วันนี้เปิดโลกใหม่ไประนองกัน ทำไมต้องระนอง เพราะเป็นจังหวัดที่ไม่เคยไปเลย ไปแถวนั้นที่ไรบางทีก็ไปถึงแค่ชุมพร ไม่งั้นก็นั่งเครื่องบินเลยไป เลยไม่มีโอกาสได้แวะเลย ระนองมีไรดี น่าจะเป็นเกาะพยามมั้ง งั้นขอหยุดไปติดเกาะดีกว่าแต่ไปทั้งทีอยากเที่ยวบนบกด้วย
ตอนแรกตั้งใจไปเกาะพยามที่เดียว เลยเปลี่ยนใจไหนๆก็ไปแล้วขอสัมผัสชีวิตชาวระนองหน่อย เค้าอยู่ยังไง กินยังไง นอกจากเกาะพยามแล้วเที่ยวที่ไหนได้อีก ก่อนไปรวบรวมข้อมูลที่เที่ยวที่กิน จุดเช็คอินได้มากโข ยังไงก็เที่ยวไม่หมด เลยตัดเอาเท่าที่สะดวก ตอนแรกกะขับรถไปเอง กรุงเทพ-ระนองไกลเอาการ คงเสียเวลาไปกับการขับรถ เลยนั่งเครื่องบินออกจากกรุงเทพเช้าตรู่กะไปถึงระนองเช้าพอดี ระนองมีสายการบินแค่นกแอร์กับแอร์เอเชีย ขาไปจากDMK เราเลือกนั่งนกแอร์เที่ยวเช้า 0605 น.ถึงระนอง 0730น.เป็นเครื่องลำเล็ก สนามบินเค้าไม่ใหญ่นะคะ ลงเครื่องปุ๊บฝนตกปรอยๆอากาศเย็นสบาย
เราเช่ารถขับค่ะของAVIS ได้ Honda city ใช้Navigator จากIPadเราเอง ขับออกจากสนามบินด้วยความหิวเพราะต้องตื่นแต่เช้าที่แรกที่เราไปคือร้านโรตีนิสรา คนเกือบเต็มร้านค่ะฝนก็ยังตกปรอยๆ เราสั่งโรตี แกง ไก่ทอด มาทานก็พอทานได้(โดยส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบเท่าไร) ทานเสร็จเดินช้อปหน้าร้านโรตีมีชาวบ้านเอาเม็ดมะม่วงหิมะพานต์มาขาย ถุงละ80-100 บาท แพ็คเกจไม่สวยแต่ได้เยอะดีเลยซื้อมา 2ถุงไว้ทานเอง
อิ่มจากร้านโรตีแล้วก็ออกเดินทางต่อสถานีต่อไปคือวัดบ้านหงาว ขับออกไปถนนใหญ่ ไม่ต้อง uturn ขับไปไม่ไกลจะมีป้ายบอกทางแล้วซ้ายเข้าซอยวัดบ้านหงาว ก่อนถึงวัดด้านผซ้ายมือจะเจอร้านของฝากวัชรี แต่เราเลือกไปวัดก่อนวัดสวยมากจอดรถหน้าอุโบสถหลังใหญ่ ภายในอุโบสถมีหลวงพ่อดีบุกเป็นพระพุทธรูปดีบุกองค์ใหญ่สวยงามไหว้พระเสร็จก็เดินถ่ายรูปรอบๆอุโบสถวิวสวยดี มองออกไปทางฝั่งถนนตรงข้ามจะเห็นน้ำตกหงาวเป็นอีกที่ที่จะไป
ขับรถออกจากวัดบ้านหงาวหน้าวัดก็จะเป็นร้านของฝากวัชรีเลยแวะซื้อไว้เลยเผื่อขากลับไม่ได้แวะ ของฝากพื้นเมืองเยอะมากแพ็คเกจจิ้งสวยแต่แอบแพงไปหน่อย จัดมาเยอะเหมือนกันเม็ดมะม่วงหิมพานต์ น้ำกาหยู อาหารทะเล กะปิ ขนหน้าแข้งร่วงเลย ได้ของฝากครบก็มานั่งจิบกาแฟของร้านวัชรีแอบถามที่เที่ยวกับเจ้าของร้านที่ไหนน่าไป เจ้าของร้านใจดีน่ารักคุยเก่ง กาแฟอร่อยอยู่เก็บข้อมูลสักพักเราก็ออกเดินทางต่อ
