คุณรู้สึกยังไงถึงเกิดมาแล้วคุณไม่สามารถเคี้ยวข้าวหรืออ้าปากได้แบบคนปกติแถมขากรรไกรไม่โตตามปกติแบบคนทั่วไป+มะเร็ง

24ปีที่ผมอยากระบายชีวิตที่ต้องผจญด้วยโรคภัยแต่ผมก็ยังสู้มาถึงทุกวันนี้เท่าที่จำความได้ผมไม่สามารถอ้างปากได้หรือเคี้ยวข้าวได้แบบคนปกติพ่อแม่พึ่งมารู้ตอนที่ผมอายุประมาณ2-3ขวบหลังเกิดเหตุตกบรรไดพ่อแม่สังเกตว่าผมไม่สามารถอ้าปากเคี้ยวข้าวได้เลยไปหาหมอตรวจตั้งแต่เด็ก ณ รพ แห่งหนึ่ง ตั้งแต่ประตั้งแต่ประมาณ5ขวบละมั้งหมอบอกพ่อแม่ผมว่าขากรรไกรผมไม่ขยับไม่สามารถอ้าปากได้เลยต้องรับการรับรักษาตั้งแต่เด็กวิธีการรักษาคือตัดซี่โครงของผมมาต่อกับขากรรไกรของผมและเอาพังผืดออกและต้องกาบริหารแต่มันก็หุบอยู่ดีจนต้องไปผ่าตัดใหม่รวมๆก็น่าจะเกือบ10ครั้งได้ละมั้ง ผลสุดท้ายก็ผลสุดท้ายก็เหมือนเดิมพยายามไปก็เท่านั้นกลับมาเป็นแบบเดิมหน้าผมจะดูเหมือนคนไม่มีคางหน้าตาแปลกๆผมผ่าตัดครั้งสุดท้ายเมื่อปีที่แล้วเกิดอุบัติเหตุหมอผ่าไปโดนเส้นเลือดใหญ่ไหลไม่หยุดหมอถามแม่ผมว่ามีลูกกี่คนเพราะโอกาสผมรอด50%ถ้าใส่สเตรนตรงหลอดเลือดไม่หยุดผมจะตายครึ่งตัว(พิการนะละครับฮ่าๆๆ)แต่ก็รอดแต่ก็รอดมาได้การผ่าตัดถูกยกเลิกและผมก็ไม่กล้าผ่าตัดใหญ่อีกเลยอีกผลกระทืบหลักจากผ่าตัดประสาทหน้าทางขวาผมไม่เหมือนเดิมถึงแม้จะผ่านมาเกือบ10ปีแล้วก่อนที่ผมจะไปผ่าผมเคยไปปรึกษาหมออีกที่ เกี่ยวกับขากรรไกรเทียมเขาบอกค่าใช้จ่ายประมาณ2บ้านบาทตอนนั้นผมอายุ15เองมั้งที่บ้านผมรับค่าใช้จ่ายไม่ไหวเพราะเบิกไม่ได้ปกติจ่ายค่ารักษาพ่อผมจะเป็นคนเบิกให้เพราะเป็นข้าราชการฐานะบ้านผมก็ปานกลางมีกินมีใชุ้ทุกวันนี้ผมไม่สามารถทำฟันได้ถ้าอนาคตฟันผุอีกก็คงต้องผ่าใหม่ถไม่ได้ทำฟันมาอกือบ10ปีละแต่พยายามรักษาไม่รู้จะรอดไหม555+2ปีที่แล้วผมดันเป็นมะเร็งอีกตอนอายุ22ขั้นที่4ผมนี่ไม่ร้องไห้เลยสักนิดที่ผ่านมาเจออะไรมากมาหละจะตายก็ตายแต่ก็รักษาหายมาได้ปัจจุบันป็เรียนมหาลับเกือบจบแล้วครับ

ปล.ผมเคยสมัคร Let me in thailand3นะแต่ก็ไม่ได้ผมจนปัญญาเลยไปสมัครดูเพราะไม่อยากรบกวนที่บ้านจนพึ่งมาเห็นคนที่ได้เขาก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไรมากเลยโชคดีจังแต่ผมก็เสียใจนะแต่ก็ไม่เป็นไรอนาคตผมคงเก็บตังศัยกรรมเองแต่ก็กลัวว่าหมอจะทำได้ไหมก็เพราะผ่ามาเยอะแล้วกลัวจะไม่รอดเหมือนรอบที่แล้ว555+ก็แค่นี้ละครับที่อยากจะระบายมีเยอะกว่านี้นะแต่คิดไม่ออกมันเยอะมาก