เรื่องของเรื่องก็คือ เรามีปัญหากับคนในบ้านจนปวดหัวมาก ไม่รู้จะทำไงดี ทั้งพ่อทั้งแม่ ทั้งน้องเราเอาแต่ตัวเองกันมากอ่ะ
ขออนุญาตเล่าทีละเรื่องนะคะ
เรื่องแรกวันนี้เราทะเลาะกับน้องเรื่องการนัดเจอกัน ซึ่งตอนจะแยกกันไปเดินเที่ยวห้างเราบอกให้น้องโทรหาเราด้วยถ้าเสร็จธุระเพราะโทรศัพท์เราโดนระงับสัญญาณโทรออกไม่ได้ แต่นางกลับไม่สนใจที่เราพูด เอาแต่เสียบหูฟัง ทีนี้พอเราแยกออกไปเพราะเราก็เข้าใจว่า น้องมันคงเข้าใจที่พูดแล้ว เลยเดินไปหาที่นั่งรอ (รอน้องมันไปเล่นเกมตู้ที่โยนบาส) เราก็นั่งรอไปสัก30นาที ก็ไม่เห็นโทรมาสักทีเลย เดินไปตามที่ตู้เกม ปรากฎว่านางดันไม่อยู่ที่ตู้เกม แถมไปไหนก็ไม่โทรบอก จนเรากลับไปนั่งที่เดิม ผ่านไปอีก10นาทีก็ไม่โทรมา จนเรารอเกือบชั่วโมง มันถึงโทรมา ตอนนั้นเราโมโหหงุดหงิดมาก เลยถามไปว่า หายไปไหนมา บอกแล้วใช่มั้ยว่าให้โทรมาถ้าเสร็จธุระ ตอนนั้นหน้านางนี่บูดเลยค่ะ แถมมีการมาด่ากลับด้วยว่า ก็แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก เรานี่ฉุนเลย ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ว่าน้องเสียงดังจนคนรอบๆนี่หันมามองอ่ะ มันก็เดินหนีไป ทิ้งให้เราซึ่งโทรศัพท์เราโทรออกไม่ได้ จนเราต้องรีบไปคว้าตัวไว้ เรื่องนี้ก็จบไป
เรื่องต่อมา คราวนี้เป็นแม่ค่ะ หลังจากเราอารมณ์เย็นลงแล้ว เรานัดเจอพ่อกับแม่ที่ห้างฝั่งตรงข้าม ที่ศูนย์อาหาร พอเราไปถึงปุ๊ป เราก็บอกแม่ไปว่าว่า โทรศัพท์โดนตัดสัญญาณเพราะค้างชำระ (เราใช้ของทรูเป็นรายเดือน) เราก็ขออนุญาตขอเงินแม่ไปจ่ายค่าโทรศัพท์หน่อย แม่ก็ตกใจทำสีหน้าแบบ ห้ะ จ่ายอีกแล้วเหรอ ซึ่งทุกเดือนเราจะไปจ่ายที่เซเว่นประจำ ซึ่งครั้งนี้เราไม่ได้จ่ายส่วนของเดือนมกราคมกับของเดือนกุมภาพันธ์ ทางทรูเลยรวมยอดแล้วส่งข้อความมาให้ในมือถือ พอเราบอกไปแบบนี้แล้วเอาแมสเสจให้ดู อยู่ดีๆเขาก็อารมณ์เสีย แล้วมาต่อว่าเราว่า เราเอาเงินที่เขาเคยให้ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ไปไว้ไหน
เราก็พยายามอธิบายไปว่า ข้อความที่ส่งมาเป็นของใหม่ ไม่ใช่ของเก่า ซึ่งตรงนี้เราก็ผิดเองที่อธิบายไม่ชัดเจนแล้วโยงไปด่าทรู สรุปก็คือแม่เข้าใจผิดเรื่องค่าโทรศัพท์ที่ต้องจ่าย เขาดันไปจำค่าโทรของเมื่อปีที่แล้วบวกกับตัวเองไม่ค่อยมีเงินมากนัก ซึ่งตรงนี้เองเราก็เข้าใจ แต่มันจำเป็นจริงๆ เพราะต้องใช้โทรหากัน แต่สิ่งที่เราไม่ชอบเลยคือ ตอนคุยทำไมต้องใช้อารมณ์ แถมไม่ยอมให้โอกาสเราพูดให้จบก่อน พออธิบายก็หาว่าเถียง หาว่าแถ ในตอนนั้นเราโมโหมากผสมกับความหงุดหงิดจากน้องแต่เดิมอยู่แล้ว เราเลยใช้คำพูดไม่ดีออกไปว่า ถ้างั้นแม่ก็เอา 500ที่หนูมีติดตัวไปเลยสิ แม่แกถึงกับลุกเดินหนีเลย ในใจตอนนี้ก็รู้สึกผิดนิดๆเหมือนกัน (ค่าโทรศัพท์2เดือนรวมกันทั้งหมด641.35บาท)
