สวัสดีค่ะ นี้เป็นครั้งแรกที่มาเขียนกระทู้นะคะ
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ คือเราอยากรู้ว่าใครมีเพื่อนบ้านที่ปสด.แบบเราบ้างไหมคะ?
เราอยู่ที่บ้านหลังนี้มาตั้งแต่เกิดค่ะเรามีพี่น้องสามคน ถ้านับตอนที่เรายังไม่เกิดครอบครัวเราอยู่บ้านนี้มา 30กว่าปีแล้วค่ะ มันเป็นระยะเวลาที่นานใช่มั๊ยคะ ตอนแรกเราก็มองว่าผู้ใหญ่ทุกคนก็ดูน่าเคารพดีนะคะแต่พอเรายิ่งโตเรายิ่งเห็นอะไรมากขึ้น เรารู้สึกอึดอัดเวลาต้องเดินออกจากบ้านทุกคนชอบมองแล้วหันไปหัวเราะพูดอะไรกันก็พยายามไม่คิดมากเพราะบางทีมันอาจไม่เกี่ยวกับเราก็ได้แต่มันไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งมันเป็นมาตลอดเวลาที่เราอยู่ที่นี้ ถามแม่ แม่ก็บอกว่าแต่ก่อนก็รักกันดีนะคะพูดคุยกับบ้านเราปกติแต่พอพี่สาวเราเริ่มโตมันก็เป็นจุดที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยน พี่สาวเราใจแตกค่ะหนีออกจากบ้านส่วนพี่ชายขอไม่เรียนและก็ออกจากบ้านไป พอเราอยู่ประมานม.ต้นเราก็เลี้ยงแมวไว้ตัวนึงแล้วมันก็มีลูกออกมาเราก็เลี้ยงมันต่อจนมันเริ่มโตมันก็มีปัญหาตามมาคือคนแถวบ้านเริ่มโทษว่าแมวเราไปทำลายข้าวของทำของเสียหายไปฉี่ไปอึแล้วคือแถวบ้านเราไม่ได้มีแมวเราแค่ตัวเดียวมีหลายตัวพอสมควรแล้วเค้าก็โทษแมวเรามาตลอดตั้งแต่เราม.1จนตอนนี้จะขึ้นม.6แล้ว แม้กระทั่งเจ้าของบ้านก็ยังพูดแบบนั้นเราไม่ได้ตอบโต้อะไรเพราะไม่รู้ว่าแมวเราทำหรือเปล่าจนมันถึงจุดที่แบบทนไม่ไหวเราเลยตัดสินใจเอาแมวเราไปปล่อยหลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรเลยทั้งๆที่เราเห็นว่าแมวตัวอื่นๆมันเข้าไปทำความเสียหายอะไรบ้างทุกคนรับรู้เแต่ไม่มีใครพูดอะไรเลย ตลกดีนะคะ ไม่อยากจะถามว่าพวกเค้าเกลียดอะไรบ้านเราเพราะถ้าถามคงไม่ได้คำตอบ แต่มันก็ติดอยู่ในใจเรามาตลอดว่า บ้านเราไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อนหรอ มันติดในใจมาตลอด17ปีค่ะ แล้วช่วงนึงที่พี่สาวเรากลับมาอยู่บ้านเพราะแม่ของแฟนพี่สาวเค้าไล่ออกมาเลยกลับมาอยู่บ้าน มันเหมือนฝันร้ายอะค่ะ ทุกคนสนุกปากพูดว่าเราแม่เราพี่เราไปทางเสียๆแล้วยิ่งบางคืนแฟนพี่สาวมาอาระวาดก็ยิ่งแล้วใหญ่ ณ ตอนนั้นเราเข้าใจนะคะว่ามันเป็นการรบกวนทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเราโทรแจ้งตำรวจนะคะแต่ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ตอนนั้นเราไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะเพราะอยู่ไปก็โดนนินทา แซะ ไม่มีความสุขเลยค่ะ จนถึงตอนนี้ก็ยังคงไม่เข้าใจว่า เมื่อไรจะหยุดการกระทำแบบนี้ คุณสนุกปาก สะใจ บนความทุกข์ของเรา คุณค่าในความเป็นมนุษย์ยังพอมีเหลือบ้างไหม เห้อออออ เขียนมาถึงขนาดนี้แล้วเราอยากถามว่า ใครมีประสบการณ์แบบเราบ้างไหม มาแชร์กันๆ เราจะได้รู้ว่าไม่ใช่แค่เราที่เดือดร้อนกับเรื่องแบบนี้
เคยมีเพื่อนบ้านที่ปสด.กันบ้างมั๊ยคะ?
