สวัสดีค่ะทุกคน ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะที่บ้านหนูทะเลาะกัน หนูยังเรียนมัธยมอยู่นะคะหาวิธีจัดการความรู้สึกไม่ได้เลยมันจะร้องไห้ตลอดเวลา ปรึกษาใครก็ไม่ดีขึ้น ขนาดระบายกับตัวเองหลายๆครั้งหนูยังคิดว่าหนูหลอกตัวเองว่าดีขึ้นแล้วทั้งๆที่หนูไม่ไหวแล้ว
เรื่องมันเริ่มมาจากที่วันนี้ผู้ใหญ่ในบ้านทุกคนกินเหล้ากัน ปกติจะแยกกันกินหลังเลิกงานอยู่แล้ว เช่นพ่อกินกับแม่ พี่ชายกินกับพี่สะใภ้ประมาณนี้ค่ะ แต่วันนี้อยู่ดีๆก็มากินรวมกัน หนูก็จะไปนั่งในวงเหล้านั้นเป็นปกติแม้จะไม่ได้กินหนูห่วงแม่ค่ะ กลัวเขากินเยอะ แม่หนูป่วยเป็นเบาหวานหนูกลัวมันจะมีปัญหาตามมาค่ะ (ต้องบอกก่อนว่าพี่ชายหนูเป็นคนอารมณ์ร้อน ไม่ค่อยรับฟังคนอื่นๆค่ะ ใจร้อนมากๆ อารมณ์รุนแรงมาก มีเรื่องทุบตีหนูเป็นปกติเลยค่ะ ชอบเล่นแรงๆ เดาอารมณ์เขาไม่ถูกค่ะ) พอทุกคนเมาได้ที่อยู่ดีๆพี่ชายหนูก็ถอดเสื้อแล้วโยนมาใส่หนู ก่อนหน้านี้ก็พูดหยอกกันค่ะ เป็นเรื่องของหนูตอนเด็กๆ พอเขาโยนเสื้อมาใส่หนูก็แกล้งโยนเสื้อจากชั้น3ไปชั้น1ค่ะ ตอนนั้นทุกคนหัวเราะกันหมด ถ้าพี่ไม่โอเคแล้วบอกหนูหนูยินดีไปเก็บให้นะคะ หนูตั้งใจจะไปเก็บให้ดีๆอยู่แล้ว แค่หยอกคืนเฉยๆ บ้านหนูเล่นกันแรงๆเป็นเรื่องปกติไปแล้วค่ะ หยิกหัวบ้าง ต่อยเบาๆบ้าง ตีเบาๆบ้าง เป็นปกติค่ะ หนูมีแต่พี่ชายเลยไม่คิดมากค่ะ หลังจากโยนเสื้อเขาลงไปหนูก็หนีมานอนให้ห้องค่ะเพราะเห็นเมากันแล้ว กลัวหนูจะไปทำตัวขัดตาให้พี่เขาโมโหจากข้างต้นที่บอกว่าเขาขี้วีน พี่เขาเดินตามมาแล้วพูดเชิงติดตลกว่า จะลงไปเก็บเสื้อหรือจะให้ปล่อยกระรอกออกมา (บ้านหนูเลี้ยงกระรอกนะคะ ปล่อยที่ว่าคือจะปล่อยให้ออกไปข้างนอกปล่อยให้หนีไปค่ะ) เขาก็ทำท่าเดินไปที่กรงกระรอก หนูเห็นเขาเมาหนูไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือหยอกเล่น (หนูไม่ได้สนิทกับเขาขนาดนั้นนะคะ สนิทบางเวลาเถียงกันทีก็เกลียดขี้หน้าเลยค่ะ) หนูเดาไม่ออกว่าเขาจะทำอะไรเลยเดินไปหยิกเขาให้เขาออกมาค่ะ เชิงหยอกเล่นเฉยๆเพราะตอนเขาตามเข้ามาแล้วพูดกัลหนูเขาก็พูดไปขำไปเชิงตลกๆค่ะ หนูไม่คิดว่าเขาจะโกรธที่หนูไปหยิกเขา