เรื่องสุดท้าย คนนี้หนักสุด เรื่องเห็นแก่ตัวเอาแต่ใจ จับผิดเก่ง แถ้เก่ง เป๋นอันดับ1ของบ้าน คือ พ่อ
ซึ่งตอนกลับมาถึงบ้านเราก็เล่าเรื่องทั้งสองเรื่องให้แกฟังว่า ทำไมแม่กับน้องถึงเป็นคนแบบนี้ พ่อแกก็ตอบแต่ อือๆแบบประมาณว่า มาฟ้องทำไม แล้วก็เข้าบ้าน ไป เราก็ได้แต่ถอนหายใจ พยามไม่คิดเรื่องก่อนหน้านี้ จนมันมาเกิดเหตุกับเราอีกครั้งตอนกำลังเตรียมอาบน้ำนอน อยู่ดีๆ พ่อแกก็โวยวายลั่นบ้านว่าใครเอาขยะมาทิ้งไว้บนโต๊ะกินข้าว ซึ่งนั่นเป็นของเรา ตรงนี้เราเองก็ยอมรับแล้วคุยกับเขาดีๆแล้วเอาไปทิ้ง เรื่องไม่จบแค่นั้น แกก็โวยต่ออีกว่า ถ้าไม่มีกูสักคน บ้านคงเละจนอยู่ไม่ได้แน่ เรานี่แบบฉุนเลยค่ะ ที่เราโมโหเพราะพ่อแกเป็นคนชอบเอาเรื่องดีๆเข้าแต่ตัวเอง วันไหนที่แกทำงานบ้าน แกจะพูดไปสามวันแปดวันว่าได้ทำเพื่อบ้านแล้ว ในขณะที่เรากับแม่ช่วยกันทั้งซักเสื้อซักกางเกงซักถุงเท้าให้แกรวมทั้งงานบ้านอื่นๆ ไม่เคยพูดสักคำ เราเลยพยายามคุมสติพูดไปว่า พ่อ หนูก็ทำงานบ้านเหมือนกันนะ ไม่ใช่ไม่ทำ เท่านนแหละค่ะ แกหันมาโวยว่า อย่างลูกจะทำมากสักแค่ไหน โอ้โห เรานี่ปรี๊ดแตกเลยค่ะ เลยตอบกลับไปว่า แล้วคนที่ซักถุงเท้าซะักเสื้อผ้าให้พ่อทุกวันนี้มันใครล่ะ แกก็เงียบไปพักนึง แล้วก็ผุดขึ้นมาว่า แล้วใครหาเงินมาให้mึงกิน ให้mึงไปเรียน เรานี่แบบไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาตอบเลยค่ะ แม่เราก็เคยเตือนว่าพยายามอย่าโต้กลับเวลาโดนด่า เพราะยิ่งตอบโต้ พ่อจะยิ่งแถไม่ใีวันจบไม่สิ้น สุดท้ายเราเลยตัดบทไปว่า หนูเหนื่อยแล้วแล้วที่จะคุยกับพ่อ
ทุกวันนี้ก็ต้องมานั่งเครียดระแวงว่าจะโดนเรื่องอะไรอีก ต้องระวังคำพูดมากในบ้าน พูดอะไรนิดหน่อยถ้าขัดใจคนในบ้านปุ๊บ เตรียมโดนด่าทันที คือการที่เราต้องมานั่งเอาอกเอาใจคนในบ้านมันไม่ใช่อ่ะ ตั้งแต่เกิดมา เราเป็นลูกสาวคนโต เราไม่เคยเรียกร้องหรือต้องการอะไรเลย แถมถูกดูแลแบบเข้มงวดตั้งแต่เด็ก ในขณะที่น้องเราถูกเลี้ยงดูแบบเอาใจมาตลอด ไม่ใช่ว่าอิจฉาอะไรหรอก แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมการดูแลเลี้ยงดูมันถึงต่างกัน พอโตมานิสัยก็ไปคนละทาง แต่พ่อกับแม่กลับเลือกที่จะปกป้องคนที่ถูกตามใจมากกว่า แถมยังมาซ้ำเติมความรู้สึกให้รู้สึกแย่เข้าไปอีก
จริงๆกระทู้นี้ตั้งใจระบายความรู้สึกด้วย ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
ตอนนี้เราเครียดมาก ไม่รู้จะทำไงดีแล้ว บางทีก็คิดอยากฆ่าตัวตายเหมือนกัน
