สวัสดีคะ เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้
"ตอนนี้เหนื่อยใจมาก เบื่อแม่ตัวเองมาก
แล้วก็พยายามทำดีแล้วก็ไม่ได้ผล
ทะเลาะกันบ่อยมากคะ "#เหตุผลไม่ตรงกัน😞
ตอนนี้อายุ21คะ เป็นนักศึกษา
ขอเกริ่นเรื่องเลยนะคะ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่
เด็กๆคะ แล้วก็ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ คุณแม่ก็เลี้ยงเราตลอดคะ พอเราอายุได้16-17ปี เราก็ออกจากบ้านไปทำงานหาเงินเอง ส่งตัวเองเรียน เพราะแม่พูดว่าไม่มีเงินส่งเรียนมหาลัยคะ เราเลยรีบหาเงินส่งตัวเองเรียน โดยไปเป็นเด็กเสิร์ฟ ตามร้านอาหาร
เก็บเงินไปด้วย จ่ายค่าหอเอง อะไรเองทุกอย่าง
พอคุณแม่เห็นเรามีเงิน ก็เริ่มมาขอ ขอไม่ได้ก็โกรธ
แถมยังกดดันเรา หลายๆอย่าง, อ้างบุญคุณ ,อ้างนั้น
อ้างนี้สุดจะอ้างคะ เวลาเราคบใครก็ไปบอกบ้านผู้ชายให้มาแต่งเรา คือหวังเงินค่าดอง ทั้งๆที่เรายังเรียนไม่จบ จนต้องเลิกกัน จนเราไม่กล้าคบใครเพราะอายกลัวคบใครเป็นแฟน ก็จะไปบอกเค้ามาแต่งลูกสาวตัวเอง แต่เราคบกันตามประสาวัยรุ่น ไม่ได้เกเรอะไรเลย แถมยังให้ผู้ใหญ่รับรู้คะ
แม่เราเป็นคนใช้เงินเก่งมากคะ
เวลาเรามีเงินทำงานได้เยอะ เราก็ให้แม่ใช้คะให้ใช้มาเรื่อยๆ มีมากให้มากมีน้อยให้น้อย หาเลี้ยงตัวเองตลอด
ขนาดเราเรียนอยู่ก็ยังโทรมาขอเงินทุกๆเดือน และชอบอ้างพระคุณ แต่เราก็ไม่ว่าเพราะยังไงก็แม่คะ
เราก็อยากให้แม่สบาย (คนเป็นลูกก็คิดแบบนี้ )บ้างครั้งขี่รถตามมาถึงหอ มาท่วงเงินกับเรา จนเราร้องไห้เพราะโดนกดดันจากแม่......😢😢เวลาแม่เราไม่ได้เงินก็จะด่าจะแช่งเรา !! บอกว่าเราลืมบุญคุณ
พอได้เงินกับเราก็พูดดี พอไม่ได้ด่าเราอย่างกับไม่ใช่ลูก สาปแช่งเรา .พอเราเรียนจบ ปวช.3 เราเลยตัดสิ้นใจไม่เรียนต่อหยุดการเรียน ลงไปหางานทำ เพราะว่าส่งตัวเองไม่ไหว ไหนจะแม่ที่ขอเงินเราทุกๆเดือน
เราไปทำงาน1ปี มีวุฒิปวช.ไปเงินเดือนแค่9,000เอง ระยะเวลาเราก็ส่งตังให้ตลอดเดือนล่ะ5,000-10,000 เพราะเงินเดือนเราไม่ได้เยอะคะ
อาศัยทำโอทีเอา ชีวิตลำบากคะ บ้างทีไม่มีตัง โทรไปขอ ยังโดนด่ากลับมา จนเราไม่รู้จะเพิ่งใคร มีแม่ก็เหมือนไม่มี (คิดไว้อยากเรียนเหมือนเพื่อนคนอื่น คิดถึงเพื่อน คิดถึงบรรยากาศตอนเรียน
ซึ่งชีวิตเราต่างจากคนอื่นๆ แต่ก็ไม่เคยน้อยใจคะ)
"ลืมบอกนะคะว่าแม่เรามีแฟนใหม่ที่เด็กกว่า ฐานะไม่ได้รวยแถมเราไม่ได้ชอบแต่แรก เพราะเราคิดว่าคบกันยังไงก็ลำบากแน่นอนซึ่งจริงตามที่เราคิดไว้เลย"
