เคยได้ยินมาจากสารคดีเกี่ยวกับทารก
ระบุว่าคนเราชอบรสหวานและความมันมาตั้งแต่เล็กๆ
เพราะมันเป็นสัญชาตญาณการแสวงหาแหล่งพลังงานเพื่อเอาตัวรอด หวานเป็นรสชาติของคาร์โบไฮเดรต ความมันเป็นรสสัมผัสของไขมัน
ซึ่งทั้งสองให้พลังงานแก่ร่างกายสูง
และเรามักหลีกเลี่ยงรสขมก็เพื่อ
หลีกเลี่ยงอาหารที่มีพิษตามธรรมชาติ
เป็นสัญชาตญาณการเอาตัวรอดที่อยู่ในสายเลือด
ตั้งแต่บุรุษของมนุษย์
ปัจจุบันเรายังชอบรสหวานและความมันอยู่ แต่เราก็ชอบรสขมด้วย มีอาหารขมๆมากมายบนโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็น ชา กาแฟ โกโก้ มะระ เพกา สะเดา ขี้เพลี้ย ดี หรือส่วนของพืชและสัตว์อื่นๆที่มีรสขม
พฤติกรรมที่ย้อนแย้งสัญชาตญาณนี้เกิดขึ้น เป็นเพราะอะไรครับ
การหลีกเลี่ยงรสขมเป็นสัญชาตญาณของบรรพบุรุษเผ่าพันธุ์มนุษย์ แต่ทำไมของขมหลายๆอย่างเรากินและชอบมันด้วยครับ
ระบุว่าคนเราชอบรสหวานและความมันมาตั้งแต่เล็กๆ
เพราะมันเป็นสัญชาตญาณการแสวงหาแหล่งพลังงานเพื่อเอาตัวรอด หวานเป็นรสชาติของคาร์โบไฮเดรต ความมันเป็นรสสัมผัสของไขมัน
ซึ่งทั้งสองให้พลังงานแก่ร่างกายสูง
และเรามักหลีกเลี่ยงรสขมก็เพื่อ
หลีกเลี่ยงอาหารที่มีพิษตามธรรมชาติ
เป็นสัญชาตญาณการเอาตัวรอดที่อยู่ในสายเลือด
ตั้งแต่บุรุษของมนุษย์
ปัจจุบันเรายังชอบรสหวานและความมันอยู่ แต่เราก็ชอบรสขมด้วย มีอาหารขมๆมากมายบนโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็น ชา กาแฟ โกโก้ มะระ เพกา สะเดา ขี้เพลี้ย ดี หรือส่วนของพืชและสัตว์อื่นๆที่มีรสขม
พฤติกรรมที่ย้อนแย้งสัญชาตญาณนี้เกิดขึ้น เป็นเพราะอะไรครับ