สวัสดีค่ะ เราอายุ 27 ปีนะ
นี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ
จริงๆ เคยเข้ามาอ่านหลายๆกระทู้ในพันทิปนะคะ
ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องความรัก ก็ไม่คิดเหมือนกันค่ะ
ว่าวันนี้ จะเป็นคนมาตั้งกระทู้เอง ^^
แต่ไม่รู้จะปรึกษาใคร เคยปรึกษาแล้วนะคะ ก็รู้สึกว่าเราเอาความทุกข์ไปให้เขาน่ะ ก็เกรงใจคนรับฟังค่ะ และขอเลือกที่จะมาตั้งกระทู้ขอความเห็น ขอคำปรึกษาตรงนี้นะคะ
>>> เข้าเรื่องเลยนะคะ ขอเล่าตั้งแต่แรกที่เราได้มาคบกับเขาเลยนะ อาจจะยาวหน่อยนะคะ
เราคบกับแฟนมา 7 ปีกว่าๆ แล้ว คบมาตั้งแต่มหาลัย จนตอนนี้เราทำงานได้ 4 ปีครึ่ง เขาเป็นรุ่นพี่เราปีนึง เป็นพี่ที่มหาลัย เรารู้จักเขาได้ เพราะ เฟสบุค โดยเขาเป็นคน Add มาหา เราก็คุยกันและนัดเจอกัน ก็คบกันเรื่อยมา
คือต้องบอกว่า เขาเป็นคนเฉยๆ ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออกว่ารักเรา คำว่า "รัก" หรือ "คิดถึง" แทบไม่พูดเลย นับครั้งได้อ่ะ คือเขาเป็นคนง่ายๆ ไม่โรแมนติก วาเลนไทน์ดอกไม้ไม่มี ไม่เคยเซอร์ไพร์สวันเกิด แต่ถ้าอยากได้อะไร และไม่แพงมากไป เขามีตัง เขาก็จะซื้อให้นะ
เราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่ เขาเป็นคนขับพาไปเที่ยว แต่ก็เป็นจังหวัดใกล้ๆ ราชบุรี กาญจนบุรี เพชรบูรณ์ แต่พอหลังๆมา เขาป่วย ป่วยเป็นไวรัสตับอักเสบเอ ทำให้เขาตัวเหลืองตาเหลือง ไม่สบาย นอนไม่ค่อยหลับ จะคันที่ผิวหนังมาก ตั้งแต่เขาป่วยมา เราก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกัน
ลืมบอกไป! เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ เราทำงานพักอยู่กับญาติ ส่วนเขาทำงานที่ต้องออกต่างจังหวัด ตอนแรก ก็ยังไม่ไกล ไม่รู้สึกห่างกันมาก เพราะออกตจว.แถวภาคกลาง ยังได้เจอกันเดือนละ 2 ครั้ง แต่พอเขาย้ายไปวิ่งภาคตะวันออก เริ่มไกลกัน ด้วยระยะทาง ทีนี้เราได้เจอเขาแค่เดือนละครั้ง ได้เจอตอน เขามาเข้าออฟฟิต ออฟฟิตเขาอยู่จังหวัดเดียวกันกับที่เราทำงาน
เล่าต่อจากที่เขาป่วย! ตอนแรก หมอยังวินิจฉัยระบุสาเหตุไม่ได้ว่าเขาป่วยเป็นโรคอะไร? หมอก็นัดทำอัลตราซาวน์ช่องท้อง เห็นความผิดปกติว่าเขาตับโต ก็ให้ยา และรักษาตามอาการ และก็ยังไม่ดีขึ้น หมอจึงนัดทำCT Scan และหมอก็บอกว่าเขาเป็นไวรัสตับอักเสบเอ หมอให้เลือกกินอาหารที่ปรุงสุก สะอาด งดเหล้า ให้นอนพักผ่อนเยอะๆ
ในช่วงที่เขาป่วยเขาจะหงุดหงิดใส่เรามาก(ผ่านโทรศัพท์) ไม่ค่อยอยากคุยกับเราอ่ะ เขาบอกว่า เขาคัน ทำให้เขานอนไม่หลับ เลยหงุดหงิด ช่วงนี้แหละ เขาไม่ค่อยใส่ใจเรา ไม่ค่อยไลน์หา ไม่ค่อยโทร มีโอกาสเจอ แต่ก็ไม่ค่อยอยากมาเจอ จนคนใกล้ตัวเขาคุยกับเรา บอกว่าเขามีคนอื่นรึป่าว ไกลกันด้วย อะไรงี้
เราก็ระแวงเหมือนกัน แต่ก็ร้องไห้บ่อยๆ น้อยใจที่เขาเฉยชา ไม่ใส่ใจ มีคนแนะนำให้เราเลิก แต่เรารักเขามากอ่ะ เราเลิกไม่ได้ และเขาก็ป่วยอยู่ด้วย แต่เขาไม่ชอบให้เราไปหาหมอกับเขานะ เราเคยขอจะลางานไปเป็นเพื่อนหาหมอ โดนว่า จะลาไปทำไม เสียงาน และเขาไปหาคนเดียวได้ พอเราเซ้าซี้มากๆ โดนว่า อย่าเยอะ...น่ารำคาญ
เราร้องไห้เลย คือเราเป็นห่วงเขามาก อยากไปฟังคุณหมอบอกผลการตรวจ อยากไปให้กำลังใจ อยากอยู่ข้างๆ แต่เหมือนเขาไม่ต้องการอ่ะ เราก็คบเขามา ทน ร้องไห้บ้าง อะไรบ้าง ใจเราก็อยากรอดูว่า ถ้าเขาหายป่วย อาการรำคาญ หงุดหงิดใส่เราจะหายไหม?