จุดมุ่งหมายต่อไปคือ น้ำตกหงาว ขับรถออกจากร้านวัชรีก็แล้วซ้ายไปตามถนน(ตามnavigator)แล้ว uturnกลับขับเข้าไปในน้ำตกจ่ายเงินค่าเข้าคนละ20บาทมั้ง จะได้บัตรมา บัตรนี้สามารถเก็บไปใช้เข้าที่บ่อน้ำแร่พรรั้งได้ ขับไปตามทางไม่ลึกเท่าไรเจอลานจอดรถ วันนี้คนน้อยเพราะเป็นวันธรรมดาฝนหยุดตกแล้วแต่พื้นยังแฉะๆ อากาศร่มรื่นดีมากค่ะเราไม่ได้จะลงเล่นน้ำกะแวะมาถ่ายรูปอย่างเดียวสรุปเดินไปไม่ทันเจอน้ำตกเลยเหนื่อยก่อน เลยถ่ายรูปต้นไม้ ดอกไม้ข้างทางแล้วก็กลับ ส่วนบ่อน้ำแร่พรรั้งเราไม่ไปเพราะถ้าไปต้องไปกลับรถและ uturnกลับมาใหม่
ออกจากน้ำตกหงาว กลับรถมุ่งหน้าเข้าตัวเมืองค่ะ ผ่านภูเขาหญ้าแต่ขอไม่แวะเพราะไม่น่าจะมีอะไรให้ดูนอกจากภูเขาหัวโล้น ขับรถจนถึงตัวเมืองแวะไหว้ศาลหลักเมือง แล้วก็เลยไปเที่ยวตลาด ถนนในตลาดเป็บแบบวันเวย์ เป็นเนินแคบๆพอให้จอดรถได้ ก็เดินชมวิถีชาวบ้านคนส่วนมากเป็นพม่า ของที่ขายเลยเป็นของพม่า ไม่ได้ซื้ออะไรติดมือมาเลยเพราะไม่รู้จะซื้ออะไร
ออกจากตลาดถึงเวลาเช็คอินพอดี วันนี้เราเลือกพักที่ The blue sky resort @ Ranong ต้องขับรถออกจากตัวเมืองไปถึงเกือบ30กิโลเมตร ถนนเป็นเลนส์สวนกันขับรถชมวิวไปเรื่อยๆก็ไม่ค่อยไกลเท่าไหร่จนถึงทางเข้ารีสอร์ตเลี้ยวซ้ายเข้าทางเล็กๆเลยค่ะเล็งป้ายดีๆนะคะเดียวเลี้ยวผิดเพราะเราผิดมาแล้วนึกว่าทางเข้าจะเป็นถนนที่ใหญ่กว่าที่อยู่ติดกันพอเบี้ยวเข้าไปเป็นของบริษัทปตท.ไหนๆก็หลงเข้ามาแล้ว จอดถ่ายรูปซะเลย เสร็จจากถ่ายรูปกลับรถออกมาตั้งหลักใหม่เข้าซอกเล็กข้างๆ พระเจ้า! ทางขรุขระมากเป็นหลุมเป็นบ่อ สงสารรถเลย พอไปถึงรีสอร์ตที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าทึบร่มรื่นมาก พนักงานออกมาต้อนรับถึงที่จอดรถ ตอนเช็คอินมี welcome drink เป็น morning kiss (น้ำมะม่วง|ส้ม)น้องพนักงานต้อนรับดีมาก คุยเก่ง น้องคนนี้เลย
วันนี้คนน้อยค่ะเหมาะแก่การพักผ่อนจริงๆไม่วุ่นวาย เราไปพักร่างที่ห้องนี้..seaview suite S1...ห้องสวยสมราคา เห็นวิวทะเลฝั่งตรงข้ามเป็นเกาะน้องพนักงานบอกเป็นเกาะสองของพม่า นอนแปล๊บ
