สวัสดีค่ะ
ขอปรึกษาหรือถามประสบการณ์เพื่อนคนอื่นๆ นิดนึงนะคะ คือว่า เรากับแฟนเป็นคนทำงานออฟฟิศทั้งคู่อยู่กรุงเทพฯ เราอายุ 35 แฟนอายุ 40 ทำงานอยู่ที่เดียวกันในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งมาสองปี เพิ่งคบกันสามเดือนและยังไม่เคยมีอะไรกันนะคะ เค้าเป็นคนสุภาพและให้เกียรติเราเสมอ
แฟนนั้นเป็นคนกรุงเทพฯ ส่วนเราเป็นคนต่างหวัด แต่มาเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ จึงไม่ค่อยได้อยู่จังหวัดตัวเองตั้งแต่มหาวิทยาลัย แต่ก็รักและผูกพันกับคุณพ่อคุณแม่มาก พยายามกลับบ้าน ตจว บ่อยๆ เท่าที่ทำได้
พ่อแม่ของแฟนและของเรายังมีชีวิตอยู่ทั้งหมด สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ที่บ้านแฟนมีกิจการส่วนตัวเปิดร้านขายยา (แต่แฟนไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ เพราะโตแล้ว แยกออกมาอยู่) และคุณพ่อคุณแม่เค้ายังทำงานอยู่แม้ว่าอายุเจ็ดสิบเศษๆ แล้ว (คุณพ่อเป็นเภสัชกร) ส่วนพ่อกับแม่เราเป็นข้าราชการเกษียณ ตอนนี้ก็พักผ่อนไปซื้อที่นอกเมืองหน่อย ปลูกบ้านสวนเล็กๆ ปลูกผักเลี้ยงปลาไป ตามความฝันและความสบายใจของพ่อแม่
เรามีน้องชายเป็นเกย์ที่เราสนิทด้วยและทำงานในกรุงเทพฯ ส่วนแฟนมีพี่ชายและพี่สาว เค้าเคยส่งรูปมาให้ดูบ้าง (ที่ถ่ายกับเค้า) แต่ไม่เคยส่งรูปพ่อแม่ให้ดู ส่วนเราก็เคยส่งรูปที่มีพ่อแม่ให้ดู แต่เป็นถ่ายกับหลายคน ไม่ได้ตั้งใจส่งรูปพ่อแม่โดยเฉพาะให้ดู
ทีนี้อยากบอกว่า ความสัมพันธ์ของพวกเราดีมากๆ ถึงแม้ไม่ต้องมีอะไรกัน พี่เค้าน่ารัก พวกเราไม่เคยทะเลาะกันเลย และชอบอะไรเหมือนๆ กัน เราอายุป่านนี้ (แต่เพื่อนร่วมงานหลายคนบอกว่าเราหน้าเด็ก และอาจจะเพราะด้วยว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก) แต่พูดจริงๆ ว่า เคยคิดแล้วว่าจะอยู่คนเดียวไม่แต่งงานก็ได้ การอยู่คนเดียวมีช้อดีมากมาย สบายตัวสบายใจด้วย แต่ตอนนี้เรารู้สึกแล้วว่าคนนี้ใช่เลย คืออายุมากแล้วเราจะรู้ว่าเราต้องการอะไรในชีวิต ไม่ได้อยากแค่มีแฟนหรือแต่งงานเพื่อมีลูก อะไรประมาณนั้น พี่เค้าเข้ามาในช่วงที่ใจสบายๆ พอดี และเติมเต็มให้แก่กัน
