....กลัวว่าจะเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า?/ปรับตัวกับคนไม่ชอบยังไง...

เราอายุ20 กำลังเรียนมหาลัย  รู้สึกเบื่อมากๆเป็นมาระยะหนึ่งแล้ว รู้สึกเศร้า ร้องไห้ออกมาบ่อยๆ ไม่ว่าจะกำลังเรียน กำลังนั่งรถไปเรียน  ยิ่งอยู่คนเดียวยิ่งร้อง เลย รู้สึกเครียดๆ คิดมากไปซะทุกอย่าง  บางทีรู้สึกเพลียไม่มีแรง ขนาดนอนแทบทั้งวันก็แล้ว ก็ยังรู้สึกนอนไม่พอ  กลางคืนหลับยากมากๆ   พยายามที่จะคิดบวกในเหตุการณ์ในชีวิต แต่แล้วก็กลับมาคิดแง่ลบตลอด บางเวลาก็มีความสุขแบบมากเป็นพิเศษ คำที่คิดวนอยู่ในหัวตลอดคืออยากฆ่าตัวตายมาตลอด  ครอบครัวก็ไม่รับรู้อะไร ชอบว่าเราเป็นบ้า ปัญญาอ่อน เวลาเราร้องไห้ (เวลามีปห.กับที่บ้าน) เรามักจะพูดเสมอว่าไม่อยากจะเป็นแบบนี้ แต่ห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้จริงๆ ไม่เคยให้กำลังใจ   สาเหตุอีกอย่างหนึ่ง คือรู้สึกไม่ชอบคนหนึ่ง เขามาขออาศัยอยู่บ้าน  ไม่ใช่ลูกหลาน  (อายุไล่ๆกัน)  มันทำให้รู้สึกว่าตัวเองไม่สำคัญ ไม่ได้อิจฉาแต่ไม่เข้าใจทำไมถึงต้องห่วงใยมากมมาย   มันน้อยใจ รู้สึกเป็นภาระครอบครัว  ไม่เคยมีอะไรดี   พยายามบอกกับคนที่บ้านว่าเราไม่โอเคกับคนนี้      เขาก็ไม่สนใจคำพูดเราเลย มันทำให้ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ หงุดหงิดมากด้วยเวลาเจอหน้ามัน  พยายามจะปรับตัวเข้าหา พยายามเข้าใจว่าเขาแค่มาขออาศัยแค่ไม่นาน แต่ทำได้ไม่นานก็กลับมารู้สึกเครียด คิดแง่ลบอีกตามเคย   ....ต่อให้คนที่เรารักมากที่สุดมาปลอบใจก็ยังรู้สึกแบบเดิม รู้สึกว่าเขาไม่สามารถเข้ามาช่วยอะไรเราได้เลย  ไม่ดีขึ้นเลย.....
( ขอโทษที่พิมพ์ไม่ค่อยรู้เรื่อง /ครั้งแรก)  ช่วยตอบทีครับ/ขบคุณครับ