มีใครที่มีคนในครอบครัวหรือในบ้านเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ
ขออนุญาตเล่าทีละเรื่องนะคะ
เรื่องแรกวันนี้เราทะเลาะกับน้องเรื่องการนัดเจอกัน ซึ่งตอนจะแยกกันไปเดินเที่ยวห้างเราบอกให้น้องโทรหาเราด้วยถ้าเสร็จธุระเพราะโทรศัพท์เราโดนระงับสัญญาณโทรออกไม่ได้ แต่นางกลับไม่สนใจที่เราพูด เอาแต่เสียบหูฟัง ทีนี้พอเราแยกออกไปเพราะเราก็เข้าใจว่า น้องมันคงเข้าใจที่พูดแล้ว เลยเดินไปหาที่นั่งรอ (รอน้องมันไปเล่นเกมตู้ที่โยนบาส) เราก็นั่งรอไปสัก30นาที ก็ไม่เห็นโทรมาสักทีเลย เดินไปตามที่ตู้เกม ปรากฎว่านางดันไม่อยู่ที่ตู้เกม แถมไปไหนก็ไม่โทรบอก จนเรากลับไปนั่งที่เดิม ผ่านไปอีก10นาทีก็ไม่โทรมา จนเรารอเกือบชั่วโมง มันถึงโทรมา ตอนนั้นเราโมโหหงุดหงิดมาก เลยถามไปว่า หายไปไหนมา บอกแล้วใช่มั้ยว่าให้โทรมาถ้าเสร็จธุระ ตอนนั้นหน้านางนี่บูดเลยค่ะ แถมมีการมาด่ากลับด้วยว่า ก็แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก เรานี่ฉุนเลย ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ว่าน้องเสียงดังจนคนรอบๆนี่หันมามองอ่ะ มันก็เดินหนีไป ทิ้งให้เราซึ่งโทรศัพท์เราโทรออกไม่ได้ จนเราต้องรีบไปคว้าตัวไว้ เรื่องนี้ก็จบไป
เรื่องต่อมา คราวนี้เป็นแม่ค่ะ หลังจากเราอารมณ์เย็นลงแล้ว เรานัดเจอพ่อกับแม่ที่ห้างฝั่งตรงข้าม ที่ศูนย์อาหาร พอเราไปถึงปุ๊ป เราก็บอกแม่ไปว่าว่า โทรศัพท์โดนตัดสัญญาณเพราะค้างชำระ (เราใช้ของทรูเป็นรายเดือน) เราก็ขออนุญาตขอเงินแม่ไปจ่ายค่าโทรศัพท์หน่อย แม่ก็ตกใจทำสีหน้าแบบ ห้ะ จ่ายอีกแล้วเหรอ ซึ่งทุกเดือนเราจะไปจ่ายที่เซเว่นประจำ ซึ่งครั้งนี้เราไม่ได้จ่ายส่วนของเดือนมกราคมกับของเดือนกุมภาพันธ์ ทางทรูเลยรวมยอดแล้วส่งข้อความมาให้ในมือถือ พอเราบอกไปแบบนี้แล้วเอาแมสเสจให้ดู อยู่ดีๆเขาก็อารมณ์เสีย แล้วมาต่อว่าเราว่า เราเอาเงินที่เขาเคยให้ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ไปไว้ไหน
เราก็พยายามอธิบายไปว่า ข้อความที่ส่งมาเป็นของใหม่ ไม่ใช่ของเก่า ซึ่งตรงนี้เราก็ผิดเองที่อธิบายไม่ชัดเจนแล้วโยงไปด่าทรู สรุปก็คือแม่เข้าใจผิดเรื่องค่าโทรศัพท์ที่ต้องจ่าย เขาดันไปจำค่าโทรของเมื่อปีที่แล้วบวกกับตัวเองไม่ค่อยมีเงินมากนัก ซึ่งตรงนี้เองเราก็เข้าใจ แต่มันจำเป็นจริงๆ เพราะต้องใช้โทรหากัน แต่สิ่งที่เราไม่ชอบเลยคือ ตอนคุยทำไมต้องใช้อารมณ์ แถมไม่ยอมให้โอกาสเราพูดให้จบก่อน พออธิบายก็หาว่าเถียง หาว่าแถ ในตอนนั้นเราโมโหมากผสมกับความหงุดหงิดจากน้องแต่เดิมอยู่แล้ว เราเลยใช้คำพูดไม่ดีออกไปว่า ถ้างั้นแม่ก็เอา 500ที่หนูมีติดตัวไปเลยสิ แม่แกถึงกับลุกเดินหนีเลย ในใจตอนนี้ก็รู้สึกผิดนิดๆเหมือนกัน (ค่าโทรศัพท์2เดือนรวมกันทั้งหมด641.35บาท)