ทีนี่ พี่เค้าก็ดูรักเรา เอาใจใส่เราพอสมควร แต่ยังไม่เคยชวนไปเจอพี่น้องหรือพ่อแม่เค้า อาจจะเพราะเพิ่งคบกันสามเดือน และพี่เค้าเล่าให้เราฟังว่าพี่ชายและพี่สาวเค้าก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว มีลูกมีหลานหลายคน อย่างไรก็ตาม เราก็ยังไม่กล้าชวนเค้ากลับ ตจว. ไปเจอพ่อแม่เราด้วยเหมือนกัน เพราะไม่รู้มันเร็วไปหรือปล่าวสำหรับพ่อแม่ (แต่สำหรับเราไม่เร็ว)
อยากถามประสบการณ์เพื่อนๆ ว่า สมมติถ้ามันถึงจุดที่เราอยากจะแนะนำกันและกันให้พ่อแม่พี่น้องของแต่ละฝ่ายรู้จักมักจี่แล้วนั้น มันมีธรรมเนียมไหมว่า ผู้ชายควรพาเราไปแนะนำก่อนแล้วเราค่อยพาเค้าไปแนะนำพ่อแม่พี่น้องเรา หรือว่าเราควรชวนเค้าไปให้พ่อแม่เราดูก่อน คือเพราะว่าใกล้จะถึงช่วงที่เราจะกลับเยี่ยมบ้านอีกครั้งแล้ว (สงกรานต์) เราเลยรู้สึกเหมือนว่า ก็อาจจะเป็นโอกาสหนึ่งชวนเค้าไปให้พ่อแม่เรารู้จักดีไหม แต่คิดอีกทาง มันจะเหมือนเชิญชวนเค้าไปไหม หรือแบบว่าไม่งาม ควรจะเค้าพบกับน้องชายเราก่อนหรือปล่าว (เพราะอยู่ใน กทม ด้วยกัน พบง่ายกว่า) ผู้ชายจะรู้สึกอย่างไรไหมถ้าเราชวนเค้าก่อน
รอความเห็นจากทุกคนนะคะ แต่กรุณาอย่ารุนแรง ไม่ได้กลุ้มใจมาก แต่เพียงอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและประสบการณ์ ขอบคุณค่ะ
หากคบกับแฟนแล้ว มีธรรมเนียมไหมว่าผู้หญิงควรเจอพ่อแม่พี่น้องผู้ชายก่อน หรือว่าผู้ชายควรเจอพ่อแม่พี่น้องผู้หญิงก่อน
ขอปรึกษาหรือถามประสบการณ์เพื่อนคนอื่นๆ นิดนึงนะคะ คือว่า เรากับแฟนเป็นคนทำงานออฟฟิศทั้งคู่อยู่กรุงเทพฯ เราอายุ 35 แฟนอายุ 40 ทำงานอยู่ที่เดียวกันในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งมาสองปี เพิ่งคบกันสามเดือนและยังไม่เคยมีอะไรกันนะคะ เค้าเป็นคนสุภาพและให้เกียรติเราเสมอ
แฟนนั้นเป็นคนกรุงเทพฯ ส่วนเราเป็นคนต่างหวัด แต่มาเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ จึงไม่ค่อยได้อยู่จังหวัดตัวเองตั้งแต่มหาวิทยาลัย แต่ก็รักและผูกพันกับคุณพ่อคุณแม่มาก พยายามกลับบ้าน ตจว บ่อยๆ เท่าที่ทำได้
พ่อแม่ของแฟนและของเรายังมีชีวิตอยู่ทั้งหมด สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ที่บ้านแฟนมีกิจการส่วนตัวเปิดร้านขายยา (แต่แฟนไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ เพราะโตแล้ว แยกออกมาอยู่) และคุณพ่อคุณแม่เค้ายังทำงานอยู่แม้ว่าอายุเจ็ดสิบเศษๆ แล้ว (คุณพ่อเป็นเภสัชกร) ส่วนพ่อกับแม่เราเป็นข้าราชการเกษียณ ตอนนี้ก็พักผ่อนไปซื้อที่นอกเมืองหน่อย ปลูกบ้านสวนเล็กๆ ปลูกผักเลี้ยงปลาไป ตามความฝันและความสบายใจของพ่อแม่
