หากเหตุการณ์​นี้​เกิดขึ้น​กับ​คุณ​ จะมี​วิธี​รับมือ​กับ​สถานการณ์​นี้​ยัง​ไง?

เหตุการณ์​ที่เกิดขึ้น​นี้​ เป็นเหตุการณ์​ที่เกิดขึ้นกับเรา​ ซึ่งตอนนั้นยังเป็นเด็กน้อยมากๆ​ ตอนนี้เราก็มีวุฒิ​ภาวะพอในระดับนึงแล้ว​ เริ่มเรื่องกันที่​ สืบเนื่องมาจากทางบ้านขาดเสาหลักกระทันหัน​ เราต้องเรียนต่ออีกเทอมเดียวจะจบปวช.​ หรือเทียบเท่าม.6​ แม่เราแค่ค้าขาย​ กำไรที่ได้ก็ได้กินใช้จ่ายในแต่ละวัน​ เรายังมีน้องชายอีก1คนที่กำลังจะจบป.6​ เตรียมเข้าม.1​ แม่ก็เลยต้องไปยืมเบี้ยดอกรายวัน​ ก็ถูๆไถๆกันมาเรื่อย​ จนเราจบปวช.​ เราเสียสละให้น้องได้เรียนต่อม.1​ เพร่ะน้องยังเด็ก​ เราเลยหางานทำ  จนได้มาทำที่นึง​ ทำได้เกือบปี​ เราก็คบกับรุ่นพี่คนนึง​ เหตุผล​คือ​ เพราะเค้าขยัน​ มีมารยาท​ มีมารยาทกว่าเราอีก​ ไปมาลาไหว้ตลอด​ คบไปสักพัก​ พี่เค้าขี้หึงมาก​ มีคะแนนถึง100​ ให้90​ หึงในชนิดที่ว่า​ ผช.คนไหนเข้าใกล้ก็หาว่าเป็นผัวเราหมด​ คบกันก็มีแต่ทุกข์​ใจ​ ชอบทำร้ายร่างกายเรา​ มีที่หนักที่สุดที่เคยโดนคือ​ โดนเตะเข้าหน้าอกจนหายใจไม่ออก​ แล้วกระทืบซ้ำๆ​ แล้วไปเอามืด​ หรือดาบอะไรก็ไม่แน่ใจ​ แต่รุ้ว่ายาวมาก​ คล้ายจะเอามาฟันเรา​ แต่ตอนนั้นเราหายใจไม่ออก​ เหมือนจะตาย​ ทรมานมาก​ เรายังจำเหตุการณ์​วันนั้น​ได้​ดี​ เอาๆง่ายๆว่าเกือบตายกันเลยทีเดียว​  ถามถึงเหตุผล​ที่โดนกระทืบ​เพราะเราบอกเลิก​ เราอยู่ด้วยความระแวง​ ไม่รุ้วันไหนมันจะทำร้ายเราอีก​  เรารู้​ ว่าเราไม่มีทางจะเลิกได้ถ้าบอกต่อหน้าหรือบอกไปตรงๆ​ เราต้องถอยออกมาเรื่อยๆ​ เราอ้างว่าเราต้องอยู่กับแม่ไม่ได้ไปไหน​ เพราะแม่ป่วย​ ใช่ตอนนั้นแม่เราป่วยจริงๆ​ แต่ที่ไปไหนไม่ได้เพราะเค้ากักบริเวณ​ ไม่ให้เราไปไหนเลย​ อย่าว่าแต่ไปเที่ยวกับเพื่อนเลย​ เวลาเค้าอารมณ์​ดี​ เราก็พูดตกลงกันเข้าใจ​ เราก็บอกไปว่า​ ถ้าทำร้ายร่างกายเราอีก​ เราจะตัดขาด​ แต่เค้าก็ขู่เรากลับมาว่า​ ก็ลองดู​ กูจะฆ่าให้หมดยกโครตเลย​ กลายเป็นว่าเราไม่กล้าเลิกเลย​ แต่เราก็พยายามถอยทีละนิดๆ​ เราลืมบอกไปเนาะ​ ว่าระหว่างคบมันไถ่เงินเราตลอด​  เราบอกก่อนว่าแต่ละเดือน​ เราต้องเอาตังค์ให้แม่เดือนละ6000-7000  เหลือที่เราก็​ 2000-3000  เราโดนไถตลอด​ จะกินอะไรก็ตังค์เรา​ ตังค์​มันหมดตั้งแต่ต้นเดือน​ จนเราทนไม่ไหว​ ก็ตามที่ยอกว่าเราถอยออกมาทีละนิด​ ยิ่งมันไม่ทำงาน​ เราก็ไม่ไปยุ่งเลย​จนเราท้อง​ มันก็รู้  แต่มันก็ไม่หางานทำเลย​ และ​ นานๆจะไปกับมันสักทีนึงไปก็พูดแต่เรื่องซ้ำเดิมๆ​ จำได้ว่ามันต้องการความอบอุ่น​ มันไม่เคยได้รับความอบอุ่น​ เราก็บอกไปตรงๆแบบไม่กลัวอะไรแล้ว​ ว่าเราไม่ได้รักมัน​ เพราะสิ่งที่มันทำกับเรามา​ ทั้งทำร้าย​ ทั้งขู่​ฆ่า​ ไถเงิน​ ต่างๆนานาๆ​ จนฟางเส้นสุดท้ายของเราขาดไป​ เพราะมันมาทำร้ายร่างกายเราที่ทำงานของเรา​ เพื่อที่จะให้เราไปกับมัน​ แต่เราไม่ยอม​ เพราะเคยยื่นคำขาดไปแล้วว่าถ้าทำอีกก็จะตัดขาด​ ในหัวเราตอนนั้นคิดแค่ว่าเราต้องแจ้งความ​ และมันก็ทำจริงๆ​ ทำทั้งๆที่รู้ว่าเราท้อง​ จนพี่ที่ทำงานมาเห็นแล้วห้าม​ แล้วพาเรากลับบ้าน​ ตั้งแต่นั้นมาเราก็ตัดขาดมัน​ และก่อนจะขาด​ เราก็ได้คุยกับพี่สาวมันแล้ว​ ว่าเราจำเป็นต้องแจ้งความ​ ถ้ามาทำอีกคือเข้าคุกสถานเดียว​ แต่มันก็พยายามจะมาขอโทษเรา​ แต่ก็เราไม่รับคำขอโทษอะไรทั้งนั้น​ เราไม่กล้าบอกแม่เรื่องที่ผ่านมา​ แม่ก็ไม่ถามอะไร​ แต่แกก็เข้าใจ​เรา​ จนมีผช.อีกคนเข้ามา​ พี่เค้านางจีบเรามานานมาก​ เราก็บอกนางตรงๆนะ​ว่า
เรา:ตอนนี้น้องท้องอยู่​ แต่น้องไม่เอาพ่อของลูก​ น้องเลี้ยงคนเดียวได้​ ถ้าพี่รับไม่ได้ก็ไปซะ​
แต่คำที่เราได้ยินกลับมาคือ​ เค้าจะรับเป็นพ่อของลูกเอง​ และจะดูแลให้ดีที่สุด  เราก็คิดนะ​ เราคิดเยอะมาก​ ตอนนี้รับได้​ แล้วต่อไปเค้าจะยังรับได้อยู่ไหม​ แต่เหมือนนางจะรู้​ว่าเราคิดอะไร​ นางพูดขึ้นมาว่า​
พี่เค้า: พี่ไม่มีทางที่จะคิดอะไรเหมือนที่น้องคิด​ เด็กคนนี้เป็นลูกของพี่​ เข้าใจไหม​
เรา: แล้วพ่อแม่ของพี่จะรับได้เหรอ
พี่เค้า: เชื่อใจพี่นะ​
ตั้งแต่นั้นมาเค้าไม่เคยเลยสักครั้งที่จะพูดให้เราเสียใจ​ ทำให้เราเสียใจ​ แม้ว่าเพื่อนๆเค้าจะไม่เห็นด้วยก็ตาม​ แต่ครอบครัว​ของเค้าดีกับเรามากๆ​ เค้ารับลูกเราไปดูแล​ เรากับพี่เค้าช่วยกันทำงาน​ ส่งตังค์ให้ลูกจนถึงทุกวันนี้ครอบครัวนี้ยังน่ารักกับเราเสมอ​ ❤️  ถ่เหตุการณ์​นี้​เกิดขึ้น​กับ​คุณ​ คุณ​จะรับมันยังไง? 
เรารออ่านอยู่นะคะ​ เรารู้ว่าชีวิตแต่ละคนผ่านอะไรกันมามากมาย​ มาละบายผ่านในกระทู้นี้ได้เลยนะคะ