จนมาสักพักนึง หลายเดือนต่อมา เขาเริ่มอาการดีขึ้น เริ่มไม่หงุดหงิดใส่เรา หายตัวเหลือง ตาเหลือง เริ่มนอนหลับและค่อยๆ แข็งแรงขึ้นมา เขาก็ยังงดเหล้า เพราะตับเขาไม่ดี ยังไม่ควรกิน
แต่สักพักนึง เขาก็กลับมากินบ้าง ด้วยงานของเขาที่ต้องคุยงานกับทีม ต้องพบปะลูกค้า เขาบอกกับเราว่า มันก็ต้องกินบ้าง มันเลี่ยงไม่ได้ เรานี่เครียดนะ เป็นห่วง เราก็กลัวเขาเป็นอะไร กลัวเขาเข้ารพ. หรือป่วยหนักอ่ะ แต่ก็ได้แต่ห่วงและบอกเขาทางโทรศัพท์ให้รักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองดีๆ พอเราพูดเยอะ เขาก็บอกว่าเราบ่นเขา เขารู้ตัวเองหรอกว่า กินได้แค่ไหน? เราน้ำตาตก T T
เราก็คิดอยากเดินออกมาจากชีวิตเขานะ เราคบแล้วเราห่วง เราเหนื่อยใจนะ ไม่สบายใจ และเราก็ทำอะไรไม่ได้เลย แต่มันก็ยากมากๆ เราทั้งผูกพันธ์ รักเขามาก เเละเหมือนเขาก็เป็นส่วนนึงของชีวิตเราไปแล้ว
เราเคยคุยกับเขาเรื่องแต่งงานนะ เขาก็บอกว่า เขาภาระเยอะ ตอนนั้นบอกต้องช่วยส่งน้องเรียนมหาลัย และเขาก็อยากปลูกบ้านให้แม่ก่อน อยากบวชก่อน สักอายุ 30 ไปแล้วค่อยแต่ง อยากแต่งตอนพร้อม
เราก็พยายามเข้าใจนะ จะคอย แต่อีกใจก็แอบกลัวๆนะ ว่าเราจะไม่ได้แต่ง เพราะดูแล้วเขายังไม่ได้อยากใช้ชีวิตคู่กับเรา เขายังอยากใช้ชีวิตของเขา และเขาก็ไม่ได้กำหนดเวลาจริงจังอ่ะ ว่าจะแต่งงานกันปีไหน หรือมาทาบทาม มาคุย มาหมั้นอะไร
มันทำให้เรารู้สึกไม่มั่นคง มันเหมือนเป็นการรอที่ไร้จุดหมาย และเราเป็นผู้หญิงไง เดี๋ยวอีก 3 ปี เราก็จะ 30 แล้วอ่ะ และที่สำคัญเราไม่ชอบให้เขากินเหล้า ทั้งๆที่เขาก็ยังไม่หายดีเต็มร้อย (ถึงจะบอกว่าอยากกินบ้าง และเพราะงาน)
เราเลยอยากถามว่า เราควรทำยังไง ควรหยุดแค่นี้ หรือคบเขาต่อ แล้วรอต่อไป
ถ้าคุณรักใครคนนึงมากๆ คบมา 7 ปีกว่า กำลังเข้าสู่ปีที่ 8 แต่ดูแล้ว ความรักไม่มีทางจะไปต่อเลย คุณจะฝืนคบต่อหรือพอแค่นี้
นี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ
จริงๆ เคยเข้ามาอ่านหลายๆกระทู้ในพันทิปนะคะ
ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องความรัก ก็ไม่คิดเหมือนกันค่ะ
ว่าวันนี้ จะเป็นคนมาตั้งกระทู้เอง ^^
แต่ไม่รู้จะปรึกษาใคร เคยปรึกษาแล้วนะคะ ก็รู้สึกว่าเราเอาความทุกข์ไปให้เขาน่ะ ก็เกรงใจคนรับฟังค่ะ และขอเลือกที่จะมาตั้งกระทู้ขอความเห็น ขอคำปรึกษาตรงนี้นะคะ