เรามีน้องชายเป็นเกย์ที่เราสนิทด้วยและทำงานในกรุงเทพฯ ส่วนแฟนมีพี่ชายและพี่สาว เค้าเคยส่งรูปมาให้ดูบ้าง (ที่ถ่ายกับเค้า) แต่ไม่เคยส่งรูปพ่อแม่ให้ดู ส่วนเราก็เคยส่งรูปที่มีพ่อแม่ให้ดู แต่เป็นถ่ายกับหลายคน ไม่ได้ตั้งใจส่งรูปพ่อแม่โดยเฉพาะให้ดู
ทีนี้อยากบอกว่า ความสัมพันธ์ของพวกเราดีมากๆ ถึงแม้ไม่ต้องมีอะไรกัน พี่เค้าน่ารัก พวกเราไม่เคยทะเลาะกันเลย และชอบอะไรเหมือนๆ กัน เราอายุป่านนี้ (แต่เพื่อนร่วมงานหลายคนบอกว่าเราหน้าเด็ก และอาจจะเพราะด้วยว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็ก) แต่พูดจริงๆ ว่า เคยคิดแล้วว่าจะอยู่คนเดียวไม่แต่งงานก็ได้ การอยู่คนเดียวมีช้อดีมากมาย สบายตัวสบายใจด้วย แต่ตอนนี้เรารู้สึกแล้วว่าคนนี้ใช่เลย คืออายุมากแล้วเราจะรู้ว่าเราต้องการอะไรในชีวิต ไม่ได้อยากแค่มีแฟนหรือแต่งงานเพื่อมีลูก อะไรประมาณนั้น พี่เค้าเข้ามาในช่วงที่ใจสบายๆ พอดี และเติมเต็มให้แก่กัน
ทีนี่ พี่เค้าก็ดูรักเรา เอาใจใส่เราพอสมควร แต่ยังไม่เคยชวนไปเจอพี่น้องหรือพ่อแม่เค้า อาจจะเพราะเพิ่งคบกันสามเดือน และพี่เค้าเล่าให้เราฟังว่าพี่ชายและพี่สาวเค้าก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว มีลูกมีหลานหลายคน อย่างไรก็ตาม เราก็ยังไม่กล้าชวนเค้ากลับ ตจว. ไปเจอพ่อแม่เราด้วยเหมือนกัน เพราะไม่รู้มันเร็วไปหรือปล่าวสำหรับพ่อแม่ (แต่สำหรับเราไม่เร็ว)
อยากถามประสบการณ์เพื่อนๆ ว่า สมมติถ้ามันถึงจุดที่เราอยากจะแนะนำกันและกันให้พ่อแม่พี่น้องของแต่ละฝ่ายรู้จักมักจี่แล้วนั้น มันมีธรรมเนียมไหมว่า ผู้ชายควรพาเราไปแนะนำก่อนแล้วเราค่อยพาเค้าไปแนะนำพ่อแม่พี่น้องเรา หรือว่าเราควรชวนเค้าไปให้พ่อแม่เราดูก่อน คือเพราะว่าใกล้จะถึงช่วงที่เราจะกลับเยี่ยมบ้านอีกครั้งแล้ว (สงกรานต์) เราเลยรู้สึกเหมือนว่า ก็อาจจะเป็นโอกาสหนึ่งชวนเค้าไปให้พ่อแม่เรารู้จักดีไหม แต่คิดอีกทาง มันจะเหมือนเชิญชวนเค้าไปไหม หรือแบบว่าไม่งาม ควรจะเค้าพบกับน้องชายเราก่อนหรือปล่าว (เพราะอยู่ใน กทม ด้วยกัน พบง่ายกว่า) ผู้ชายจะรู้สึกอย่างไรไหมถ้าเราชวนเค้าก่อน
รอความเห็นจากทุกคนนะคะ แต่กรุณาอย่ารุนแรง ไม่ได้กลุ้มใจมาก แต่เพียงอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและประสบการณ์ ขอบคุณค่ะ