มีใครที่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาตลอดชีวิต แถมแต่งงานและมีลูกแล้วด้วย....แต่กลับแอบหวั่นไหวกับเพื่อนผู้หญิงของตัวเองบ้างมั้ยคะ...
เราอายุ 40 กลาง ๆ.... ตลอดชีวิตตั้งแต่โตมา ชอบผู้ชายและมีแฟนเป็นผู้ชายมาตลอด.... ตอนนี้แต่งงานและมีลูกแล้ว....
สำหรับผู้หญิง เราชอบมอง และดูว่า เค้าหุ่นเป็นยังไง แต่งตัวยังไง สวยยังไง น่ารักยังไง แต่ไม่เคยมีความคิดแบบพิสวาทเลย....
จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ ได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนเก่าตอน ม. ต้น ในระยะแรก ๆ คุยกันแบบเรื่อย ๆ ไม่บ่อย แต่ระยะหลังนี้ คุยกันบ่อยมาก แทบจะทุกวัน เป็นระยะเวลาประมาณเดือนนึงได้แล้ว.... แล้วหัวใจเจ้ากรรมก็ดันเกิดมาหวั่นไหว.... ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ได้.... กับเพื่อนผุ้หญิงคนอื่น ต่อให้สนิทแค่ไหน คุยกันมากแค่ไหน....สมัย ม. ปลาย และตอนทำงานใหม่ ๆ มีเพื่อนสนิทเป็นผุ้หญิง ก็นอนเตียงเดียวกัน นอนคุยกัน ก็ไม่เห็นจะเคยมีความรู้สึกหวั่นไหวแบบนี้แม้สักครั้งเดียว....
ความรู้สึกที่เรามีต่อเค้าคือ รู้สึกคิดถึง อยากคุย อยากอยู่ใกล้ อยากดูแล เอาอกเอาใจ อยากได้ยินเสียงพูดคุยเสียงหัวเราะ อยากทำให้เค้ามีความสุข.... แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน คิดกับเราแค่เพื่อน....
รู้สึกสับสนตัวเอง และเครียดจังค่ะ... ไม่อยากเป็นแบบนี้ ไม่อยากทำให้ครอบตรัวมีปัญหา ไม่อยากทำให้ลูก ๆ เสียใจ ไม่อยากเสียเพื่อน เสียมิตรภาพที่ดี ๆ ไป เพียงเพราะความรู้สึกแบบนี้ของเราเลย กลัวเค้าจับความรู้สึกเราได้จริง ๆ.... เราควรจะทำอย่างไรดีคะ....
ที่สงสัยอีกอย่างคือ ใจเราเปลี่ยนจากการชอบผู้ชาย มาเป็นผู้หญิงได้จริง ๆ หรือคะ แล้วถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมจึงเป็นแบบนั้นได้คะ.... รบกวนเพื่อน ๆ มาเล่า แบ่งปันประสบการณ์ด้วยนะคะ.... ขอบคุณมากค่ะ....
คนเราสามารถเปลี่ยนจากการชอบแต่ผู้ชาย มาชอบผู้หญิงได้มั้ยคะ....
เราอายุ 40 กลาง ๆ.... ตลอดชีวิตตั้งแต่โตมา ชอบผู้ชายและมีแฟนเป็นผู้ชายมาตลอด.... ตอนนี้แต่งงานและมีลูกแล้ว....
สำหรับผู้หญิง เราชอบมอง และดูว่า เค้าหุ่นเป็นยังไง แต่งตัวยังไง สวยยังไง น่ารักยังไง แต่ไม่เคยมีความคิดแบบพิสวาทเลย....
จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ ได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนเก่าตอน ม. ต้น ในระยะแรก ๆ คุยกันแบบเรื่อย ๆ ไม่บ่อย แต่ระยะหลังนี้ คุยกันบ่อยมาก แทบจะทุกวัน เป็นระยะเวลาประมาณเดือนนึงได้แล้ว.... แล้วหัวใจเจ้ากรรมก็ดันเกิดมาหวั่นไหว.... ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ได้.... กับเพื่อนผุ้หญิงคนอื่น ต่อให้สนิทแค่ไหน คุยกันมากแค่ไหน....สมัย ม. ปลาย และตอนทำงานใหม่ ๆ มีเพื่อนสนิทเป็นผุ้หญิง ก็นอนเตียงเดียวกัน นอนคุยกัน ก็ไม่เห็นจะเคยมีความรู้สึกหวั่นไหวแบบนี้แม้สักครั้งเดียว....
ความรู้สึกที่เรามีต่อเค้าคือ รู้สึกคิดถึง อยากคุย อยากอยู่ใกล้ อยากดูแล เอาอกเอาใจ อยากได้ยินเสียงพูดคุยเสียงหัวเราะ อยากทำให้เค้ามีความสุข.... แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน คิดกับเราแค่เพื่อน....
รู้สึกสับสนตัวเอง และเครียดจังค่ะ... ไม่อยากเป็นแบบนี้ ไม่อยากทำให้ครอบตรัวมีปัญหา ไม่อยากทำให้ลูก ๆ เสียใจ ไม่อยากเสียเพื่อน เสียมิตรภาพที่ดี ๆ ไป เพียงเพราะความรู้สึกแบบนี้ของเราเลย กลัวเค้าจับความรู้สึกเราได้จริง ๆ.... เราควรจะทำอย่างไรดีคะ....
ที่สงสัยอีกอย่างคือ ใจเราเปลี่ยนจากการชอบผู้ชาย มาเป็นผู้หญิงได้จริง ๆ หรือคะ แล้วถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมจึงเป็นแบบนั้นได้คะ.... รบกวนเพื่อน ๆ มาเล่า แบ่งปันประสบการณ์ด้วยนะคะ.... ขอบคุณมากค่ะ....