พักกายให้หายเหนื่อยแล้วก็ออกเดินทางต่อค่ะขับรถย้อนกลับเข้าตัวเมือง ตรงไปเรื่อยๆเลี้ยวไปเที่ยวบ่อน้ำร้อนทักษะวารี บ่อน้ำร้อนมี3บ่อ พ่อ แม่ ลูก เค้าบอกว่าน้ำแร่ที่นี่ไม่มีสารกำมะถันเจือปน จะมีน้ำแร่จากบ่อใหญ่ต่อมาลงบ่อสำหรับนั่งแช่เท้า และบ่อสำหรับแช่ตัว เราลองเอาเท้าแหย่ดูร้อนแฮะ เลยไม่กล้าแช่ แต่ลุงๆป้าๆนี่นั่งแช่เท้าอยู่ก่อนหน้าเชียร์ให้ลองดูพร้อมทั้งบรรยายสรรพคุณให้ฟัง เราจะปฏิเสธน้ำใจก็กระไรอยู่ เลยตัดสินใจถอดรองเท้าเอาขาอวบๆจุ่มดูแรกๆก็ร้อนนะแต่พอเอาจุ่มนานๆเริ่มชิน ป้าบอกว่าแช่ครั้งละ15 นาทีพอ เราทนได้ 10 นาทียกขาขึ้นจากน้ำขานี่แดงเลย แต่สิ่งที่ได้ชัดเจนคือความผ่อนคลาย ขานี่เบาเลยจากเดิมตึงๆตอนเดินไปน้ำตกหงาว มองไปรอบๆคนที่นี่มาแช่น้ำแร่กันเยอะส่วนมากมาเป็นครอบครัวดูอบอุ่นดี ถือเป็นกิจกรรมดีๆที่ทำร่วมกัน ใกล้ๆบ่อน้ำแร่ก็จะมีที่ถ่ายรูปที่สะพานเป็นสะพานเชือกข้ามลำธาร มีน้ำไหลเอื่อยๆ แสงแดดส่องตอนเกือบเย็นสวยงามมาก
ออกจากบ่อน้ำแร่ตอนแรกกะจะไปตลาดกลางคืนเปลี่ยนใจไปดูพระอาทิตย์ตกที่รีสอร์ตดีกว่า ขากลับเลยแวะซื้อขนมที่โลตัส ระนองไม่ค่อยมีเซเว่นนะส่วนมากจะเป็นร้านขายของชำ พอเข้าไปในโลตัส โฮ่!นึกว่าอยู่พม่า เพราะปกติอยู่กรุงเทพป้ายสินค้าจะเป็นภาษาไทยคู่กับภาษาอังกฤษ @ระนอง เป็นภาษาไทยคู่ภาษาพม่าซะงั้น อาจเพราะที่นี่คนพม่าเยอะมั้ง
ได้ขนมครบก็ขับรถมุ่งหน้ารีสอร์ต ถึงรีสอร์ตทันดูพระอาทิตย์ตกดิน ไม่ซิ!ตกทะเลพอดี สวยๆ ชอบๆ
เย็นนี้ฝากท้องไว้กับทางรีสอร์ตค่ะ ใบเหลียงผัดไข่ ต้มข่า อร่อยมากค่ะ
ทานข้าวเสร็จก็ให้น้องพนักงานจองเที่ยวเรือข้ามไปเกาะพยามพรุ่งนี้ไว้เลย นั่งเล่นเอาบรรยากาศสักพักก็เข้านอน
. ตื่นมาตอนเช้าตรู่อากาศตอนเช้าสดชื่นมาก เดินถ่ายรูปเก็บภาพสวยๆรอบๆรีสอร์ต แล้วก็ทานอาหารเช้าของทางรีสอร์ตวันนี้ทานอเมริกันสไตล์ ทานเสร็จเก็บรูปรอบรีสอร์ตอีกครั้ง ได้รูปเป็นที่พอใจก็check out บรรยากาศรอบๆรีสอร์ต
ขับรถออกจากรีสอร์ตตรงไปเข้าเมืองไปขึ้นเรือรอบ10.30น.ที่ท่าเรือเทศบาลปากน้ำทางเข้าจะแคบๆหน่อยพอไปถึงก็ไปฝากรถกับชาวบ้านค่ะเค้าทำที่จอดรถให้เช่าคืนละ 100บาท ฝากรถเสร็จมารอที่คาเฟ่ของรีสอร์ตชื่อblue monkey พนักงานรีสอร์ตจะจัดกระเป๋าเราลงเรือให้ค่ะ ผูกริบบิ้นสีฟ้า นั่งspeed boat ประมาณ40นาที ก็ถึงท่าเรือ ลงจากเรือจะมีพนักงานของทางรีสอร์ตมารับเราขึ้นรถกอล์ฟ รอเช็คอินที่ล็อบบี้ ช่วง1400น.ระหว่างรอเช็คอินเราก็มานั่งทานอาหาร ทานเสร็จได้เวลาเช็คอินพอดีและเราจองเรือเที่ยวกลับพรุ่งนี้ไว้เลย
