สมัยเรียน มหาลัย ก็เลือกเรียน สาขาที่หางานง่าย มหาลัยดัง ไม่ได้ชอบอะไรมาก ตอนนั้นวาดภาพฝันไว้ ว่าทำงาน ชิลๆ เงินเดือนสูงๆ
ตั้งใจเรียนพอประมาณ การแข่งขัน เหมือนแข่งกับตัวเอง มีปรับตัวบ้าง เครียดบ้าง เพราะเพื่อนเก่ง แต่โดยรวมก็ ไม่อะไร
คือไม่ต้องพยายามไรมากก็จบมาได้เกียรตินิยม
ต่อมาทำงาน เลือกทำงาน บริษัท ระดับโลก แห่งหนึ่ง ก็เข้าตามกระแส ไม่ได้ชอบอะไร ก็คิดว่า เอ้อ เข้าๆไปก่อน คณะเราเข้าที่ปีนึงก็หลายสิบคน
เพื่อนๆ เยอะแยะ ทำๆไป เงินเดือนสูง ความกดดันสูง ตอนนั้น 22-24 ปีแรก เครียดแต่ก็สนุก เรียนรู้มากมาย ก็ทำไป อดทน สามปี สอบเอาไลเซนต์
อยากลาออก วันละสามสิบรอบ
สุดท้าย ลาออก มาทำ บริษัท consult อีกที่ เงินเดือนถือว่าสูง สำหรับวัยนี้
แต่เครียดเหลือเกิน อยากลาออกทุกวัน หลายครั้งคิดว่าเราไม่เก่งพอ ทำไมมีแต่เรื่องที่เราไม่รู้ เยอะแยะไปหมด เป็น consult แล้ว จะไปตอบมั่วๆไม่ได้
อะไรที่รับปากไปแล้ว คือต้องทำให้ได้ เครียดทุกวัน จะทำทันไหม ทำได้ไหม โอ๊ย มีมีทติ้งอีกแล้ว ยังอ่าน ไฟล์เก่าไม่จบเลย
สรุป
ไม่อยากทำงานหนักแล้ว อยากลาออกมานอนอยู่ เฉยๆ หรือ ทำงาน ที่ day-to-day มาก เงินเดือนอาจน้อยลง 50% แต่ก็ยอม
แบบ เราอายุ 25 แล้ว เราจะทนทำแบบนี้ไปได้อีกนานเท่าไร เงินไม่ใช่คำตอบของเรา ถ้าเงินเยอะแล้ว เราต้องเครียดขนาดนี้ก็ไม่ไหว
มีบ้าน ไม่มีหนี้อะไร
แต่คนรอบข้างก็จะ แก ทำงานได้เงินเดือนสูงดีจะตาย อายุแค่นี้ จะออกมาทำงานอะไรที่มันไม่ก้าวหน้าหรอ จะทำได้หรอ
แต่ใจนึงก็คิดว่า เราจะแคร์คนอื่นทำไม ความสุขของเรา แต่ ก็กลัว เรื่องไม่มีเงินใช้ เพราะเราใช้เงินเยอะ โดยเฉพาะค่าชอปปิ้ง กิน สกินแคร์
แบบทำงานมันเครียดก็ช็อป เยอะหน่อย
แต่ตอนนี้รู้สึกตัวเองขาดแรงบันดาลใจ ไม่อยากทำอะไร ไปทำงานก็อยากแต่จะกลับบ้านมานอน
ตอนเช้าก็ไม่อยากตื่น ไปทำงานเลย แต่ลาออกแล้วเอาไงดี จะวนลูป เดิมไหม ถ้าไม่ชอบอีกละ
ชีวิต ไม่มีเป้าหมาย คือถ้ามี เป้าหมาย เราคงมี direction ว่ามันควรทำอะไรไปในทิศทางไหน แต่นี้มันชีวิตจริง ไม่มี how to หรือ checklist ให้เรา ทำตาม
มีใครมีวิธีสร้างแรงบันดาลใจในการทำงานบ้างคะ
ปล
1.ไม่น่าจะเป็นโรคซึมเศร้านะคะ เพราะรักตัวเอง คิดง่ายๆ เครียดมากก็ลาออก จบ ไม่มีความคิดจะทำร้ายตัวเองเลย
2. ก็อยากจะประสบความสำเร็จ นะคะ แต่เป็นคนที่เลือก ความสุขมากกว่า เงิน แบบพอกันทีงานกดดันๆ นี่ ฟังดูย้อนแยงจัง
ขอบคุณค่ะ
