รู้สึกไม่อยากจากบ้านไปไหน!

คงพูดตรงๆว่าเป็นคนที่ติดพ่อแม่มากค่ะ ติดบ้านด้วยค่ะ ใกล้เข้ามหาลัยแล้วไม่อยากจากบ้านไปเลย อาการคล้ายๆ Homesick เพื่อนๆในพันทิปมีวิธีทางแก้ไขแก้ยังไงคะ?  เวลาผ่านไปไวเหลือเกิน จากตอนนั้นวิ่งตามะอแม่ตอนมาส่ง รร เมื่อตอนอนุบาล พอมาตอนนี้ใกล้ขึ้นมหาลัยแล้ว เวลามองหน้าพ่อแม่แอบร้องไห้นิดๆ คิดในใจว่าอยู่มหาลัยต้องไม่ได้กลับบ้านบ่อยแน่ เพราะทุกครั้งกลับบ้านจะรอพ่อแม่ซื้อของหวาน ช่วยกันทำอาหารทุกเย็น ถ้าเราไปพ่อแม่คงเศร้าไม่แพ้เรา คือเป็นห่วงพ่อแม่มากเพราะทุกครั้งบางเรื่องจะมีเราคอยช่วย ต่อจากนี้พ่อแม่เมื่อมีปัญหาคงช่วยกันและกัน รู้สึกไม่อยากจากบ้านอันแสนอบอุ่นไปอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเลย 
ปล.-พ่อแม่เราเเยกห้องนอนกันอยู่ 
-พ่อแม่ชอบไม่สบาย แต่ไม่มากเเค่ชอบเป็นหวัดเป็นไข้ เป็นห่วงท่านมากเพราะทุกครั้งเราจะดูแลท่าน
-แม่ชอบดูหนังก่อนนอน หนังใน netflix  แต่แม่ชอบรอเราเปิดให้ดู เพราะท่านเล่น เเล็ปท็อปไม่เป็น
-วันหยุดชอบมีกิจกรรมสนุกๆให้ทำเช่นเดินป่า หาของป่า เที่ยว ตจว เที่ยว ต่างๆ แอบเศร้านิดๆที่จะไม่ค่อยมีอารมณ์แบบนั้น
-จากใจเราคนที่#เคย เป็นโรคซึมเศร้า
-เป็นห่วงท่านมาก แต่ก็ด้วยแลกมาซึ่งคงามสำเร็จ กายอยู่นู๊น ใจอยู่กับบ้าน ขนาดตอนนี้อยู่บ้านยังรู้สึกเศร้าเลยค่ะ
-บ้านอยู่ ตจว เมื่อเทียบกับมหาลัยที่ไกลกันถึง 400 กิโลเมตร
-พ่อแม่ยิ่งแก่เรายิ่งคิดถึง ห่วงมาก ท่านจะเกษียณตอนเราอยู่ปี 2 และ ปี3
-อยากให้ท่านไปอยู่ด้วยแต่ท่านคงไม่ชอบอะไรที่เป็นห้องสี่เหลี่ยมหรอก
-สนิทกับท่านทั้งสองตั้งแต่จำความได้ อยู่ด้วยกันตลอด รักกันมากก
#ใครมีวิธีคลายอาการอารมณ์แบบนี้แนะนำได้นะคะ