นี่ประเทศเราเหลื่อมล้ำจริง หรือ เขาบอกว่าเราไม่เท่ากัน?

นักการตลาดอยากขายของ : ต้องใช้สินค้าเขาแล้วเราจะดูดีดูประสบความสำเร็จ ดูมีคุณค่า ถ้าไม่ใช้ไม่มีจะดู จน ดูไม่ทีความสุข

นักการเมืองอยากให้เลือกเขา: ล้างสมองเราว่า ประเทศเราแย่ล้าหลัง ไม่เท่าเทียม ไม่มีความสุข และ จน เพราะใครคนหนึ่ง ต้องเลือกเขา แล้วประเทศถึงจะสากลเท่าเทียม เลิกจน

เราจนจริงรึปล่า? เราไม่มีความสุขจริงรึเปล่า? เราขายของไม่ได้ เพราะใครคนหนึ่งรึเปล่า รึเราสู้คู่แข่งไม่ได้?

45-50 ปีก่อน ยุค เจ้ย้อย บางบ้านข้าวยังไม่พอจะกิน จักรยานยังยากจะมี ขายข้าวที ถึงมีเงินซื้อเกลือซื้อน้ำปลา

มาวันนี้ ทุกบ้านแม้กระทั่งตามชนบท มีรถ ทั้งกระบะ คันละเกือบล้าน มอเตอร์ไซด์คันละหลายหมื่น บ้านละหลายคัน ของกินเหลือทิ้งขว้าง เพราะต้องลดความอ้วน

จะไปไหนก็ไปได้ จะเที่ยวญี่ปุ่น เกาหลี ยุโรป หรือกินกาแฟแก้วละร้อย ก็ได้ ชิวมากก

มีอิสระในการทำอาชีพ จะขายอะไรก็ได้ง่ายๆ ไม่เหมือนยุโรป ต้องไปสอบก่อน ถึงจะเปิดร้านลวงได้

เราจนจริง หรือ เราทุกข์เพราะรวยได้ไม่เท่าคนอื่น?
เราค้าขายรำบาคเพราะ คนไม่มีเงิน หรือ คนอยากเป็นเถ้าแก่มากกว่าลูกจ้าง?