งงกับชีวิต ผมมาถูกทางมั้ย? ผมเรียกว่ารวยรึยัง?

ขออภัยนี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตครับ
(ถ้าไม่น่าเชื่อก็ว่าเป็นเรื่องสมมุติก็ได้ครับ)
ที่ลงไม่มีเจตนาอวดอะไร
รู้สึกตัวเองยังไม่ประสบความสำเร็จ
เหนื่อยท้อ เลยอยากรู้เราทำๆมามันถึงตรงไหน
มาถูกทางมั้ย ชีวิตเริ่มยุ่งวุ่นวาย รู้สึกเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า

เรื่องเริ่มทำธุรกิจสืบทอดที่บ้านตั้งแต่อายุ27 อยู่ตจว.
ตอนนี้จะ40แล้ว
ธุรกิจเริ่มยอดขายปีนึง15-20ล
หนี้สินประมาณ10ล
ทรัพย์สินพ่อแม่ประมาณ20-30ล
สิบกว่าปีนี้ขยายทำหลายธุรกิจ
ทำคนเดียวพี่น้องแยกไปทำของตัวเองหมดแล้ว

ปัจจุบันยอดขาย1,200ล/ปี พนักงาน200กว่าคน
หนี้สิน200ล.(เป็นเงินหมุนเวียน)
สต็อกหมุนเวียน100
เจ้าหนี้20
ลูกหนี้7-8ล
ผ่อนทรัพย์สิน30ล.
ผ่อนรถ20ล(ทั้งรถใช้ในกิจการbenz,porsche)
ทรัพย์สินรวมประมาณ150-170ล.

กำไรจากกิจการเดือนละ4ล.
ค่าใช้จ่าย2ล.
ดอกเบี้ย1ล.
ผ่อนทั้งหมด1ล.
(หมุนโยกเงินหัวปั่นทุกเดือน)
อีก3-7ปีจะผ่อนหมดทุกตัว

อยากทราบว่า
1.ผมมาถูกทางมั้ย(สับสน)

2.ผมรวยรึยัง

3.ถ้าสมมุติรวย รวยระดับไหน
(ที่อยากรู้คือบางคนดูจากทรัพย์-หนี้ บางคนบอกดูจากขนาดธุรกิจ)

ถ้าไร้สาระก็ขอโทษด้วยครับ
หนี้สินที่บ้านก็ไม่มีใครรู้ ไม่กล้าบอกใคร ไม่มีใครกล้าถามด้วย
เคลียดจนคิดว่าทำมาขาดทุนเพราะหนี้ไม่ลดมีแต่กู้เพิ่มขึ้น แต่มันก็ขยายมาตลอดเลยไม่รู้
นอนก็ไม่หลับมีเรื่องคิดตลอด
ขยายไปแต่ทำอยู่คนเดียว
มีแต่คนบอกรวย แต่ในใจผมค้านมาก คิดในใจเลือกย้อนใหม่ได้ ผมคงไม่ทำ ทำเท่ารุ่นแม่ทำมาก็มีความสุขดีอยู่แล้ว

เคยแต่อ่านของคนอื่น คราวนี้อยากได้ยินคนอื่นวิจารณ์บ้างครับ

ขอบคุณที่อ่านครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 38
รายรับเดือนละ 100 ล้าน แต่หักลบกลบหนี้ เหลือเดือนละ 4 ล้าน แสดงว่าค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่าย 96% ถือว่าอันตรายนะครับ

ไม่แปลกที่หมุนโยกเงินหัวปั่นทุกเดือน

ลองสมมติเกิดปัญหาคาดไม่ถึง ทำให้รายรับตกลงนิดหน่อย 5-10% นี่ ได้ปวดหัว คิดเป็นเงิน 5-10 ล้าน/เดือน ถือว่าอันตรายมาก


ตอบคำถาม
   - เป้าหมายชีวิตคืออะไรครับ ถ้าเป้าหมายคือรวย ก็ถือว่ารวยกว่า 95% ของคนทั้งประเทศ (พอใจหรือยังครับ ถ้าพอใจก็ถือว่ามาถูกทางแล้ว)
   - ถ้าเป้าหมายคือความสุข ก็น่าจะถือว่ามาผิดทางครับ

   ความรวยความจน อยู่ที่ความพอใจของเราเองครับ อย่าไปสนใจคนนอกที่มองมา ต่อให้เค้าอิจฉา / ชื่นชม / นับถือ หรือรู้สึกอย่างไรกับเราก็ตามแต่ สุดท้ายคนนอกเหล่านั้นก็ไม่ได้มาร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา ไม่ได้เป็นคนที่เราควรสนใจ

  ดังนั้น อย่าไปสนใจระดับความรวยที่คนภายนอกตั้งกฏเกณฑ์ขึ้นมา

  สำหรับผม ความรวย คือการที่เราอยู่ได้โดยเรามีความสุขกับระดับการเงินที่เรามีอยู่ (ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับใคร) และเราได้ทำงานอย่างมีความสุขด้วย

  ถ้าคุณรู้สึกว่าเหนื่อย ท้อ กับขนาดกิจการที่มีอยู่ ก็ลองหาวิธีลดขนาดลงบ้างครับ ทำเท่าที่เรารู้สึกว่าเรามีความสุขกับการทำงานครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่