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ คือเราอยากรู้ว่าใครมีเพื่อนบ้านที่ปสด.แบบเราบ้างไหมคะ?
เราอยู่ที่บ้านหลังนี้มาตั้งแต่เกิดค่ะเรามีพี่น้องสามคน ถ้านับตอนที่เรายังไม่เกิดครอบครัวเราอยู่บ้านนี้มา 30กว่าปีแล้วค่ะ มันเป็นระยะเวลาที่นานใช่มั๊ยคะ ตอนแรกเราก็มองว่าผู้ใหญ่ทุกคนก็ดูน่าเคารพดีนะคะแต่พอเรายิ่งโตเรายิ่งเห็นอะไรมากขึ้น เรารู้สึกอึดอัดเวลาต้องเดินออกจากบ้านทุกคนชอบมองแล้วหันไปหัวเราะพูดอะไรกันก็พยายามไม่คิดมากเพราะบางทีมันอาจไม่เกี่ยวกับเราก็ได้แต่มันไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งมันเป็นมาตลอดเวลาที่เราอยู่ที่นี้ ถามแม่ แม่ก็บอกว่าแต่ก่อนก็รักกันดีนะคะพูดคุยกับบ้านเราปกติแต่พอพี่สาวเราเริ่มโตมันก็เป็นจุดที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยน พี่สาวเราใจแตกค่ะหนีออกจากบ้านส่วนพี่ชายขอไม่เรียนและก็ออกจากบ้านไป พอเราอยู่ประมานม.ต้นเราก็เลี้ยงแมวไว้ตัวนึงแล้วมันก็มีลูกออกมาเราก็เลี้ยงมันต่อจนมันเริ่มโตมันก็มีปัญหาตามมาคือคนแถวบ้านเริ่มโทษว่าแมวเราไปทำลายข้าวของทำของเสียหายไปฉี่ไปอึแล้วคือแถวบ้านเราไม่ได้มีแมวเราแค่ตัวเดียวมีหลายตัวพอสมควรแล้วเค้าก็โทษแมวเรามาตลอดตั้งแต่เราม.1จนตอนนี้จะขึ้นม.6แล้ว แม้กระทั่งเจ้าของบ้านก็ยังพูดแบบนั้นเราไม่ได้ตอบโต้อะไรเพราะไม่รู้ว่าแมวเราทำหรือเปล่าจนมันถึงจุดที่แบบทนไม่ไหวเราเลยตัดสินใจเอาแมวเราไปปล่อยหลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรเลยทั้งๆที่เราเห็นว่าแมวตัวอื่นๆมันเข้าไปทำความเสียหายอะไรบ้างทุกคนรับรู้เแต่ไม่มีใครพูดอะไรเลย ตลกดีนะคะ ไม่อยากจะถามว่าพวกเค้าเกลียดอะไรบ้านเราเพราะถ้าถามคงไม่ได้คำตอบ แต่มันก็ติดอยู่ในใจเรามาตลอดว่า บ้านเราไปทำอะไรให้ใครเดือดร้อนหรอ มันติดในใจมาตลอด17ปีค่ะ แล้วช่วงนึงที่พี่สาวเรากลับมาอยู่บ้านเพราะแม่ของแฟนพี่สาวเค้าไล่ออกมาเลยกลับมาอยู่บ้าน มันเหมือนฝันร้ายอะค่ะ ทุกคนสนุกปากพูดว่าเราแม่เราพี่เราไปทางเสียๆแล้วยิ่งบางคืนแฟนพี่สาวมาอาระวาดก็ยิ่งแล้วใหญ่ ณ ตอนนั้นเราเข้าใจนะคะว่ามันเป็นการรบกวนทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเราโทรแจ้งตำรวจนะคะแต่ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ตอนนั้นเราไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะเพราะอยู่ไปก็โดนนินทา แซะ ไม่มีความสุขเลยค่ะ จนถึงตอนนี้ก็ยังคงไม่เข้าใจว่า เมื่อไรจะหยุดการกระทำแบบนี้ คุณสนุกปาก สะใจ บนความทุกข์ของเรา คุณค่าในความเป็นมนุษย์ยังพอมีเหลือบ้างไหม เห้อออออ เขียนมาถึงขนาดนี้แล้วเราอยากถามว่า ใครมีประสบการณ์แบบเราบ้างไหม มาแชร์กันๆ เราจะได้รู้ว่าไม่ใช่แค่เราที่เดือดร้อนกับเรื่องแบบนี้