ปล.ตอนนี้กลับมาเรียนต่อแล้วนะคะ เพราะอยากมีวุฒิสูงๆไว้เพื่ออนาคต วันข้างหน้าของตัวเอง ชีวิตตอนนี้ไม่ได้ลำบากคะ เพราะเรามีแฟนที่คอยช่วยเหลือ ส่วนแม่ก็ยังเป็นนิสัยเดิม เห็นแก่ตัวมากคะ บ้านเราก็สร้างช่วย เราไม่เคยให้แม่ขายหน้าเลย
แถมยังมาเรียกร้องจะให้แฟนเราไปแต่งทั้งๆที่แฟนเราเค้าเลี้ยงดูเรา ช่วยเหลือเราทั้งแม่ แค่นี้เราก็ละอายใจมากคะ ถึงเราจะไม่ได้เอ้ยปากขอ
คือแฟนเราเค้าค่อนข้างมีฐานะ เรียนจบมีงานทำ
ไม่ได้เดือดร้อนพ่อแม่ เสาร์-อาทิตย์ก็ทำงานช่วยแฟนคะ
แม่เราพอรู้ว่าลูกได้แฟนรวยก็มีแต่ขอๆ คิดแต่จะเอาเปรียบกดดันลูก ซึ่งเราก็ให้ทุกเดือนคะ
ส่วนมากเงินที่ได้มา แกก็มาจุนเจือครอบครัวของสามีใหม่ แกรักสามีคนนี้มาก รักมากยิ่งกว่าลูก มีเงินเท่าไหร่ก็ไปบำเรออยู่นั้นหมด ไม่เคยคิดถึงลูกเลยสักนิด มีแต่จะเอาอย่างเดี๋ยว โดยไม่สนว่าลูกจะมีเงินใช้ไม พอเราพูดให้แกคิด แกก็ด่าเรา เป็นลูกไม่มีสิทธิมาพูดแบบนี้ เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ อ้างแต่ว่าตัวเองมีภาระ แต่เราไม่เคยลืมบุญคุณนะคะ เราก็ให้ได้ตามกำลังเราคะ ให้ตลอดไม่เคยขาดมืออยากกินอะไรทำอะไรเราให้หมด แกไม่เคยคิดว่าอนาคตลูกจะเป็นยังไงเลือกสามีใหม่ทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับแฟนคนนี้ แกคิดถึงแต่ตัวเอง.............เหนื่อยใจคะเป็นรู้จะทำไงดีจนมาตั้งกระทู้ ขอโทษทีระบาย😞😞😞😞
ทำไงดีคะ แม่ที่บ้านเห็นแก่เงินมากกว่าลูกตัวเอง😥
"ตอนนี้เหนื่อยใจมาก เบื่อแม่ตัวเองมาก
แล้วก็พยายามทำดีแล้วก็ไม่ได้ผล
ทะเลาะกันบ่อยมากคะ "#เหตุผลไม่ตรงกัน😞
ตอนนี้อายุ21คะ เป็นนักศึกษา
ขอเกริ่นเรื่องเลยนะคะ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่
เด็กๆคะ แล้วก็ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ คุณแม่ก็เลี้ยงเราตลอดคะ พอเราอายุได้16-17ปี เราก็ออกจากบ้านไปทำงานหาเงินเอง ส่งตัวเองเรียน เพราะแม่พูดว่าไม่มีเงินส่งเรียนมหาลัยคะ เราเลยรีบหาเงินส่งตัวเองเรียน โดยไปเป็นเด็กเสิร์ฟ ตามร้านอาหาร
เก็บเงินไปด้วย จ่ายค่าหอเอง อะไรเองทุกอย่าง
พอคุณแม่เห็นเรามีเงิน ก็เริ่มมาขอ ขอไม่ได้ก็โกรธ
แถมยังกดดันเรา หลายๆอย่าง, อ้างบุญคุณ ,อ้างนั้น
อ้างนี้สุดจะอ้างคะ เวลาเราคบใครก็ไปบอกบ้านผู้ชายให้มาแต่งเรา คือหวังเงินค่าดอง ทั้งๆที่เรายังเรียนไม่จบ จนต้องเลิกกัน จนเราไม่กล้าคบใครเพราะอายกลัวคบใครเป็นแฟน ก็จะไปบอกเค้ามาแต่งลูกสาวตัวเอง แต่เราคบกันตามประสาวัยรุ่น ไม่ได้เกเรอะไรเลย แถมยังให้ผู้ใหญ่รับรู้คะ
แม่เราเป็นคนใช้เงินเก่งมากคะ
เวลาเรามีเงินทำงานได้เยอะ เราก็ให้แม่ใช้คะให้ใช้มาเรื่อยๆ มีมากให้มากมีน้อยให้น้อย หาเลี้ยงตัวเองตลอด