วันนี้เรามีพักที่ sea view S1 ด้านหน้าหาดติดด้านข้างติดสระว่ายน้ำค่ะ ใกล้ๆห้องอาหาร เพื่อความสะดวก ห้องของที่นี่ดูเล็กกว่าบนฝั่งมี2ชั้น ชั้นล่างเป็นห้องพัก ชั้นบนขึ้นบันไดไปก็จะโล่งๆมีโต๊ะเก้าอี้ไว้ให้นั่งเล่น ส่องวิวระยะไกล
ใครที่อยากนั่งรถชมรอบเกาะทางรีสอร์ตเค้ามีบริการด้วยนะคะ คนละ100บาท แต่เราขอบายไม่ไหวเพลียแดด เลยเลือกที่จะพักหลับในห้องเอาแรงก่อน ตื่นมาอีกทีบ่ายแก่ๆน้ำลงพอดี เลยเดินถ่ายรูปตามชายหาด และรอบรีสอร์ต แล้วก็มาว่ายน้ำออกกำลังกาย ช่วงค่ำๆคนเริ่มเยอะ วันนี้มื้อเย็นฝากท้องไว้กับทางรีสอร์ต นั่งชิวจนยุงเริ่มออกหากิน ชักจะนั่งต่อไม่ไหวแร่ะเลยกลับไปนอนดีกว่า หลับยาว...
เช้าแล้วตื่นไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้น เลยได้แค่เดินเก็บบรรยากาศเดินรับลมเย็นๆตอนเช้าหน้าหาด แล้วก็กลับมาว่ายน้ำ ว่ายไปว่ายมาชักหิวเลยไปทานอาหารเช้าที่ทางรีสอร์ตจัดไว้ให้เป็นบุฟเฟต์ค่ะ อาหารมีให้เลือกไม่ค่อยเยอะ กินอิ่มเดินย่อยอาหารสักพัก กลับเข้าห้องเก็บของเตรียมตัวกลับค่ะ ไวจังความสุขอยู่กับเราไม่นาน รถของทางรีสอร์ตมาส่งที่ท่าเรือ ออกเรือเที่ยว10โมงเพราะต้องรีบไปคืนรถ
ถึงฝั่งไปเอารถที่ฝากไว้เมื่อวาน ขากลับต้องเเวะเติมน้ำมันให้เต็มถังเหมือนเดิม ข้อเสียของระนองคือมีปั้มน้ำมันน้อยคนต่อคิวนานมาก ต่ออยู่20นาที ไม่ได้เติมสักที คนที่เค้ารออยู่ก่อนเค้ารอมาเกือบชั่วโมง เห็นเรารีบเลยแนะนำให้ไปเติมปั้มที่เลยสนามบิน ขับเลยประมาณ 3-5 กิโลเมตร เติมไป 300 บาท ก็ขับกลับสนามบินเอารถไปคืนตอนคืนไม่ค่อยเช็คอะไรมาก พอเสร็จก็โหลดกระเป๋านั่งรอขึ้นเครื่อง ขากลับกลับ air asia เป็นครั้งแรกเลยที่ขึ้นสายการบินนี้รู้สึกที่นั่งแคบไม่ค่อยประทับใจเท่าไร แต่ก็โอเคดีกว่าขับรถเอง รอไม่นานก็ได้ขึ้นเครื่องเพื่อต้องกลับไปทำงานวนไปอีก พอตอนเที่ยวมีความระริกระรี้อยากเที่ยว ตอนกลับนี่ไม่อยากกลับเลยอยากอยู่เที่ยวต่อ เอาไว้โอกาสหน้าเราจะกลับมาซ่อมที่ไม่ได้ไปอีกแน่นอน