เขาเลยขยำหัวหนูแล้วกดลงพื้นค่ะ เขาพูดว่า กูเป็นพี่ ทำแบบนี้ได้หรอ หนูโกรธก็เลยบอกว่า แล้วพี่จะมายุ่งกัลกระรอกทำไม หนูเลี้ยงมันหนูก็รักจะมายุ่งทำไม เขาก็เดินมาต่อยหน้าหนูสองสามที ต่อยแรงมากๆจนบวมเลยค่ะ แต่หนูไม่ติดใจขนาดนั้นเพราะเรื่องแบบนี้เคยเกิดแล้ว หนูอยากให้ปัญหารีบจบเลยหยุดเถียง แต่พ่อหนูเขามาเห็น เขาไม่ยอมเลยด่าพี่ค่ะประมาณว่า นี่ลูกกูต่อยแบบนี้ได้หรอ กูเลี้ยงมารักแทบตายไม่เคยตบตีต่อยลูกกูแบบนี้ได้หรอ หลังจากนั้นพี่ชายหนูก็ขึ้นกูกับพ่อ ด่าพ่อ พ่อก็ด่าคืน แล้วเรื่องมันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองคนเอาอาวุธออกมาอย่างไม้ มีด แล้วก็ขู่จะตีกัน หลังจากนั้นพี่ชายหนูก็ตีหัวพ่อแตก พ่อก็ตีคืน เลือดอาบไปหมดหนูตกใจมากๆทุกคนในบ้านช่วยห้ามตั้งแต่เขาเถียงกันแต่ไม่เป็นผลอะไรเลย เขาตีกันอารมณ์ยิ่งขึ้นยิ่งห้ามยาก หนูเลยโทร 1669 กับ 191 พอกู้ภัยพาตำรวจมาก็เคลียร์กันเรียบร้อย หนูไม่อยากให้มันเป็ยปัญหา หนูรีบพาไปหากู้ภัย รีบไปดูแม่ที่เป็นลม รีบไปขอโทษพี่ที่หนูทำตัวไม่ดี พี่เขากอดหนูแล้วบอกให้ไปดูแม่ หลังจากนั้นก็แยกย้ายค่ะ พ่อไปโรงพยาบาลหนูไปเป็นญาติให้ พี่สะใภ้ดูแม่ ส่วนพี่ชายก็ดื้อไม่ไปเย็บ หนูพยายามทำให้ดีที่สุด หนูถามทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ว่าเจ็บมั้ย เป็นแผลมั้ย ถามแม้กระทั่งพี่ชายที่พึ้งต่อยหนู เหตุการณ์วันนี้ได้ภาพติดตาหลายภาพเลยค่ะ เลือดเต็มห้องไปหมด เสื้อหนูเลอะเลือดไปหมด พี่ชายบุกจะตีพ่อเหมือนคนบ้า แม่เป็นลมไปต่อหน้า
หนูจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลยค่ะ จะร้องไห้ตลอดเวลา หนูไม่รู้จะทำอะไร กลัวอนาคตจะมาถึง ค่าใช้จ่ายต่างๆกลัวพ่อหาไม่ทัน กลัวพ่อกับพี่มองหน้ากันไม่ติด กลัวว่าตัวหนูเองที่เป็นเหตุผลให้ทุกคนเจ็บตัวแบบนี้ ถ้าหนูไม่หยิกพี่เขาจะไม่เกิดเรื่องใช่มั้ยคะ พ่อน้อยใจแม่บอกว่าแม่รักแต่ลูก(พี่ชายเป็นลูกคลละพ่อกับหนู) แม่บอกว่าเป็นความผิดหนูทั้งหมดเพราะหนูะเถียงพี่ชาย จากที่หนูฟังๆมาตอนทะเลาะกัน คือพี่เขาโกรธที่หนูพูดว่า อยากได้ก็ไปเก็บเองเสื้ออะ แต่หนูกล้าพูดเลยว่าคำนี้หนูไม่เคยพูดเลย หนูจะทำยังไงให้หยุดคิดมากหรอคะ ทำยังไงให้เลิกร้องไห้ พี่ๆที่เข้ามาอ่านบอกได้นะคะว่าหนูผิดตรงไหน ขอบคุณทุกๆคนที้อ่านนะคะ
