ผมควรทำอย่างไรในหัวผมมันอยากหลับตาแล้ว

ผมอายุเพิ่ง25ปี​เป็นหนี้100, 000ที่ไม่ได้ตั้งตัวดนโกงจากคนไว้ใจเหมือนผมไม่มีที่จะพักพิงไม่มีคนที่หนุนหลังผมเลยผมไม่ได้มีพ่อแม่ตั้งแต่เด็กผมอยู่กับยายผมเติบโตจากการออกเดินทางเพื่อให้ตัวเองได้มีผมพยามทุกทางที่จะทำให้ผมได้มีและดูแลยายกระทั่งผมอายุเข้า24ผมสามารถยื่นกู้ซื้อรถเก๋งได้หนึ่งคันในขนาดนั้นผมได้ทำงานกับบริษัทรถเช่าแห่งหนึ่งในเชียงใหม่เหมือนที่ทำงานผมจะเป็นงานแรกที่เงินเดือนหมื่นกว่าครั้งแรกในชีวิตผมแต่เหมือนทุกอย่างจะดีแล้วกับชีวิตคนจนที่พยามสู้ชีวิตกลับมีเหตุการหนึ่งผมถูกเชิญ​ออกจากงานแบบงงๆและทั้งๆที่ผมกำลังออกรถมาได้ไม่ถึงเดือนปัญหาที่ตามมาก็คือผมจะหาเงินจากไหนไปจ่ายรายเดือนจากนี้ผมไม่ได้จบสูงและจะทำยังไงช่วงเวลากับความมืดแปดด้านของผมเริ่มเกิดขึ้นมีสินค้ารายได้หนึ่งผ่านอินเตอร์เน็ตติดต่อมาบวกกับบอกรายได้ดีในความที่ผมมืดแะไม่มีใครที่จะปรึกษาผมก็เลือกสนใจและจากนนั้นเขาก็ใช้คำพูดโน้มน้าวผมให้ไปทำและให้ผมหาเงินมาลงทุน50, 000ในขณะที่ผมไม่มีเลยเขาชักชวนให้ผมเอารถไปวาง..เงินด้านมืดเขาหลอกผมว่าไม่เกินสามเดือนได้เงินคืนเขาหลอกให้ชีวิตผมพังทั้งๆที่ผมกำลังมืดกับปัญหาเขาหลอกให้ผมไปทำงานกับเขาจนผลมาหนึ่งเดือนผมไม่ได้เงินค่างวดรถผมไม่ได้ส่งผมขอร้องเขาให้เขาช่วยเขาบอกไม่มีเงินให้ช่วยผมมันทำให้ผมมืดบวกขึ้นไปอีกผมจมอยู่แบบนี้หางานทำที่เงินจะพอจ่ายค่ารถและส่งทางบ้านความโชคร้ายเข้ามาเยือนอีกสายตาผมบอดสีผมไม่สามารถทำงานเป็นพนักงานได้อีกตอนนี้ผ่านมาเกือบ4-5เดือนธนาคารตามรถเจ้าาหนี้ที่กู้ต้องการเงินคืนผมหาทางออกยากมากหลายครั้งที่ผมพยามหลับตาแต่ผมคิดถึงหน้ายายในวันที่เขาร้องไห้กับสิ่งที่ผมได้ทำความหวังพังลง​ ผมขอโทษ​ผมหาทางออกไม่ได้เลย​ผมไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังผมคิดว่าอย่างน้อยผมได้พูดตรงนี้มันยังดีกว่าผมจะไม่ได้พูดมันออกไปอีกเลย
ผมพูดมันเป็นเรื่องย่อพอจับใจความนะครับหากไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วย​.. ผมควรใช้ชีวิตอย่างไรจากนี้