รอก่อนนะระนอง เมืองรองที่ห้ามพลาด คอนเฟิร์ม....>>
[CR] เที่ยวระนอง เมืองรองที่ต้องมาเยือน
ตอนแรกตั้งใจไปเกาะพยามที่เดียว เลยเปลี่ยนใจไหนๆก็ไปแล้วขอสัมผัสชีวิตชาวระนองหน่อย เค้าอยู่ยังไง กินยังไง นอกจากเกาะพยามแล้วเที่ยวที่ไหนได้อีก ก่อนไปรวบรวมข้อมูลที่เที่ยวที่กิน จุดเช็คอินได้มากโข ยังไงก็เที่ยวไม่หมด เลยตัดเอาเท่าที่สะดวก ตอนแรกกะขับรถไปเอง กรุงเทพ-ระนองไกลเอาการ คงเสียเวลาไปกับการขับรถ เลยนั่งเครื่องบินออกจากกรุงเทพเช้าตรู่กะไปถึงระนองเช้าพอดี ระนองมีสายการบินแค่นกแอร์กับแอร์เอเชีย ขาไปจากDMK เราเลือกนั่งนกแอร์เที่ยวเช้า 0605 น.ถึงระนอง 0730น.เป็นเครื่องลำเล็ก สนามบินเค้าไม่ใหญ่นะคะ ลงเครื่องปุ๊บฝนตกปรอยๆอากาศเย็นสบาย
เราเช่ารถขับค่ะของAVIS ได้ Honda city ใช้Navigator จากIPadเราเอง ขับออกจากสนามบินด้วยความหิวเพราะต้องตื่นแต่เช้าที่แรกที่เราไปคือร้านโรตีนิสรา คนเกือบเต็มร้านค่ะฝนก็ยังตกปรอยๆ เราสั่งโรตี แกง ไก่ทอด มาทานก็พอทานได้(โดยส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบเท่าไร) ทานเสร็จเดินช้อปหน้าร้านโรตีมีชาวบ้านเอาเม็ดมะม่วงหิมะพานต์มาขาย ถุงละ80-100 บาท แพ็คเกจไม่สวยแต่ได้เยอะดีเลยซื้อมา 2ถุงไว้ทานเอง
อิ่มจากร้านโรตีแล้วก็ออกเดินทางต่อสถานีต่อไปคือวัดบ้านหงาว ขับออกไปถนนใหญ่ ไม่ต้อง uturn ขับไปไม่ไกลจะมีป้ายบอกทางแล้วซ้ายเข้าซอยวัดบ้านหงาว ก่อนถึงวัดด้านผซ้ายมือจะเจอร้านของฝากวัชรี แต่เราเลือกไปวัดก่อนวัดสวยมากจอดรถหน้าอุโบสถหลังใหญ่ ภายในอุโบสถมีหลวงพ่อดีบุกเป็นพระพุทธรูปดีบุกองค์ใหญ่สวยงามไหว้พระเสร็จก็เดินถ่ายรูปรอบๆอุโบสถวิวสวยดี มองออกไปทางฝั่งถนนตรงข้ามจะเห็นน้ำตกหงาวเป็นอีกที่ที่จะไป
ขับรถออกจากวัดบ้านหงาวหน้าวัดก็จะเป็นร้านของฝากวัชรีเลยแวะซื้อไว้เลยเผื่อขากลับไม่ได้แวะ ของฝากพื้นเมืองเยอะมากแพ็คเกจจิ้งสวยแต่แอบแพงไปหน่อย จัดมาเยอะเหมือนกันเม็ดมะม่วงหิมพานต์ น้ำกาหยู อาหารทะเล กะปิ ขนหน้าแข้งร่วงเลย ได้ของฝากครบก็มานั่งจิบกาแฟของร้านวัชรีแอบถามที่เที่ยวกับเจ้าของร้านที่ไหนน่าไป เจ้าของร้านใจดีน่ารักคุยเก่ง กาแฟอร่อยอยู่เก็บข้อมูลสักพักเราก็ออกเดินทางต่อ