>>> เข้าเรื่องเลยนะคะ ขอเล่าตั้งแต่แรกที่เราได้มาคบกับเขาเลยนะ อาจจะยาวหน่อยนะคะ
เราคบกับแฟนมา 7 ปีกว่าๆ แล้ว คบมาตั้งแต่มหาลัย จนตอนนี้เราทำงานได้ 4 ปีครึ่ง เขาเป็นรุ่นพี่เราปีนึง เป็นพี่ที่มหาลัย เรารู้จักเขาได้ เพราะ เฟสบุค โดยเขาเป็นคน Add มาหา เราก็คุยกันและนัดเจอกัน ก็คบกันเรื่อยมา
คือต้องบอกว่า เขาเป็นคนเฉยๆ ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออกว่ารักเรา คำว่า "รัก" หรือ "คิดถึง" แทบไม่พูดเลย นับครั้งได้อ่ะ คือเขาเป็นคนง่ายๆ ไม่โรแมนติก วาเลนไทน์ดอกไม้ไม่มี ไม่เคยเซอร์ไพร์สวันเกิด แต่ถ้าอยากได้อะไร และไม่แพงมากไป เขามีตัง เขาก็จะซื้อให้นะ
เราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่ เขาเป็นคนขับพาไปเที่ยว แต่ก็เป็นจังหวัดใกล้ๆ ราชบุรี กาญจนบุรี เพชรบูรณ์ แต่พอหลังๆมา เขาป่วย ป่วยเป็นไวรัสตับอักเสบเอ ทำให้เขาตัวเหลืองตาเหลือง ไม่สบาย นอนไม่ค่อยหลับ จะคันที่ผิวหนังมาก ตั้งแต่เขาป่วยมา เราก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกัน
ลืมบอกไป! เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ เราทำงานพักอยู่กับญาติ ส่วนเขาทำงานที่ต้องออกต่างจังหวัด ตอนแรก ก็ยังไม่ไกล ไม่รู้สึกห่างกันมาก เพราะออกตจว.แถวภาคกลาง ยังได้เจอกันเดือนละ 2 ครั้ง แต่พอเขาย้ายไปวิ่งภาคตะวันออก เริ่มไกลกัน ด้วยระยะทาง ทีนี้เราได้เจอเขาแค่เดือนละครั้ง ได้เจอตอน เขามาเข้าออฟฟิต ออฟฟิตเขาอยู่จังหวัดเดียวกันกับที่เราทำงาน
เล่าต่อจากที่เขาป่วย! ตอนแรก หมอยังวินิจฉัยระบุสาเหตุไม่ได้ว่าเขาป่วยเป็นโรคอะไร? หมอก็นัดทำอัลตราซาวน์ช่องท้อง เห็นความผิดปกติว่าเขาตับโต ก็ให้ยา และรักษาตามอาการ และก็ยังไม่ดีขึ้น หมอจึงนัดทำCT Scan และหมอก็บอกว่าเขาเป็นไวรัสตับอักเสบเอ หมอให้เลือกกินอาหารที่ปรุงสุก สะอาด งดเหล้า ให้นอนพักผ่อนเยอะๆ
ในช่วงที่เขาป่วยเขาจะหงุดหงิดใส่เรามาก(ผ่านโทรศัพท์) ไม่ค่อยอยากคุยกับเราอ่ะ เขาบอกว่า เขาคัน ทำให้เขานอนไม่หลับ เลยหงุดหงิด ช่วงนี้แหละ เขาไม่ค่อยใส่ใจเรา ไม่ค่อยไลน์หา ไม่ค่อยโทร มีโอกาสเจอ แต่ก็ไม่ค่อยอยากมาเจอ จนคนใกล้ตัวเขาคุยกับเรา บอกว่าเขามีคนอื่นรึป่าว ไกลกันด้วย อะไรงี้
