เรากับแฟนคบกันได้ประมาณ 3 ปี กว่าจะ 4ปี  อายุก็พอๆกัน แค่เขาเกิดก่อนเรา 4 เดือน
แฟนเราก่อนจะมาคบกับเรา เขาก็เป็นชอบเที่ยว ติดเพื่อน ไม่อยู่บ้าน อยู่แต่กับเพื่อน
นอนกับเพื่อน เรียกว่าไม่เข้าบ้านเป็นเดือนๆ ก็มี พ่อแม่ปล่อย เพราะเขาก็เป็นคนดื้อๆอยู่หน่อย
นิสัยเขาเป็นคนเฮฮา เข้ากับคนง่าย เป็นมิตรกับทุกคนแระมั้ง เหอะะะะะะ
แต่เราเป็นคนไม่ค่อยเที่ยวนะ พอมาคบกับเขาเราก็เที่ยวเยอะขึ้น ปกติจะไม่เที่ยว แต่อาจจะนานๆๆๆที
คบกันช่วงปีแรกๆ  เขาก็ดีมั้ง ก็ไม่ค่อยได้สนใจอะไรมาก ปีที่ 2 ก็เริ่มดีบ้างไม่ดีบ้าง ปีที่3 รู้สึกว่าแย่หนัก เพราะเขาคิดแต่จะเที่ยว
เพื่อนชวนแต่ละทีคือจะเที่ยวอย่างเดียว ถ้าเราให้ไปคือไปอย่างเดียวไม่มีปฎิเสธ เงินไม่มีก็อยากไป
ลืมบอกไปว่าแฟนเราเรียนอยู่นะ อยู่ปี 3 ส่วนเราทำงานแล้ว ได้เงินก็ไม่เยอะหรอก หมื่นต้นๆ ก็แบ่งให้แม่ด้วยเพราะต้องช่วยแม่ผ่อนบ้าน หักไปแล้วใช้เดือนละ 4,000 บาท ค่าใช้จ่ายส่วนตัวต่างๆ ก็ต้องใช้ในงบ 4,000 นี่แระ น้อยใช่ไหมหละ ?? บางเดือนก็ไม่พอใช้เลย ส่วนแฟนเราแม่เขาเป็นคนให้เงิน ใช้เดือนละ 3,000 บาท ถ้าเงินเขาไม่พอก็ต้องมาใช้ที่เราต่อ  เห้อ

เอาจริงๆ เรื่องนี้แฟนเราก็สัญญากัเราดิบดีว่าจะเที่ยวน้อยลง ปกติเดือนนึงเที่ยว 4-5 ครั้ง แต่เราว่าเยอะไปนะ เพราะเที่ยวแต่ละครั้งไม่ต่ำกว่า 500 บาท ซึ่งเรากะเขาก็ไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั่น สุดท้ายสัญญาก็ไม่เป็นสัญญา เราไม่เข้าใจแฟนเราเลย โตแล้วแต่ทำไม ไม่คิดจะออมเงิน เก็บเงินช่วยกันบ้าง สมองมีแต่เรื่องเที่ยว
เรารู้สึกว่าเราหาอนาคตที่จะไปด้วยกันไม่เจอเลยอะ ถ้าเขาเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่รวยแล้วอนาคตข้างหน้า มีแต่เหมดอย่างเดียว
พูดกันเรื่องนี้ทีไร ทะเลาะทุกที เราพูดก็หาว่าบ่น แล้วจะให้ไม่บ่นได้ไงเมื่อพูดกันแล้วแต่เป็นเหมือนเดิม บอกว่าเราบ่นแต่เรื่องเดืมๆ ล่าสุดเขาบอกให้เราเฉยๆซะ. เอ้าาาาาา งงเลย
เอาไงกับคนแบบนี้ดี หรือว่าเราผิดวะ ที่พูดแต่เรื่องเดิมๆ