยินข่าวร้าย คือ พ่อเราเสีย เราเสียใจมาก งานทีสิส ที่ต้องทำก็ต้องทำให้เสร็จ เพื่อจะขึ้นทะเบียนเรียนจบ พอเราเรียนจบ เรารู้ตัวว่าอยากเป็น สจ๊วต เราเลยอยากเรียนภาษา แต่ ก็ไม่มีเวลามาก ที่จะไปเรียน (แม่เราให้เรากู้เรียน ตั้งแต่ ปวช. ปี 2) รู้สึกว่าเราโดนบังคับมาโดยตลอด และต้องมานั่งใช้หนี้ กยศ. ตอนนี้เราอยากจะบวชให้พ่อที่ล่วงลับไปแล้ว กับแม่ แม่เราท่านก็ดู นิ่งเฉยๆ เหมือนกับไม่ยอมให้ไปบวช เราเคยบอกกับแม่ว่า อยากจะบวชไม่สึก ไปเลย เพราะที่งานที่เราทำตอนนี้มันก็ไม่ใช่ตัวเรา เราอยากบวชสักครั้ง เพราะเราไม่เคยลืมอดีต ที่ผ่านมาได้เลย

จะทำยังไงดีครับ