พี่ชายกับพ่อทะเลาะกัน
เรื่องมันเริ่มมาจากที่วันนี้ผู้ใหญ่ในบ้านทุกคนกินเหล้ากัน ปกติจะแยกกันกินหลังเลิกงานอยู่แล้ว เช่นพ่อกินกับแม่ พี่ชายกินกับพี่สะใภ้ประมาณนี้ค่ะ แต่วันนี้อยู่ดีๆก็มากินรวมกัน หนูก็จะไปนั่งในวงเหล้านั้นเป็นปกติแม้จะไม่ได้กินหนูห่วงแม่ค่ะ กลัวเขากินเยอะ แม่หนูป่วยเป็นเบาหวานหนูกลัวมันจะมีปัญหาตามมาค่ะ (ต้องบอกก่อนว่าพี่ชายหนูเป็นคนอารมณ์ร้อน ไม่ค่อยรับฟังคนอื่นๆค่ะ ใจร้อนมากๆ อารมณ์รุนแรงมาก มีเรื่องทุบตีหนูเป็นปกติเลยค่ะ ชอบเล่นแรงๆ เดาอารมณ์เขาไม่ถูกค่ะ) พอทุกคนเมาได้ที่อยู่ดีๆพี่ชายหนูก็ถอดเสื้อแล้วโยนมาใส่หนู ก่อนหน้านี้ก็พูดหยอกกันค่ะ เป็นเรื่องของหนูตอนเด็กๆ พอเขาโยนเสื้อมาใส่หนูก็แกล้งโยนเสื้อจากชั้น3ไปชั้น1ค่ะ ตอนนั้นทุกคนหัวเราะกันหมด ถ้าพี่ไม่โอเคแล้วบอกหนูหนูยินดีไปเก็บให้นะคะ หนูตั้งใจจะไปเก็บให้ดีๆอยู่แล้ว แค่หยอกคืนเฉยๆ บ้านหนูเล่นกันแรงๆเป็นเรื่องปกติไปแล้วค่ะ หยิกหัวบ้าง ต่อยเบาๆบ้าง ตีเบาๆบ้าง เป็นปกติค่ะ หนูมีแต่พี่ชายเลยไม่คิดมากค่ะ หลังจากโยนเสื้อเขาลงไปหนูก็หนีมานอนให้ห้องค่ะเพราะเห็นเมากันแล้ว กลัวหนูจะไปทำตัวขัดตาให้พี่เขาโมโหจากข้างต้นที่บอกว่าเขาขี้วีน พี่เขาเดินตามมาแล้วพูดเชิงติดตลกว่า จะลงไปเก็บเสื้อหรือจะให้ปล่อยกระรอกออกมา (บ้านหนูเลี้ยงกระรอกนะคะ ปล่อยที่ว่าคือจะปล่อยให้ออกไปข้างนอกปล่อยให้หนีไปค่ะ) เขาก็ทำท่าเดินไปที่กรงกระรอก หนูเห็นเขาเมาหนูไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือหยอกเล่น (หนูไม่ได้สนิทกับเขาขนาดนั้นนะคะ สนิทบางเวลาเถียงกันทีก็เกลียดขี้หน้าเลยค่ะ) หนูเดาไม่ออกว่าเขาจะทำอะไรเลยเดินไปหยิกเขาให้เขาออกมาค่ะ เชิงหยอกเล่นเฉยๆเพราะตอนเขาตามเข้ามาแล้วพูดกัลหนูเขาก็พูดไปขำไปเชิงตลกๆค่ะ หนูไม่คิดว่าเขาจะโกรธที่หนูไปหยิกเขา เขาเลยขยำหัวหนูแล้วกดลงพื้นค่ะ เขาพูดว่า กูเป็นพี่ ทำแบบนี้ได้หรอ หนูโกรธก็เลยบอกว่า แล้วพี่จะมายุ่งกัลกระรอกทำไม หนูเลี้ยงมันหนูก็รักจะมายุ่งทำไม