เราก็ระแวงเหมือนกัน แต่ก็ร้องไห้บ่อยๆ น้อยใจที่เขาเฉยชา ไม่ใส่ใจ มีคนแนะนำให้เราเลิก แต่เรารักเขามากอ่ะ เราเลิกไม่ได้ และเขาก็ป่วยอยู่ด้วย แต่เขาไม่ชอบให้เราไปหาหมอกับเขานะ เราเคยขอจะลางานไปเป็นเพื่อนหาหมอ โดนว่า จะลาไปทำไม เสียงาน และเขาไปหาคนเดียวได้ พอเราเซ้าซี้มากๆ โดนว่า อย่าเยอะ...น่ารำคาญ
เราร้องไห้เลย คือเราเป็นห่วงเขามาก อยากไปฟังคุณหมอบอกผลการตรวจ อยากไปให้กำลังใจ อยากอยู่ข้างๆ แต่เหมือนเขาไม่ต้องการอ่ะ เราก็คบเขามา ทน ร้องไห้บ้าง อะไรบ้าง ใจเราก็อยากรอดูว่า ถ้าเขาหายป่วย อาการรำคาญ หงุดหงิดใส่เราจะหายไหม?
จนมาสักพักนึง หลายเดือนต่อมา เขาเริ่มอาการดีขึ้น เริ่มไม่หงุดหงิดใส่เรา หายตัวเหลือง ตาเหลือง เริ่มนอนหลับและค่อยๆ แข็งแรงขึ้นมา เขาก็ยังงดเหล้า เพราะตับเขาไม่ดี ยังไม่ควรกิน
แต่สักพักนึง เขาก็กลับมากินบ้าง ด้วยงานของเขาที่ต้องคุยงานกับทีม ต้องพบปะลูกค้า เขาบอกกับเราว่า มันก็ต้องกินบ้าง มันเลี่ยงไม่ได้ เรานี่เครียดนะ เป็นห่วง เราก็กลัวเขาเป็นอะไร กลัวเขาเข้ารพ. หรือป่วยหนักอ่ะ แต่ก็ได้แต่ห่วงและบอกเขาทางโทรศัพท์ให้รักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองดีๆ พอเราพูดเยอะ เขาก็บอกว่าเราบ่นเขา เขารู้ตัวเองหรอกว่า กินได้แค่ไหน? เราน้ำตาตก T T
เราก็คิดอยากเดินออกมาจากชีวิตเขานะ เราคบแล้วเราห่วง เราเหนื่อยใจนะ ไม่สบายใจ และเราก็ทำอะไรไม่ได้เลย แต่มันก็ยากมากๆ เราทั้งผูกพันธ์ รักเขามาก เเละเหมือนเขาก็เป็นส่วนนึงของชีวิตเราไปแล้ว
เราเคยคุยกับเขาเรื่องแต่งงานนะ เขาก็บอกว่า เขาภาระเยอะ ตอนนั้นบอกต้องช่วยส่งน้องเรียนมหาลัย และเขาก็อยากปลูกบ้านให้แม่ก่อน อยากบวชก่อน สักอายุ 30 ไปแล้วค่อยแต่ง อยากแต่งตอนพร้อม
เราก็พยายามเข้าใจนะ จะคอย แต่อีกใจก็แอบกลัวๆนะ ว่าเราจะไม่ได้แต่ง เพราะดูแล้วเขายังไม่ได้อยากใช้ชีวิตคู่กับเรา เขายังอยากใช้ชีวิตของเขา และเขาก็ไม่ได้กำหนดเวลาจริงจังอ่ะ ว่าจะแต่งงานกันปีไหน หรือมาทาบทาม มาคุย มาหมั้นอะไร
มันทำให้เรารู้สึกไม่มั่นคง มันเหมือนเป็นการรอที่ไร้จุดหมาย และเราเป็นผู้หญิงไง เดี๋ยวอีก 3 ปี เราก็จะ 30 แล้วอ่ะ และที่สำคัญเราไม่ชอบให้เขากินเหล้า ทั้งๆที่เขาก็ยังไม่หายดีเต็มร้อย (ถึงจะบอกว่าอยากกินบ้าง และเพราะงาน)
เราเลยอยากถามว่า เราควรทำยังไง ควรหยุดแค่นี้ หรือคบเขาต่อ แล้วรอต่อไป