ขนาดเราเรียนอยู่ก็ยังโทรมาขอเงินทุกๆเดือน และชอบอ้างพระคุณ แต่เราก็ไม่ว่าเพราะยังไงก็แม่คะ
เราก็อยากให้แม่สบาย (คนเป็นลูกก็คิดแบบนี้ )บ้างครั้งขี่รถตามมาถึงหอ มาท่วงเงินกับเรา จนเราร้องไห้เพราะโดนกดดันจากแม่......😢😢เวลาแม่เราไม่ได้เงินก็จะด่าจะแช่งเรา !! บอกว่าเราลืมบุญคุณ
พอได้เงินกับเราก็พูดดี พอไม่ได้ด่าเราอย่างกับไม่ใช่ลูก สาปแช่งเรา .พอเราเรียนจบ ปวช.3 เราเลยตัดสิ้นใจไม่เรียนต่อหยุดการเรียน ลงไปหางานทำ เพราะว่าส่งตัวเองไม่ไหว ไหนจะแม่ที่ขอเงินเราทุกๆเดือน
เราไปทำงาน1ปี มีวุฒิปวช.ไปเงินเดือนแค่9,000เอง ระยะเวลาเราก็ส่งตังให้ตลอดเดือนล่ะ5,000-10,000 เพราะเงินเดือนเราไม่ได้เยอะคะ
อาศัยทำโอทีเอา ชีวิตลำบากคะ บ้างทีไม่มีตัง โทรไปขอ ยังโดนด่ากลับมา จนเราไม่รู้จะเพิ่งใคร มีแม่ก็เหมือนไม่มี (คิดไว้อยากเรียนเหมือนเพื่อนคนอื่น คิดถึงเพื่อน คิดถึงบรรยากาศตอนเรียน
ซึ่งชีวิตเราต่างจากคนอื่นๆ แต่ก็ไม่เคยน้อยใจคะ)
"ลืมบอกนะคะว่าแม่เรามีแฟนใหม่ที่เด็กกว่า ฐานะไม่ได้รวยแถมเราไม่ได้ชอบแต่แรก เพราะเราคิดว่าคบกันยังไงก็ลำบากแน่นอนซึ่งจริงตามที่เราคิดไว้เลย"
ปล.ตอนนี้กลับมาเรียนต่อแล้วนะคะ เพราะอยากมีวุฒิสูงๆไว้เพื่ออนาคต วันข้างหน้าของตัวเอง ชีวิตตอนนี้ไม่ได้ลำบากคะ เพราะเรามีแฟนที่คอยช่วยเหลือ ส่วนแม่ก็ยังเป็นนิสัยเดิม เห็นแก่ตัวมากคะ บ้านเราก็สร้างช่วย เราไม่เคยให้แม่ขายหน้าเลย
แถมยังมาเรียกร้องจะให้แฟนเราไปแต่งทั้งๆที่แฟนเราเค้าเลี้ยงดูเรา ช่วยเหลือเราทั้งแม่ แค่นี้เราก็ละอายใจมากคะ ถึงเราจะไม่ได้เอ้ยปากขอ
คือแฟนเราเค้าค่อนข้างมีฐานะ เรียนจบมีงานทำ
ไม่ได้เดือดร้อนพ่อแม่ เสาร์-อาทิตย์ก็ทำงานช่วยแฟนคะ
แม่เราพอรู้ว่าลูกได้แฟนรวยก็มีแต่ขอๆ คิดแต่จะเอาเปรียบกดดันลูก ซึ่งเราก็ให้ทุกเดือนคะ
ส่วนมากเงินที่ได้มา แกก็มาจุนเจือครอบครัวของสามีใหม่ แกรักสามีคนนี้มาก รักมากยิ่งกว่าลูก มีเงินเท่าไหร่ก็ไปบำเรออยู่นั้นหมด ไม่เคยคิดถึงลูกเลยสักนิด มีแต่จะเอาอย่างเดี๋ยว โดยไม่สนว่าลูกจะมีเงินใช้ไม พอเราพูดให้แกคิด แกก็ด่าเรา เป็นลูกไม่มีสิทธิมาพูดแบบนี้ เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ อ้างแต่ว่าตัวเองมีภาระ แต่เราไม่เคยลืมบุญคุณนะคะ เราก็ให้ได้ตามกำลังเราคะ ให้ตลอดไม่เคยขาดมืออยากกินอะไรทำอะไรเราให้หมด แกไม่เคยคิดว่าอนาคตลูกจะเป็นยังไงเลือกสามีใหม่ทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับแฟนคนนี้ แกคิดถึงแต่ตัวเอง.............เหนื่อยใจคะเป็นรู้จะทำไงดีจนมาตั้งกระทู้ ขอโทษทีระบาย😞😞😞😞