เรื่องสุดท้าย คนนี้หนักสุด เรื่องเห็นแก่ตัวเอาแต่ใจ จับผิดเก่ง แถ้เก่ง เป๋นอันดับ1ของบ้าน คือ พ่อ
ซึ่งตอนกลับมาถึงบ้านเราก็เล่าเรื่องทั้งสองเรื่องให้แกฟังว่า ทำไมแม่กับน้องถึงเป็นคนแบบนี้ พ่อแกก็ตอบแต่ อือๆแบบประมาณว่า มาฟ้องทำไม แล้วก็เข้าบ้าน ไป เราก็ได้แต่ถอนหายใจ พยามไม่คิดเรื่องก่อนหน้านี้ จนมันมาเกิดเหตุกับเราอีกครั้งตอนกำลังเตรียมอาบน้ำนอน อยู่ดีๆ พ่อแกก็โวยวายลั่นบ้านว่าใครเอาขยะมาทิ้งไว้บนโต๊ะกินข้าว ซึ่งนั่นเป็นของเรา ตรงนี้เราเองก็ยอมรับแล้วคุยกับเขาดีๆแล้วเอาไปทิ้ง เรื่องไม่จบแค่นั้น แกก็โวยต่ออีกว่า ถ้าไม่มีกูสักคน บ้านคงเละจนอยู่ไม่ได้แน่ เรานี่แบบฉุนเลยค่ะ ที่เราโมโหเพราะพ่อแกเป็นคนชอบเอาเรื่องดีๆเข้าแต่ตัวเอง วันไหนที่แกทำงานบ้าน แกจะพูดไปสามวันแปดวันว่าได้ทำเพื่อบ้านแล้ว ในขณะที่เรากับแม่ช่วยกันทั้งซักเสื้อซักกางเกงซักถุงเท้าให้แกรวมทั้งงานบ้านอื่นๆ ไม่เคยพูดสักคำ เราเลยพยายามคุมสติพูดไปว่า พ่อ หนูก็ทำงานบ้านเหมือนกันนะ ไม่ใช่ไม่ทำ เท่านนแหละค่ะ แกหันมาโวยว่า อย่างลูกจะทำมากสักแค่ไหน โอ้โห เรานี่ปรี๊ดแตกเลยค่ะ เลยตอบกลับไปว่า แล้วคนที่ซักถุงเท้าซะักเสื้อผ้าให้พ่อทุกวันนี้มันใครล่ะ แกก็เงียบไปพักนึง แล้วก็ผุดขึ้นมาว่า แล้วใครหาเงินมาให้mึงกิน ให้mึงไปเรียน เรานี่แบบไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาตอบเลยค่ะ แม่เราก็เคยเตือนว่าพยายามอย่าโต้กลับเวลาโดนด่า เพราะยิ่งตอบโต้ พ่อจะยิ่งแถไม่ใีวันจบไม่สิ้น สุดท้ายเราเลยตัดบทไปว่า หนูเหนื่อยแล้วแล้วที่จะคุยกับพ่อ
ทุกวันนี้ก็ต้องมานั่งเครียดระแวงว่าจะโดนเรื่องอะไรอีก ต้องระวังคำพูดมากในบ้าน พูดอะไรนิดหน่อยถ้าขัดใจคนในบ้านปุ๊บ เตรียมโดนด่าทันที คือการที่เราต้องมานั่งเอาอกเอาใจคนในบ้านมันไม่ใช่อ่ะ ตั้งแต่เกิดมา เราเป็นลูกสาวคนโต เราไม่เคยเรียกร้องหรือต้องการอะไรเลย แถมถูกดูแลแบบเข้มงวดตั้งแต่เด็ก ในขณะที่น้องเราถูกเลี้ยงดูแบบเอาใจมาตลอด ไม่ใช่ว่าอิจฉาอะไรหรอก แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมการดูแลเลี้ยงดูมันถึงต่างกัน พอโตมานิสัยก็ไปคนละทาง แต่พ่อกับแม่กลับเลือกที่จะปกป้องคนที่ถูกตามใจมากกว่า แถมยังมาซ้ำเติมความรู้สึกให้รู้สึกแย่เข้าไปอีก
จริงๆกระทู้นี้ตั้งใจระบายความรู้สึกด้วย ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
ตอนนี้เราเครียดมาก ไม่รู้จะทำไงดีแล้ว บางทีก็คิดอยากฆ่าตัวตายเหมือนกัน