เรากับแฟนคบกันมา 8 เดือน เหมือนจะยังไม่นานเท่าไหร่แต่อยู่ด้วยกันเกือบทุกวัน ผูกพันมากค่ะ เค้าไปทหารเราก็รอเค้า ไปเยี่ยมเค้า
ทุกอย่างยังเหมือนเดิมจนเค้าฝึกทหารเสร็จ แต่ตอนอยู่ค่ายเค้าฟังครูฝึกเล่าเรื่องแฟนทหารนอกใจ เค้าคิดจนเก็บไปฝัน ยิ่งบัดดี้เค้าโดนแฟนนอกใจอีก
เค้ายิ่งระแวงเราค่ะ แค่เรื่องชีวิตประจำวันเราก็ปวดหัวแล้ว เราเหนื่อยค่ะ เลยเปลี่ยนรหัสเฟส ไม่ให้เค้าเช็คอะไรสักอย่าง เราเริ่มไม่สนใจเค้า ไม่โทรหา
พูดจาหยาบคายทำร้ายจิตใจเค้า แต่ก็ขอโทษตลอด เค้าอดทนมาเดือนกว่า พอเรากลับมาดีเหมือนเดิมเค้ากลับเปลี่ยนไปค่ะ เค้าพูดจาทำร้ายจิตใจเรา
คำที่ไม่เคยพูดก็พูด ไม่สนใจ ไม่โทรหา ซึ่งเรายอมรับค่ะว่าเราทำก่อน แต่ไม่เคยทำถึงขนาดนี้ ไม่เคยไม่สนใจขนาดนี้ วันนึงได้คุยกันไม่ถึงสิบนาที
เราแท็กอะไรในเฟสบุ๊คก็ไม่ตอบ ทักหาก็ถามคำตอบคำ ชอบหายไปบ่อยๆ บอกว่ารัก แต่ไม่เหมือนเดิม เราจึงทนค่ะ เพราะไม่อยากเสียเค้าไป
เรารู้สึกผิดที่เราทำตัวแย่ๆก่อน ตอนนี้มือถือเค้าเราก็แตะไม่ได้ เค้าเอาคืนทุกอย่าง เราก็ยอมค่ะ เพราะเราผิดเอง ทุกวันนี้เราฝืนยิ้มมีความสุข
อยู่กับคนอื่นทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจเราไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่โอเคมากๆ เพราะที่บ้านเรา ก็ไม่ได้อบอุ่น เราตัวคนเดียวมาตลอดจนมามีเค้า
เราไม่เรียนรู้วิธีรักษาความรัก มาคิดได้ตอนสายไป เราทำตัวดีทุกอย่างค่ะ แต่เค้าก็เปลี่ยนไปแล้ว รับสายเราเค้าก็หงุดหงิด วันก่อนเจอกัน
เค้ามาอยู่กับเราคืนนี้ก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ไปเดินเที่ยวกันก็ถามอยากได้ไรไหม ซื้อให้ไหม ไปดูหนังก็เลี้ยง ขับรถให้ ดูแลเราเหมือนเดิม
แต่พอห่างกันเค้าก็ไม่สนใจเราเลยค่ะ เราร้องไห้มา 16 วันแล้ว เราเหนื่อยค่ะ อยู่แบบนี้ มีแฟนก็เหมือนไม่มี ถ้าไหนๆจะต้องเจ็บแล้วขอจบแต่เจ็บดีกว่ามั้ยคะ เราไม่รู้เลยว่าเค้าจะเป็นเหมือนเดิมมั้ย เมื่อกี้ก่อนวางสายเค้าก็บอกรักนะ คิดถึงนะ อย่าคิดมากนะ ทั้งที่เราร้องไห้เพราะเค้าไม่สนใจเราเลย
จะไปเที่ยวกับเพื่อน คุยได้ไม่ถึงสิบนาทีก็ไปแล้ว วันทั้งวันเราเหมือนอยู่คนเดียว เราแค่ต้องการความใส่ใจ เรา ..ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ
อยากตัดใจเหลือเกิน แต่แค่จะก้าวขาออกมาสักข้างยังสั่นเลยค่ะ ไม่กล้าเลย ปวดใจเหลือเกิน ภาพวันเก่าๆที่มีความสุข ก็ย้อนเข้ามา
ความทรงจำดีๆต่างๆ เราแค่อยากให้เค้านึกถึงตอนเราดีกับเค้าบ้าง ตอนเราไปหาเค้าที่ค่าย เราไปบ่อยกว่าญาตเค้าแท้ๆอีก ทั้งที่เราอยู่ไกลกว่า
เดินทางก็ลำบาก แต่เราก็ไป ตอนนี้เค้าบอกแค่ว่าอย่าเซ้าซี้เค้ามากเกินไป ปล่อยเค้าแบบนี้ เดี๋ยวเค้าก็ดีเอง แต่มันนานแล้วค่ะ
ครึ่งเดือนแล้ว ..เจ็บไม่ไหวแล้วค่ะ ขอกำลังใจ หรือคำคมๆหน่อยนะคะ กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวัน ตอนนี้ยากเหลือเกินค่ะ