+ + มีใครเป็นบ้าง อายุ 20 กลางๆ แต่ไม่อยากเรียนรู้อะไรใหม่แล้ว ขาดแรงบันดาลใจ อยากจะทำงานไปวันๆแล้วกลับบ้านนอน + +
ตั้งใจเรียนพอประมาณ การแข่งขัน เหมือนแข่งกับตัวเอง มีปรับตัวบ้าง เครียดบ้าง เพราะเพื่อนเก่ง แต่โดยรวมก็ ไม่อะไร
คือไม่ต้องพยายามไรมากก็จบมาได้เกียรตินิยม
ต่อมาทำงาน เลือกทำงาน บริษัท ระดับโลก แห่งหนึ่ง ก็เข้าตามกระแส ไม่ได้ชอบอะไร ก็คิดว่า เอ้อ เข้าๆไปก่อน คณะเราเข้าที่ปีนึงก็หลายสิบคน
เพื่อนๆ เยอะแยะ ทำๆไป เงินเดือนสูง ความกดดันสูง ตอนนั้น 22-24 ปีแรก เครียดแต่ก็สนุก เรียนรู้มากมาย ก็ทำไป อดทน สามปี สอบเอาไลเซนต์
อยากลาออก วันละสามสิบรอบ
สุดท้าย ลาออก มาทำ บริษัท consult อีกที่ เงินเดือนถือว่าสูง สำหรับวัยนี้
แต่เครียดเหลือเกิน อยากลาออกทุกวัน หลายครั้งคิดว่าเราไม่เก่งพอ ทำไมมีแต่เรื่องที่เราไม่รู้ เยอะแยะไปหมด เป็น consult แล้ว จะไปตอบมั่วๆไม่ได้
อะไรที่รับปากไปแล้ว คือต้องทำให้ได้ เครียดทุกวัน จะทำทันไหม ทำได้ไหม โอ๊ย มีมีทติ้งอีกแล้ว ยังอ่าน ไฟล์เก่าไม่จบเลย
สรุป
ไม่อยากทำงานหนักแล้ว อยากลาออกมานอนอยู่ เฉยๆ หรือ ทำงาน ที่ day-to-day มาก เงินเดือนอาจน้อยลง 50% แต่ก็ยอม
แบบ เราอายุ 25 แล้ว เราจะทนทำแบบนี้ไปได้อีกนานเท่าไร เงินไม่ใช่คำตอบของเรา ถ้าเงินเยอะแล้ว เราต้องเครียดขนาดนี้ก็ไม่ไหว
มีบ้าน ไม่มีหนี้อะไร
แต่คนรอบข้างก็จะ แก ทำงานได้เงินเดือนสูงดีจะตาย อายุแค่นี้ จะออกมาทำงานอะไรที่มันไม่ก้าวหน้าหรอ จะทำได้หรอ
แต่ใจนึงก็คิดว่า เราจะแคร์คนอื่นทำไม ความสุขของเรา แต่ ก็กลัว เรื่องไม่มีเงินใช้ เพราะเราใช้เงินเยอะ โดยเฉพาะค่าชอปปิ้ง กิน สกินแคร์
แบบทำงานมันเครียดก็ช็อป เยอะหน่อย
แต่ตอนนี้รู้สึกตัวเองขาดแรงบันดาลใจ ไม่อยากทำอะไร ไปทำงานก็อยากแต่จะกลับบ้านมานอน
ตอนเช้าก็ไม่อยากตื่น ไปทำงานเลย แต่ลาออกแล้วเอาไงดี จะวนลูป เดิมไหม ถ้าไม่ชอบอีกละ
ชีวิต ไม่มีเป้าหมาย คือถ้ามี เป้าหมาย เราคงมี direction ว่ามันควรทำอะไรไปในทิศทางไหน แต่นี้มันชีวิตจริง ไม่มี how to หรือ checklist ให้เรา ทำตาม
มีใครมีวิธีสร้างแรงบันดาลใจในการทำงานบ้างคะ
ปล
1.ไม่น่าจะเป็นโรคซึมเศร้านะคะ เพราะรักตัวเอง คิดง่ายๆ เครียดมากก็ลาออก จบ ไม่มีความคิดจะทำร้ายตัวเองเลย
2. ก็อยากจะประสบความสำเร็จ นะคะ แต่เป็นคนที่เลือก ความสุขมากกว่า เงิน แบบพอกันทีงานกดดันๆ นี่ ฟังดูย้อนแยงจัง
ขอบคุณค่ะ