เขาก็เดินมาต่อยหน้าหนูสองสามที ต่อยแรงมากๆจนบวมเลยค่ะ แต่หนูไม่ติดใจขนาดนั้นเพราะเรื่องแบบนี้เคยเกิดแล้ว หนูอยากให้ปัญหารีบจบเลยหยุดเถียง แต่พ่อหนูเขามาเห็น เขาไม่ยอมเลยด่าพี่ค่ะประมาณว่า นี่ลูกกูต่อยแบบนี้ได้หรอ กูเลี้ยงมารักแทบตายไม่เคยตบตีต่อยลูกกูแบบนี้ได้หรอ หลังจากนั้นพี่ชายหนูก็ขึ้นกูกับพ่อ ด่าพ่อ พ่อก็ด่าคืน แล้วเรื่องมันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองคนเอาอาวุธออกมาอย่างไม้ มีด แล้วก็ขู่จะตีกัน หลังจากนั้นพี่ชายหนูก็ตีหัวพ่อแตก พ่อก็ตีคืน เลือดอาบไปหมดหนูตกใจมากๆทุกคนในบ้านช่วยห้ามตั้งแต่เขาเถียงกันแต่ไม่เป็นผลอะไรเลย เขาตีกันอารมณ์ยิ่งขึ้นยิ่งห้ามยาก หนูเลยโทร 1669 กับ 191 พอกู้ภัยพาตำรวจมาก็เคลียร์กันเรียบร้อย หนูไม่อยากให้มันเป็ยปัญหา หนูรีบพาไปหากู้ภัย รีบไปดูแม่ที่เป็นลม รีบไปขอโทษพี่ที่หนูทำตัวไม่ดี พี่เขากอดหนูแล้วบอกให้ไปดูแม่ หลังจากนั้นก็แยกย้ายค่ะ พ่อไปโรงพยาบาลหนูไปเป็นญาติให้ พี่สะใภ้ดูแม่ ส่วนพี่ชายก็ดื้อไม่ไปเย็บ หนูพยายามทำให้ดีที่สุด หนูถามทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ว่าเจ็บมั้ย เป็นแผลมั้ย ถามแม้กระทั่งพี่ชายที่พึ้งต่อยหนู เหตุการณ์วันนี้ได้ภาพติดตาหลายภาพเลยค่ะ เลือดเต็มห้องไปหมด เสื้อหนูเลอะเลือดไปหมด พี่ชายบุกจะตีพ่อเหมือนคนบ้า แม่เป็นลมไปต่อหน้า
หนูจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลยค่ะ จะร้องไห้ตลอดเวลา หนูไม่รู้จะทำอะไร กลัวอนาคตจะมาถึง ค่าใช้จ่ายต่างๆกลัวพ่อหาไม่ทัน กลัวพ่อกับพี่มองหน้ากันไม่ติด กลัวว่าตัวหนูเองที่เป็นเหตุผลให้ทุกคนเจ็บตัวแบบนี้ ถ้าหนูไม่หยิกพี่เขาจะไม่เกิดเรื่องใช่มั้ยคะ พ่อน้อยใจแม่บอกว่าแม่รักแต่ลูก(พี่ชายเป็นลูกคลละพ่อกับหนู) แม่บอกว่าเป็นความผิดหนูทั้งหมดเพราะหนูะเถียงพี่ชาย จากที่หนูฟังๆมาตอนทะเลาะกัน คือพี่เขาโกรธที่หนูพูดว่า อยากได้ก็ไปเก็บเองเสื้ออะ แต่หนูกล้าพูดเลยว่าคำนี้หนูไม่เคยพูดเลย หนูจะทำยังไงให้หยุดคิดมากหรอคะ ทำยังไงให้เลิกร้องไห้ พี่ๆที่เข้ามาอ่านบอกได้นะคะว่าหนูผิดตรงไหน ขอบคุณทุกๆคนที้อ่านนะคะ