เราควรเลิกกับแฟนไหมคะ ไม่ไหวแล้วค่ะ ร้องไห้มาครึ่งเดือนแล้ว
ทุกอย่างยังเหมือนเดิมจนเค้าฝึกทหารเสร็จ แต่ตอนอยู่ค่ายเค้าฟังครูฝึกเล่าเรื่องแฟนทหารนอกใจ เค้าคิดจนเก็บไปฝัน ยิ่งบัดดี้เค้าโดนแฟนนอกใจอีก
เค้ายิ่งระแวงเราค่ะ แค่เรื่องชีวิตประจำวันเราก็ปวดหัวแล้ว เราเหนื่อยค่ะ เลยเปลี่ยนรหัสเฟส ไม่ให้เค้าเช็คอะไรสักอย่าง เราเริ่มไม่สนใจเค้า ไม่โทรหา
พูดจาหยาบคายทำร้ายจิตใจเค้า แต่ก็ขอโทษตลอด เค้าอดทนมาเดือนกว่า พอเรากลับมาดีเหมือนเดิมเค้ากลับเปลี่ยนไปค่ะ เค้าพูดจาทำร้ายจิตใจเรา
คำที่ไม่เคยพูดก็พูด ไม่สนใจ ไม่โทรหา ซึ่งเรายอมรับค่ะว่าเราทำก่อน แต่ไม่เคยทำถึงขนาดนี้ ไม่เคยไม่สนใจขนาดนี้ วันนึงได้คุยกันไม่ถึงสิบนาที
เราแท็กอะไรในเฟสบุ๊คก็ไม่ตอบ ทักหาก็ถามคำตอบคำ ชอบหายไปบ่อยๆ บอกว่ารัก แต่ไม่เหมือนเดิม เราจึงทนค่ะ เพราะไม่อยากเสียเค้าไป
เรารู้สึกผิดที่เราทำตัวแย่ๆก่อน ตอนนี้มือถือเค้าเราก็แตะไม่ได้ เค้าเอาคืนทุกอย่าง เราก็ยอมค่ะ เพราะเราผิดเอง ทุกวันนี้เราฝืนยิ้มมีความสุข
อยู่กับคนอื่นทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจเราไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่โอเคมากๆ เพราะที่บ้านเรา ก็ไม่ได้อบอุ่น เราตัวคนเดียวมาตลอดจนมามีเค้า
เราไม่เรียนรู้วิธีรักษาความรัก มาคิดได้ตอนสายไป เราทำตัวดีทุกอย่างค่ะ แต่เค้าก็เปลี่ยนไปแล้ว รับสายเราเค้าก็หงุดหงิด วันก่อนเจอกัน
เค้ามาอยู่กับเราคืนนี้ก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ไปเดินเที่ยวกันก็ถามอยากได้ไรไหม ซื้อให้ไหม ไปดูหนังก็เลี้ยง ขับรถให้ ดูแลเราเหมือนเดิม
แต่พอห่างกันเค้าก็ไม่สนใจเราเลยค่ะ เราร้องไห้มา 16 วันแล้ว เราเหนื่อยค่ะ อยู่แบบนี้ มีแฟนก็เหมือนไม่มี ถ้าไหนๆจะต้องเจ็บแล้วขอจบแต่เจ็บดีกว่ามั้ยคะ เราไม่รู้เลยว่าเค้าจะเป็นเหมือนเดิมมั้ย เมื่อกี้ก่อนวางสายเค้าก็บอกรักนะ คิดถึงนะ อย่าคิดมากนะ ทั้งที่เราร้องไห้เพราะเค้าไม่สนใจเราเลย
จะไปเที่ยวกับเพื่อน คุยได้ไม่ถึงสิบนาทีก็ไปแล้ว วันทั้งวันเราเหมือนอยู่คนเดียว เราแค่ต้องการความใส่ใจ เรา ..ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ
อยากตัดใจเหลือเกิน แต่แค่จะก้าวขาออกมาสักข้างยังสั่นเลยค่ะ ไม่กล้าเลย ปวดใจเหลือเกิน ภาพวันเก่าๆที่มีความสุข ก็ย้อนเข้ามา
ความทรงจำดีๆต่างๆ เราแค่อยากให้เค้านึกถึงตอนเราดีกับเค้าบ้าง ตอนเราไปหาเค้าที่ค่าย เราไปบ่อยกว่าญาตเค้าแท้ๆอีก ทั้งที่เราอยู่ไกลกว่า
เดินทางก็ลำบาก แต่เราก็ไป ตอนนี้เค้าบอกแค่ว่าอย่าเซ้าซี้เค้ามากเกินไป ปล่อยเค้าแบบนี้ เดี๋ยวเค้าก็ดีเอง แต่มันนานแล้วค่ะ
ครึ่งเดือนแล้ว ..เจ็บไม่ไหวแล้วค่ะ ขอกำลังใจ หรือคำคมๆหน่อยนะคะ กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวัน ตอนนี้ยากเหลือเกินค่ะ