เริ่มจากตอนที่อยู่ประมาณป.3-5 เวลารถตู้มาส่งกลับบ้านตอนเย็นพอลงรถตู้เราจะได้ยินเสียงเหมือนสัญญาณบ้างคือ เหมือนเวลาเราเปิดทีวีที่มันเครื่องเก่าแล้วเราเปิดทีวีมันจะมีเสียงฟึบ ละมันจะเหมือนมีเสียงสัญญาณอื้อๆก่อนภาพจะขึ้น เราก็คิดว่ามันปกติแสดงว่าแม่ต้องเปิดทีวีแน่นอนแต่ทีวีที่บ้านเป็นรุ่นใหม่จอแบนละเราคืออยู่ตรงรั้วนอกบ้านเพราะเพิ่งลงจากรถนักเรียนจนมันได้ยินมาเรื่อยๆแต่ไม่กล้าที่จะบอกใคร เพราะแม่เป็นคนที่ไม่เชื่ออะไรที่เขาคิดว่ามันไร้สาระจนครอบครัวแยกกันไปมะนเครียดมากจนย้ายบ้านละเสียงนั้นมันหายไปนานมากจนม.2-ม.3เสียงมันกลับมาแบบครึ่งปีครั้งนึงจนตอนนี้ม.ปลายแล้วมันก็ไม่เกิดขึ้นอีก
แต่อีกอย่างนึงคือ เราเป็นบ่อยอยู่เป็นบ้างไม่เป็นบ้างคือก่อนนอนเคลิ้มๆละจะมีเสียงคนพูดเสียงดังมากๆจนตื่นแบบดังกระหึ่มเลยเป็นเสียงคนพูดอะไรบางอย่างแต่ดังมาก แบบสมมุติ เห้ยยยก็เห้ยคำเดียวแบบดังมากบางทีก็เป็นเสียงเหมือนคล้ายจะกรี๊ดแต่ก็ไม่ใช่แต่ดังเมื่อประมาณเดือนที่แล้วเป็นอยู่แต่ตอนนี้มันหายไป
และอีกอย่างสับสนกับความคิดตัวเองเหมือนทำนองความคิดด้านลบค่ะ คือแบบอย่างเช่นเราเห็นวีดีโอในเฟสเป็นคนน่าสงสารใจสงสารแต่อยู่ในหัวก็คิดเป็นเสียงขึ้นมาว่า สมควรแล้วแหละอีด*ก และหัวเราก็คิดขึ้นมาเป็นเสียงว่าไม่ใช่ละเราจะไปว่าเขาไม่ได้และตั้งสติเหมือนพยายามต้านความคิดแบบนี้คือเราอะไม่ได้คิดแบบนี้แต่อยู่ดีดีหัวมันก็คิดออกมาละเราก็จะคิดต้านความคิดที่คิดออกมาแต่อันนี้เป็นนานๆครั้งเลยค่ะ
อยากรู้ว่ามันเป็นอะไรรึเปล่าคะ
ใครเคยได้ยินเสียงในหัวบ้างไหมคะ มันแย่มากไหม?
แต่อีกอย่างนึงคือ เราเป็นบ่อยอยู่เป็นบ้างไม่เป็นบ้างคือก่อนนอนเคลิ้มๆละจะมีเสียงคนพูดเสียงดังมากๆจนตื่นแบบดังกระหึ่มเลยเป็นเสียงคนพูดอะไรบางอย่างแต่ดังมาก แบบสมมุติ เห้ยยยก็เห้ยคำเดียวแบบดังมากบางทีก็เป็นเสียงเหมือนคล้ายจะกรี๊ดแต่ก็ไม่ใช่แต่ดังเมื่อประมาณเดือนที่แล้วเป็นอยู่แต่ตอนนี้มันหายไป
และอีกอย่างสับสนกับความคิดตัวเองเหมือนทำนองความคิดด้านลบค่ะ คือแบบอย่างเช่นเราเห็นวีดีโอในเฟสเป็นคนน่าสงสารใจสงสารแต่อยู่ในหัวก็คิดเป็นเสียงขึ้นมาว่า สมควรแล้วแหละอีด*ก และหัวเราก็คิดขึ้นมาเป็นเสียงว่าไม่ใช่ละเราจะไปว่าเขาไม่ได้และตั้งสติเหมือนพยายามต้านความคิดแบบนี้คือเราอะไม่ได้คิดแบบนี้แต่อยู่ดีดีหัวมันก็คิดออกมาละเราก็จะคิดต้านความคิดที่คิดออกมาแต่อันนี้เป็นนานๆครั้งเลยค่ะ
อยากรู้ว่ามันเป็นอะไรรึเปล่าคะ