จุดมุ่งหมายต่อไปคือ น้ำตกหงาว ขับรถออกจากร้านวัชรีก็แล้วซ้ายไปตามถนน(ตามnavigator)แล้ว uturnกลับขับเข้าไปในน้ำตกจ่ายเงินค่าเข้าคนละ20บาทมั้ง จะได้บัตรมา บัตรนี้สามารถเก็บไปใช้เข้าที่บ่อน้ำแร่พรรั้งได้ ขับไปตามทางไม่ลึกเท่าไรเจอลานจอดรถ วันนี้คนน้อยเพราะเป็นวันธรรมดาฝนหยุดตกแล้วแต่พื้นยังแฉะๆ อากาศร่มรื่นดีมากค่ะเราไม่ได้จะลงเล่นน้ำกะแวะมาถ่ายรูปอย่างเดียวสรุปเดินไปไม่ทันเจอน้ำตกเลยเหนื่อยก่อน เลยถ่ายรูปต้นไม้ ดอกไม้ข้างทางแล้วก็กลับ ส่วนบ่อน้ำแร่พรรั้งเราไม่ไปเพราะถ้าไปต้องไปกลับรถและ uturnกลับมาใหม่
ออกจากน้ำตกหงาว กลับรถมุ่งหน้าเข้าตัวเมืองค่ะ ผ่านภูเขาหญ้าแต่ขอไม่แวะเพราะไม่น่าจะมีอะไรให้ดูนอกจากภูเขาหัวโล้น ขับรถจนถึงตัวเมืองแวะไหว้ศาลหลักเมือง แล้วก็เลยไปเที่ยวตลาด ถนนในตลาดเป็บแบบวันเวย์ เป็นเนินแคบๆพอให้จอดรถได้ ก็เดินชมวิถีชาวบ้านคนส่วนมากเป็นพม่า ของที่ขายเลยเป็นของพม่า ไม่ได้ซื้ออะไรติดมือมาเลยเพราะไม่รู้จะซื้ออะไร
ออกจากตลาดถึงเวลาเช็คอินพอดี วันนี้เราเลือกพักที่ The blue sky resort @ Ranong ต้องขับรถออกจากตัวเมืองไปถึงเกือบ30กิโลเมตร ถนนเป็นเลนส์สวนกันขับรถชมวิวไปเรื่อยๆก็ไม่ค่อยไกลเท่าไหร่จนถึงทางเข้ารีสอร์ตเลี้ยวซ้ายเข้าทางเล็กๆเลยค่ะเล็งป้ายดีๆนะคะเดียวเลี้ยวผิดเพราะเราผิดมาแล้วนึกว่าทางเข้าจะเป็นถนนที่ใหญ่กว่าที่อยู่ติดกันพอเบี้ยวเข้าไปเป็นของบริษัทปตท.ไหนๆก็หลงเข้ามาแล้ว จอดถ่ายรูปซะเลย เสร็จจากถ่ายรูปกลับรถออกมาตั้งหลักใหม่เข้าซอกเล็กข้างๆ พระเจ้า! ทางขรุขระมากเป็นหลุมเป็นบ่อ สงสารรถเลย พอไปถึงรีสอร์ตที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าทึบร่มรื่นมาก พนักงานออกมาต้อนรับถึงที่จอดรถ ตอนเช็คอินมี welcome drink เป็น morning kiss (น้ำมะม่วง|ส้ม)น้องพนักงานต้อนรับดีมาก คุยเก่ง น้องคนนี้เลย
วันนี้คนน้อยค่ะเหมาะแก่การพักผ่อนจริงๆไม่วุ่นวาย เราไปพักร่างที่ห้องนี้..seaview suite S1...ห้องสวยสมราคา เห็นวิวทะเลฝั่งตรงข้ามเป็นเกาะน้องพนักงานบอกเป็นเกาะสองของพม่า นอนแปล๊บ
