ผู้หญิงสวย กับผู้หญิงไม่สวย

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงรู้สึกว่าเวลาคุยกับผู้หญิงที่หน้าตาธรรมดา หรือไม่สวย ผมจะรู้สึกว่าผมกล้าที่จะคุยกับเขา รู้สึกเป็นตัวของตัวเอง ไม่เขินอาย รู้สึกนึกคิดอะไรก็พูดออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งแตกต่างกับเวลาที่อยู่ใกล้กับผู้หญิงที่สวย หรือสวยมาก ผมจะไม่กล้าคุย ไม่กล้าอยู่ใกล้ เพราะรู้สึกว่าเค้าดูดี ดูน่ารัก ดูสูงกว่า อยู่ใกล้แล้วมันไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำตัวไม่ถูก เพราะเราไม่ได้ดูดี ไม่หล่อ ตัวก็ดำ ไม่รู้ว่ามันเป็นสัญชาตญาณของผู้ชายที่มีอาการแบบนี้กับผู้หญิงหรือเปล่า ถ้าเลือกได้ผมคงไม่อยากเป็นแบบนี้ ผมอยากรู้สึกเฉยๆเหมือนกับที่ผู้หญิงสวยๆเค้ารู้สึก เวลาอยู่ใกล้ๆก็อยากคุยกับเค้าอย่างเป็นธรรมชาติ คุยรู้เรื่องโดยที่ไม่ต้องเขินอายเลย มันเป็นอาการที่ไม่ปกติหรือเปล่าครับ