พักกายให้หายเหนื่อยแล้วก็ออกเดินทางต่อค่ะขับรถย้อนกลับเข้าตัวเมือง ตรงไปเรื่อยๆเลี้ยวไปเที่ยวบ่อน้ำร้อนทักษะวารี บ่อน้ำร้อนมี3บ่อ พ่อ แม่ ลูก เค้าบอกว่าน้ำแร่ที่นี่ไม่มีสารกำมะถันเจือปน จะมีน้ำแร่จากบ่อใหญ่ต่อมาลงบ่อสำหรับนั่งแช่เท้า และบ่อสำหรับแช่ตัว เราลองเอาเท้าแหย่ดูร้อนแฮะ เลยไม่กล้าแช่ แต่ลุงๆป้าๆนี่นั่งแช่เท้าอยู่ก่อนหน้าเชียร์ให้ลองดูพร้อมทั้งบรรยายสรรพคุณให้ฟัง เราจะปฏิเสธน้ำใจก็กระไรอยู่ เลยตัดสินใจถอดรองเท้าเอาขาอวบๆจุ่มดูแรกๆก็ร้อนนะแต่พอเอาจุ่มนานๆเริ่มชิน ป้าบอกว่าแช่ครั้งละ15 นาทีพอ เราทนได้ 10 นาทียกขาขึ้นจากน้ำขานี่แดงเลย แต่สิ่งที่ได้ชัดเจนคือความผ่อนคลาย ขานี่เบาเลยจากเดิมตึงๆตอนเดินไปน้ำตกหงาว มองไปรอบๆคนที่นี่มาแช่น้ำแร่กันเยอะส่วนมากมาเป็นครอบครัวดูอบอุ่นดี ถือเป็นกิจกรรมดีๆที่ทำร่วมกัน ใกล้ๆบ่อน้ำแร่ก็จะมีที่ถ่ายรูปที่สะพานเป็นสะพานเชือกข้ามลำธาร มีน้ำไหลเอื่อยๆ แสงแดดส่องตอนเกือบเย็นสวยงามมาก
ออกจากบ่อน้ำแร่ตอนแรกกะจะไปตลาดกลางคืนเปลี่ยนใจไปดูพระอาทิตย์ตกที่รีสอร์ตดีกว่า ขากลับเลยแวะซื้อขนมที่โลตัส ระนองไม่ค่อยมีเซเว่นนะส่วนมากจะเป็นร้านขายของชำ พอเข้าไปในโลตัส โฮ่!นึกว่าอยู่พม่า เพราะปกติอยู่กรุงเทพป้ายสินค้าจะเป็นภาษาไทยคู่กับภาษาอังกฤษ @ระนอง เป็นภาษาไทยคู่ภาษาพม่าซะงั้น อาจเพราะที่นี่คนพม่าเยอะมั้ง
ได้ขนมครบก็ขับรถมุ่งหน้ารีสอร์ต ถึงรีสอร์ตทันดูพระอาทิตย์ตกดิน ไม่ซิ!ตกทะเลพอดี สวยๆ ชอบๆ
เย็นนี้ฝากท้องไว้กับทางรีสอร์ตค่ะ ใบเหลียงผัดไข่ ต้มข่า อร่อยมากค่ะ
ทานข้าวเสร็จก็ให้น้องพนักงานจองเที่ยวเรือข้ามไปเกาะพยามพรุ่งนี้ไว้เลย นั่งเล่นเอาบรรยากาศสักพักก็เข้านอน
. ตื่นมาตอนเช้าตรู่อากาศตอนเช้าสดชื่นมาก เดินถ่ายรูปเก็บภาพสวยๆรอบๆรีสอร์ต แล้วก็ทานอาหารเช้าของทางรีสอร์ตวันนี้ทานอเมริกันสไตล์ ทานเสร็จเก็บรูปรอบรีสอร์ตอีกครั้ง ได้รูปเป็นที่พอใจก็check out บรรยากาศรอบๆรีสอร์ต
ขับรถออกจากรีสอร์ตตรงไปเข้าเมืองไปขึ้นเรือรอบ10.30น.ที่ท่าเรือเทศบาลปากน้ำทางเข้าจะแคบๆหน่อยพอไปถึงก็ไปฝากรถกับชาวบ้านค่ะเค้าทำที่จอดรถให้เช่าคืนละ 100บาท ฝากรถเสร็จมารอที่คาเฟ่ของรีสอร์ตชื่อblue monkey พนักงานรีสอร์ตจะจัดกระเป๋าเราลงเรือให้ค่ะ ผูกริบบิ้นสีฟ้า นั่งspeed boat ประมาณ40นาที ก็ถึงท่าเรือ ลงจากเรือจะมีพนักงานของทางรีสอร์ตมารับเราขึ้นรถกอล์ฟ รอเช็คอินที่ล็อบบี้ ช่วง1400น.ระหว่างรอเช็คอินเราก็มานั่งทานอาหาร ทานเสร็จได้เวลาเช็คอินพอดีและเราจองเรือเที่ยวกลับพรุ่งนี้ไว้เลย
วันนี้เรามีพักที่ sea view S1 ด้านหน้าหาดติดด้านข้างติดสระว่ายน้ำค่ะ ใกล้ๆห้องอาหาร เพื่อความสะดวก ห้องของที่นี่ดูเล็กกว่าบนฝั่งมี2ชั้น ชั้นล่างเป็นห้องพัก ชั้นบนขึ้นบันไดไปก็จะโล่งๆมีโต๊ะเก้าอี้ไว้ให้นั่งเล่น ส่องวิวระยะไกล
ใครที่อยากนั่งรถชมรอบเกาะทางรีสอร์ตเค้ามีบริการด้วยนะคะ คนละ100บาท แต่เราขอบายไม่ไหวเพลียแดด เลยเลือกที่จะพักหลับในห้องเอาแรงก่อน ตื่นมาอีกทีบ่ายแก่ๆน้ำลงพอดี เลยเดินถ่ายรูปตามชายหาด และรอบรีสอร์ต แล้วก็มาว่ายน้ำออกกำลังกาย ช่วงค่ำๆคนเริ่มเยอะ วันนี้มื้อเย็นฝากท้องไว้กับทางรีสอร์ต นั่งชิวจนยุงเริ่มออกหากิน ชักจะนั่งต่อไม่ไหวแร่ะเลยกลับไปนอนดีกว่า หลับยาว...
เช้าแล้วตื่นไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้น เลยได้แค่เดินเก็บบรรยากาศเดินรับลมเย็นๆตอนเช้าหน้าหาด แล้วก็กลับมาว่ายน้ำ ว่ายไปว่ายมาชักหิวเลยไปทานอาหารเช้าที่ทางรีสอร์ตจัดไว้ให้เป็นบุฟเฟต์ค่ะ อาหารมีให้เลือกไม่ค่อยเยอะ กินอิ่มเดินย่อยอาหารสักพัก กลับเข้าห้องเก็บของเตรียมตัวกลับค่ะ ไวจังความสุขอยู่กับเราไม่นาน รถของทางรีสอร์ตมาส่งที่ท่าเรือ ออกเรือเที่ยว10โมงเพราะต้องรีบไปคืนรถ
ถึงฝั่งไปเอารถที่ฝากไว้เมื่อวาน ขากลับต้องเเวะเติมน้ำมันให้เต็มถังเหมือนเดิม ข้อเสียของระนองคือมีปั้มน้ำมันน้อยคนต่อคิวนานมาก ต่ออยู่20นาที ไม่ได้เติมสักที คนที่เค้ารออยู่ก่อนเค้ารอมาเกือบชั่วโมง เห็นเรารีบเลยแนะนำให้ไปเติมปั้มที่เลยสนามบิน ขับเลยประมาณ 3-5 กิโลเมตร เติมไป 300 บาท ก็ขับกลับสนามบินเอารถไปคืนตอนคืนไม่ค่อยเช็คอะไรมาก พอเสร็จก็โหลดกระเป๋านั่งรอขึ้นเครื่อง ขากลับกลับ air asia เป็นครั้งแรกเลยที่ขึ้นสายการบินนี้รู้สึกที่นั่งแคบไม่ค่อยประทับใจเท่าไร แต่ก็โอเคดีกว่าขับรถเอง รอไม่นานก็ได้ขึ้นเครื่องเพื่อต้องกลับไปทำงานวนไปอีก พอตอนเที่ยวมีความระริกระรี้อยากเที่ยว ตอนกลับนี่ไม่อยากกลับเลยอยากอยู่เที่ยวต่อ เอาไว้โอกาสหน้าเราจะกลับมาซ่อมที่ไม่ได้ไปอีกแน่นอน
รอก่อนนะระนอง เมืองรองที่ห้ามพลาด คอนเฟิร์ม....>>
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้